Hvílir bölvun á Karli Bretaprinsi?

20.4.2008 | 14:54

Hvílir bölvun á Karli Bretaprinsi?

Einu sinni skrifaði ég grein um bölvun konunganna, að ákveðnum nöfnum kóngafólks fylgdi bölvun en blessun öðrum.

Karl Bretaprins hefur í gegnum tíðina fengið frekar slæma útreið í fjölmiðlum, nema kannski allra síðustu árin, og var líf hans sannarlega enginn dans á rósum í kringum allt Díönufárið. Ef allt fer eins og það á að fara mun hann ríkja í Bretlandi sem Karl III. Nafnar hans tveir sem ríktu á undan honum voru ekki farsælir konungar. Karl I var hálshöggvinn árið 1649 eftir ósætti við þingið. England var síðan lýðveldi í um 11 ár undir stjórn Cromwells. Að þeim tíma loknum komst Karl II til valda og ekki gekk honum betur. Hann stjórnaði án samþykkis þingsins síðustu fjögur ár sín á valdastóli, vegna ósættis sem gerði hann ekki að vinsælasta manni samtímans. Dæmi nú hver fyrir sig hver hafi átt verri daga, Kalli prins eða kóngarnir tveir.

Játvarður. Játvarðar í bresku konungsfjölskyldunni hafa heldur ekki átt svo góða daga. Síðustu þrír Játvarðar voru ekki öfundsverðir af hlutskipti sínu í sögunni. Játvarður VIII átti í ástarævintýri sem skaðaði krúnuna mjög um miðja síðustu öld og endaði það með því að í fyrsta sinn í sögunni afsalaði breskur þjóðhöfðingi sér krúnunni. Játvarður afsalaði sér henni vegna ástarinnar á hinni fráskildu frú Simpson. Margur Bretinn á enn erfitt með að ímynda sér að maður afsali sér krúnu, hvað þá fyrir ást. Næstur á undan honum var maðurinn sem beið mestalla ævi sína eftir krúnunni (og hefði ekki látið sér detta í hug að láta hana fyrir ástina né nokkuð annað). Hann var fæddur 1841 og varð konungur 1901. Hann beið sem sagt í 60 ár eftir hásætinu og sat þar til 1910 eða í níu ár.
Játvarður VI, sem tók við völdum á erfiðum tímum, árið 1547, var veikburða. Hann var ekki nema tíu ára gamall þegar hann varð konungur. Ekki hjálpaði það til að faðir hans hafði slitið sambandi ensku kirkjunnar við páfann og leysti úr læðingi trúarbragðastríð. Ekki getur það verið gott fyrir heilsufar veikburða drengs, enda lést hann fimm árum eftir að hann var krýndur. Aðrir Játvarðar eru frægir fyrir að hafa átt í innanlandsátökum sem nánast klufu konungdæmið. Einn þeirra kom 100 ára stríðinu af stað ... ekki leiðinleg arfleifð það.

Georg. Tveir vinsælustu konungar Englands 20. aldar voru Georg V og sonur hans Georg VI en hvorugur þessara manna áttu að verða konungar. Þeir tóku við eftir að eldri bræður þeirra gátu ekki tekið við krúnunni. Játvarður, eldri bróðir Georgs V dó (enn einn Játvarðurinn) og eins og fyrr segir afsalaði eldri bróðir Georgs VI sér völdum (Játvarður sem áður var getið). Þó má segja að þeir Georgar sem á undan voru og áttu réttmætan erfðarétt til krúnunnar hafi ekki verið svo lukkulegir stjórnendur þótt þeir kunni að hafa verið góðviljaðir menn. Meðal afreka þeirra voru að sá fyrsti þeirra talaði ekki stakt orð í ensku og sá næsti lét sig lítið stjórnmál varða en þessi tvö atriði urðu til þess að minnka völd og áhrif konunga gagnvart þingi. Sá þriðji er líkast til frægastur fyrir geðveiki sína en var líka illa liðinn fyrir að hafa tapað nýlendunum í Ameríku. Þó má segja að sá fjórði hafi í raun gert mestan skandal fram að þessu með því að giftast kaþólskri konu en hún var ekki aðeins kaþólsk heldur einnig fráskilin og slíkt var og er bannað. Hjónaband þeirra var lýst ógilt og hann giftist aftur.

