Leyniferðir, nýtt jólatré og ... mörkin

Æsispennandi ástand ríkir núna, alls konar leyniferðir farnar til að plata suma stráka því þetta er uppáhaldsárstíminn hans stráksa. Hér trúum við að sjálfsögðu á heilagan Nikulás og vonum að hann kíki við í nótt ... en ef ekki, þá allt í lagi. Sennilega er ég orðin of rígfullorðinn til að fá eitthvað en mögulega sleppa sumir við aldurstakmörkin.

 

Í hádeginu var farin sérstök leyniferð tengd nákvæmlega þessu en Inga bjargaði öllu með skutli þangað, því síestan sem innanbæjarstrætó tekur setti heilmikið strik í reikninginn varðandi leynd, ekki gaman að hitta á stráksa í strætó á leið hans heim úr skóla, sem hefði getað gerst, þá hyrfi nú leyndin. Svo þegar stráksi kom heim klukkan eitt, var Inga í kaffi hjá okkur, "nýkomin" og nú lá leiðin í Húsasmiðjuna til að kaupa jólatré. Ég fann eitt hátt (1,80 m) og grannt og keypti það, svo nú má aldeilis fara að jólast. Er ekki sagt að maður kaupi alltaf jólatré sem líkjast manni sjálfum? Ja, mér datt alla vega ekki í hug að kaupa lágt og breitt tré ... sem var líka til sölu þarna. Ég er 1,70 m að hæð sem slagar hátt upp í 1,80 og er talsvert fyrirferðarminni en tréð sem verður sýnt hér fullskreytt einhvern daginn. Vona að allir bíði spenntir ...

 

Nágrannastrákarnir mínir, sætu og góðu, fá gjafir sem við stráksi fundum í bæði bókabúðinni og Lindex ... og svo hittum við foreldra þeirra óvænt á bílaplaninu fyrir utan. Ég flissaði að sjálfsögðu innra með mér ... ef þau bara vissu, múahahaha. Flott föt á góðu verði og spennandi dót úr bókabúðinni. Þær hafa safnast upp gjafirnar og nú bara verð ég að fylla út listann, sjá hvað vantar og drífa í að pakka inn því sem komið er. Svo verða skiptin góðu í afmælinu hennar Hildu sem er ansi þægilegt fyrir bíllausa kerlu.

Ég hoppaði inn í Krónuna og ætlaði enn einu sinni að leita að Önnu Mörtu-pestóinu sjúklega góða en greip í tómt. Var svo heppin að finna afar liðlega starfskonu sem tjáði mér að pestóið hefði verið til en lítið selst, sem ég skil betur nú því ég leitaði alltaf á röngum stöðum, eða í kæli, eins og Hagkaup geymir það, eða geymdi, fann það ekki þar síðast, svo hún ætlar að reyna að panta það fyrir mig. Það skiptir greinilega ansi miklu máli hvar hlutir eru staðsettir, ekki hefði mér dottið í hug að leita í ítölsku vörunum hjá Jamie Oliver-pestóinu ... ég grannskoðaði allar kælihillur alls staðar oft og mörgum sinnum án árangurs. Ég er ekkert fyrir pestó - en þetta frá Önnu Mörtu (og Lovísu) er bara eitthvað annað og sletta af því yfir salat, á pítsu eða nánast hvað sem er gerir einhvern galdur. Þær systur (eineggja tvíburar) gera líka súkkulaði-Hringina sem eru til fjórar gerðir af, allar með hnetum, möndlum, döðlum eða rúsínum ... því miður svo ég kem ekki nálægt þeim, en gaf Ingu einu sinni og þetta var besta súkkulaði sem sú smekklausa (djók) vinkona hefur smakkað. Kannski ekki rúsínur, en hitt er allt þarna. Dæs.

 

Fólk er orðið ansi reitt og kannski styttist í búsáhaldabyltingu, miðað við það sem maður sér á samfélagsmiðlum, ósanngjörn meðferð á fötluðum og börnum af "röngum" lit er farin að valda fleirum en mér vanlíðan og reiði. Hvenær er mæting á Austurvöll? Ég kem, öskureið. Ég get bara ekki trúað því að landið mitt viðhafi svona stefnu í útlendingamálum ... og þegar valdafólk segir að það sé verið að fara eftir lögum, þá eru það nú bara nýleg lög sem Jón Gunnarsson setti, eftir að hafa verið látinn í skítverkin, nákvæmlega til að gera þetta. Ég er verulega reið út í ríkisstjórnina núna, eins og ég kann þó vel við sumt fólkið sem þar situr. Reiðin er sannarlega ekki bundin við kjósendur stjórnarandstöðunnar ... einhvers staðar eru mörk og það er verið að fara yfir þau núna, nefnilega. Við höfum auðvitað ekki getu til að hjálpa öllum en það er heldur ekki verið að biðja um það.

 

Facebook-fréttir:

Svo sem ekki margt í gangi akkúrat núna, ótrúlega margir að deila undirskriftalista vegna Palestínudrengjanna sem á að senda til Grikklands - og svo eru fréttir af heppni starfsmanna Landsbankans sem fá 200 þúsund í jólagjöf frá L.Í., ef ég skil það rétt. Fínt ef hinn almenni starfsmaður fær eitthvað, ekki bara þau sem stjórna og eru hvort eð er á himinháum launum. 

 

Á náttborðinu:

Var að enda við (að hlusta á) Meinsemd eftir hjónin Kim Faber og Janni Pedersen, bók nr. 2 sem hefur verið þýdd á íslensku. Var búin með Kaldaslóð sem er sú fyrsta. Ferlega fínar bækur, þykkar og safaríkar löggusögur. Sú þriðja heitir Kyrkjari og ég bíð spennt eftir henni á Storytel. Þarf að kíkja til augnlæknis því ég stend mig að því að hlusta frekar en að lesa (ég á þessar bækur allar þrjár nefnilega) því augun þreytast fljótt, hef sennilega lesið yfir mig á síðustu áratugum. Bunkinn sem bíður eftir að lesi, ekki hlusti, stækkar ört svo augnlæknir verður það á nýju ári.  

Nú er ég að hlusta á bókina Miðnæturrósin (eftir Lucindu Riley, sama höfund og bækurnar um systurnar sjö). Sannkallaður yndislestur. Er að hugsa um að hraðhekla teppi handa litlu nágrannastrákunum mínum til að þeir fái nú almennilega gjöf frá "ömmu" á meðan ég hlusta á hana (enn 12,5 klst. eftir á hraðanum 1,2), hún er ekta kósíbók sem hæfir síður við tiltekt og annað húsverkjatengt.