Stóra snittumálið og stafsetning á tertum

Ógurlega seint í gærkvöldi, eftir að hafa gert skyrköku og Rice Kristpies-kökur stillti klukkuna á tíu. Sennilega nógur tími til að ryksuga, ganga frá smávegis þvotti, þrífa baðið, fara í sturtu, smyrja 4 pk. af flatkökum og fínisera. Síminn hringdi klukkan níu, hamingjuóskir og í rauninni björgun, því það veitti ekki af meiri tíma.

 

Inga hringdi í mig í hádeginu: „Það finnst engin snittupöntun hér,“ sagði hún örvæntingarfull, hún hafði hlakkað svo til að úða í sig snittum áður en hún héldi vestur á firði. Eftir að ég las upphátt staðfestingarpóst kokksins sem tók niður pöntun mína síðasta mánudag, kom í ljós að pöntunin hafði ekki skilað sér alla leið. „Við reddum þessu, hvenær koma gestirnir?“ sagði guðdómlegi reddarinn. Ég sagði honum að það yrði um tvö ... en fyrir kl. hálftvö mætti hann með girnilegar snitturnar og Inga gat etið á sig gat, og gestirnir mættu jafnt og þétt, þeir síðustu eftir kvöldmat. Þetta urðu alls 14 gestir úr búblunni minni, nokkru færri en í fyrra. Fjórtán sem sagt með sætu kisufrænku, Þoku, og fullkomnu kettirnir mínir tóku virkilega vel á móti henni þótt hún væri með gelgjustæla við þá. Fimm bætast við gestafjöldann á morgun þegar dásamleg fjölskylda mætir seinnipartinn.

 

„Þegar ég pantaði tertuna fannst mér hálfdónalegt að segja „í - 3 - punktur - bil - sinn,“ ég hefði kannski átt að gera það, sagði ég hugsandi við vinkonu mína þegar við dáðumst að fagurlega skreyttri kökunni. „Vertu þakklát fyrir punktinn,“ sagði hún glaðlega, „ekki sjálfgefið að fá punkt.“ Kakan bragðaðist svo vel að ég fyrirgaf vöntun á bili á eftir punkti. Ef sumir fjölmiðlar telja ekki þörf á prófarkalestri, því þá bakarí? 

 

Það var SVOOOOO heitt í dag, af hverju þarf alltaf að vera svona „gott“ veður á afmælisdaginn minn? Það þurfti heilan barnasálfræðing til að uppgötva að ég get opnað rifu á nýju gluggana sem snúa í norðurátt, of litla rifu fyrir vonda geitunga að koma inn eða ævintýragjarna ketti að komast út á þak, en nógu stóra til að örlítil hreyfing kæmist á loftið. Viftan fjarstýrða úr Costco vakti nánast jafnmikla lukku og snitturnar.

 

Þetta var ótrúlega gaman og þótt afmælisgjafir hafi verið harðbannaðar stórgræddi ég samt ... súkkulaði, örlitla gríska kisustyttu, bók, kósíföt úr Lín Design, koddasprey (lavander) litla nuddbolta, kaffi, ömmubolla (Fabia Design, eftir Guðnýju sem hannaði breytingarnar á íbúðinni, gefandinn hafði ekki hugmynd) ... það er gaman að fá gjafir ... samt bannað, þetta er flókið.

 

Ég kláraði að hekla utan um drullusokkinn - og búblan mín áttaði sig á því að mig vantar hurðastoppara sem er nógu stór og stöðugur til að hægt sé að færa hann með fætinum, svo ég fæ sennilega fimm slíka í jólagjöf, eða kannski ekki. En það er allt annað að sjá þetta ... það grunar ENGAN að undir þessari fegurð sé drullusokkur! Ég tek pantanir.

 

Fínasti dagur:

Þing rofið í dag. (Kosningaskjálfti löngu hafinn og verulega ljót skrif byrjuð um suma flokka ... ég venst þessu aldrei.)

Við Ásdís Rán eigum afmæli. 

Stóra legsteinasafnsmálið í Húsafelli leyst farsællega.

Britney Spears sleppur úr fjárhagslegum klóm föður síns.