Elísabet. Á meðan segja má að þetta fólk hafi í raun verið dæmt til mistaka vegna nafns síns má segja að Elísabet II, sem hefur verið gífurlega vinsæl sem drottning, feti í fótspor nöfnu sinnar. Sú náði að sameina ríkið undir eina trú og ljúka trúarbragðastyrjöldum með stofnun ensku biskupakirkjunnar.

Elísabet I var svo skyldurækin að hún giftist aldrei, heldur giftist í raun til opinbera starfa.

Vilhjálmur, sonur Karls og Díönu, þarf meðal annars að feta í fótspor mannsins sem náði að sameina konungdæmið, Vilhjálms sigursæla sem undirritaði réttindaskrána sem er grundvöllur breska þingræðisins. Hann jók sem sagt þingræðið á siðmenntaðan hátt, ólíkt Georgunum. Vonandi stendur Vilhjálmur undir því.

Hvort fólk trúir á bölvanir eða hvort framansagt er allt ein stór tilviljun skal ósagt látið. Ef bendillinn er látinn yfir myndirnar birtast nöfn viðkomandi.

Meginflokkur: Bloggar | Aukaflokkur: Dægurmál | Facebook

Athugasemdir

Ég er búin að lesa allar bækur um konungsættina.En vonandi gengur vel hjá Vilhjálmi en hvað vitum við. Mjög góð skrif Takk fyrir það.

Kristín Katla Árnadóttir, 20.4.2008 kl. 15:11

Skemmtileg upprifjun á sögunni!

Edda Agnarsdóttir, 20.4.2008 kl. 15:20

Fróðlegt að lesa þetta, takk fyrir

Svanhildur Karlsdóttir, 20.4.2008 kl. 16:21

Gaman að lesa þetta og mikið er gott að Vilhjálmur fékk fríðleikan frá mömmu Díönu

Brynja skordal, 20.4.2008 kl. 17:27

Þetta var reglulega skemmtileg sýn á sögu bresku konungsfjölskyldunnar. Shakespeare spurði: Hvað binst við nafn? og greinilega ekki að ástæðulausu.

Steingerður Steinarsdóttir, 20.4.2008 kl. 18:18

Já, Játvarður VI; það var prinsinn í "The Prince And The Pauper" e. Mark Twain. Ef eitthvert sannleikskorn leynist í þeirri sögu, þá gekk nú á ýmsu hjá honum.

Guðmundur G. Hreiðarsson (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 19:39

Úrkynjun gerir þér hluti. Takk fyrir mig.

Jenný Anna Baldursdóttir, 20.4.2008 kl. 21:42

Flott samantekt, annars hef ég lítinn áhuga á kóngaliði

Ásdís Sigurðardóttir, 20.4.2008 kl. 22:16

Kalli er að minnsta kosti óheppinn með útlitið. Ef fólk væri ekki svona vant ljósmyndum af honum héldi það að hann væri skrípamynd.

Jens Guð, 21.4.2008 kl. 00:52

Haha, sammála Jens hér að ofan. Annars flott samantekt hjá þér. Ég segi fyrir mitt leyti, að ég komst eiginlega ekki hjá því að fylgjast með dönsku konungsfjölskyldunni í þau 6 ár sem ég bjó í Danmörku, en "lige for tiden" á ég nóg með að fylgjast með minni eigin fjölskyldu, muna afmælisdaga, brúðkaupsafmæli, fótboltamót, nöfn á systkinabörnum (pínu djók), prófáfanga, hver er að fara hvert og þess háttar. Úff, þetta er meiriháttar vinna.....