Rauður sigur, fyrir og eftir eldhús og móðgandi auglýsingar

Rauð veðurviðvörun 1 - Himnaríki 0 eftir gærkvöldið svo ég reyni tæplega að fá einkaleyfi á svörtum plastpokum og límbandi til að einangra hús frá vatni sem hefur einsett sér að komast inn. Sendi hirðsmiðnum örvæntingarfullt SMS og spurði hvort hann gæti eitthvað gert því spáð væri álíka veðri á föstudaginn. Ég nýt svona veðurs - þegar heimilið er vatnshelt, eins og í dag eftir að áttin varð suðvestlæg, enda suðurgluggarnir pottþéttir. Samt spurning hvort handklæðin hafi ekki bara gott af því að blotna í regnvatni - og dagblöðin svo sem líka svona ef maður reynir að nota skynsemina ...

Ég er svo fegin að hafa fjárfest í vatnsheldu harðparketi, fallegu að auki, þótt ekki hafi komið stórflóð svo sem. Hönnuðurinn ráðlagði það þegar hún sá kattastóðið. Samt var ég ekki búin að segja henni frá því hve gaman Krummi hefur af því að sulla í vatni. Smiðurinn svaraði, kemur á morgun. Þá get ég sennilega notið óveðursins á föstudag (inni) - ef öldurnar verða flottar, þar að segja.

 

Facebook rifjaði upp tveggja ára minningu um hvernig eldhúsið leit út á þessum degi 2020 - og tveir af þremur ofvirkum eftirlitsmönnum einmitt að taka smíðavinnu dagsins út. SJÁ MYND HÉR OFAR. Kettirnir voru lokaðir inni allan daginn í herbergi hjá mér á þessum tíma og biðu í ofvæni eftir því að sjá hvað hafði gerst milli átta og sextán frammi. Já, ég var nauðug gerð að A-manneskju þetta tímabil. Þá ekki búin að læra hversu gott er að skríða upp í klukkan tíu á kvöldin sem á sér oft stað eftir að ég hætti að nenna að horfa á sjónvarp. Ætla nú samt að horfa á Verbúðina og Svörtusanda bráðum. Fínt stöff, segja allir.

 

 

Svo tók ég mynd fyrr í dag - eins og eldhúsið leit út akkúrat þá - nú er til dæmis svarti ketillinn hægra megin kominn inn í skáp og orðið ögn subbulegra sem tengist matseld kvöldsins, pítsum á litlum tortillakökum sem sló svona líka í gegn, þótt ég heimtaði að drengurinn setti á sínar sem hann gerði: kjúklingaálegg, sveppi, rifinn ost. Tvær slíkar. Mínar voru með sveppum, piparosti, hvítlauksbitum og rifnum osti.

 

Ég er í raun í trylltri keppni við Eldum rétt og bíð svo spennt eftir því að drengurinn segi: „Mikið er ég fegin, kæra fósturmóðir mín, sómi staðarins, sverð og skjöldur, að þú sjáir alfarið um eldamennskuna. Þú ert svo mikið langbest þegar kemur að því að elda.“

Hann borðar kvöldmat annars staðar á morgun en svo á fimmtudag fær hann lasagna og föstudag pasta með restinni af sveppunum, hvítlauk og rjómasósu. Svo dettur mér bara ekkert í hug eftir það, þetta á eftir að verða martröð, það var komið upp í vana að velja alltaf einn fiskrétt, einn kjúklinga- og einn kjöt-. Helgin fer sennilega í að lesa matreiðslubækur og búa til vikulista, hringja í Einarsbúð og panta inn. Það fæst allt í Einarsbúð, sennilega líka ef ég ákveð til dæmis að vera með saffraneggjaköku með styrjuhrognum í gullhúðuðu fasanafjaðrasorbeti en Einarsbúð flytur inn ýmsar vörur og verslar líka við Costco, býður upp á margt vinsælt og uppselt þar. Múahaha! Svo má auðvitað ekki gleyma Grjótinu, Kaju, Galito, Flamingo og Sbarro, svo fátt eitt sé talið. Ef ekki verður hálka gæti okkur dottið sitt af hverju snjallt í hug.

 

Getur verið að hún sé enn starfandi búðin með stærri stærðir sem var með FEGURÐIN KEMUR INNAN FRÁ (þið eruð ekki sætar, hlussurnar ykkar) á plastpokum sínum og ég hef áður bloggað um? Og að hún auglýsi nú á fullu á Facebook. Ætli hún selji enn fatnað í stærri númerum? Það væri gaman að vita.

Plastpokamóðgunarbúðin og þessi eru í sömu verslunarmiðstöðinni svo það gæti alveg verið en ég hélt að hún væri löngu hætt, en það var svo sem ég sem hætti (flutti upp á Skaga).

 

Fallegur fatnaður fyrir flottar fraukur - myndi ég telja vera betra og líklegra til árangurs, ég myndi stökkva á það. 

En ég er líka svo sem manneskjan sem „brjálaðist“ yfir sjónvarpsauglýsingu sem gaf í skyn að fullir strætisvagnar af fólki kæmu seinnipart dags FRÁ Seltjarnarnesi, fólk að koma úr vinnu! Ég man ekki hvað verið var að auglýsa, eitthvað til að lesa í símanum í þægindunum í vagninum á leiðinni heim. Fréttablaðsappið? Auglýsingin hefði gengið upp ef fólkið hefði verið að fara í hina áttina, út á nes eftir vinnudag í Reykjavík. Svo frétti ég að útlitið, fegurðin réði alltaf, ekki sannleikurinn. Sem segir mér að fegurðin komi hreint ekki bara innan frá. En þetta klikkelsi gerði auglýsinguna ónýta í mínum huga. Bara tala við mig til að sleppa við svona klúður. Ef það tengist strætó eða póstnúmerum yrði ég best. Ég bilaðist líka yfir bíómynd eða þáttum þar sem bílnúmerið M-eitthvað sást hjá Skagamanni (sem ekki var nýbúinn að kaupa bíl af Borgnesingi), ekki E eins og átti að vera. En svona í alvöru, ég brjálaðist ekki, bara hnussaði yfir þessum skorti á nákvæmni. Þeir sem hafa vit/áhuga á stjörnuspeki myndu segja: „Ahh, hún er með merkúr í meyju, það hlaut að vera.“ Einn slíkur (frændi í meyjarmerkinu) sagði það gera mig að snillingi. Þótt ég trúi ekki á stjörnumerki trúi ég honum. Og ef ég væri ekki í svona fínum störfum myndi ég sækja um hjá auglýsingastofu og sjá til þess að engu yrði klúðrað, yrði staðreyndatékkari og allar auglýsingar yrðu milljón sinnum betri. Að hafa hlutina fullkomna skiptir máli.