Stórstyrjaldir á netinu og jólabókaskortur

Jæja, minn fyrsti Teams-fundur seinnipartinn í dag ... Gaman, gaman, er þetta nokkurt mál? Hvernig er hægt að koma í veg fyrir að maður verði sér til skammar? Heyrist ALLT? Ég var ekki endilega að hugsa um búkhljóð, heldur frekar ískrið í úrsérgengnum skrifborðsstólnum. Ég hef misst 300 Snapchat-vini út á fjandans ískrið. Við Hilda fórum í Pennann Hallarmúla á laugardaginn til að skoða skrifborðsstóla, ég hafði frétt að þeir væru svo góðir. Aðeins einn var til sýnis og mátunar í búðinni og mér bent á Internetið.

 

Þessi ískrandi sem ég hef notað árum saman er gamli vinnustóllinn minn frá Birtíngi. Þáverandi framkvæmdastjóri leyfði mér að eiga hann þegar endurnýjun á stólum stóð yfir. Ég er nýtin, kannski einum of. Kannski hefði ég sparað mér síðasta þursabit ef ég bara sæti á betri stól ... En dóttir hennar Ingu vinkonu er með vandaðan stól til sölu og mun lána mér hann til prófunar ... Ef hún kemur í dag getur hún kannski kennt mér á Teams í leiðinni ... ég kann hitt þarna fjarfundadæmið, en bara í gegnum símann minn. Tölvan er á gólfinu svo myndavélin verður ekki virk, það er algjör synd, allt svo nýskúrað og fínt ...

 

Ekki stór vandamálin hér í Himnaríki - ég er heldur ekki ÞAÐ tækniheft. Það að ég gat ekki pantað fínu jólagjafirnar af HugleiksDagssonar-síðunni hlýtur að vera síðunni að kenna. Ég fann bara annað til að gefa. Ef ekki er hægt að hafa skýrar leiðbeiningar í greiðsludæminu ... og þetta er ekki aldurinn! Vinkonur mínar skilja ekkert í þessu tæknirugli í mér og lenda reglulega í að hjálpa mér. Þær hinar sömu sem ég kannski tengdi vídeótæki fyrir í gamla daga, án þess að svitna og án þess að skilja leiðbeiningarnar sem voru stundum einungis á hollensku eða úrdú.

 

Ég hef síðustu daga fylgst með nokkrum Facebook-styrjöldum á milli fólks sem er hlynnt bólusetningum og þeirra sem eru það ekki. Ég held mig bólusetningarmegin en nenni ekki að fara í stríð við neinn. Það er líka mikill munur á þeim sem kjósa að þiggja ekki bólusetningu ýmissa hluta vegna, og þeim sem pósta endalaust fréttum af skaðsemi bólusetninga, dauðföllum vegna þeirra og alls konar, sem flest eða jafnvel allt, er búið að hrekja af læknum og vísindafólki.

 

Nú vita bara svo margir miklu betur um veirur og sýkingar en læknar og vísindafólk ... Án efa verða jólaboðin skrautleg hjá sumum fjölskyldum. Báðum hópum þykir hinn ansi tregur að að sjá ekki sannleikann. Bókin á myndinni er án efa hjálpleg þeim sem þurfa að gera aðgerðir á sér sjálfir vegna fullmikils kostnaðar í heilbrigðiskerfinu. Ég sá hana á Pallett-kaffihúsinu í Hafnarfirði um síðustu helgi. Þar er samt pottþétt fátt bitastætt að finna um veirur og sýkingar í henni, eflaust bara það sem löngu er búið að afsanna af klára fólkinu á YouTube.

 

Um tíma íhugaði ég að sleppa örvunarskammtinum en hætti fljótlega við það, enda komin meiri þekking og reynsla. Þessi kóvídviðbjóður hverfur einn daginn og ef bólusetning er leið til að flýta fyrir því er það bara fínt, þrátt fyrir aukaverkanir. Allir á Akranesi nema ég eru á bíl og því yrði ég voða þakklát ef örvunin færi fram á hlaðinu hjá mér eins og bæði fyrri bólusetningar og sjálfar alþingiskosningarnar í ár. Og hættið að hlæja að mér þótt ég sé í Norðvestur. Þetta klúður verður þaggað niður með gervieldgosi (speglar eru galdurinn) sem dreifir huga okkar.

 

Eftir rúma viku, eða um þarnæstu helgi, sendir Útvarp Akranes (FM 95.0, minnir mig) út fjölbreytta dagskrá til styrktar Sundfélagi Akraness sem við öll elskum og styrkjum. Ég var beðin um að sjá um bókaþátt eftir hádegi á laugardeginum. Áður en ég flutti til Akraness kom ég alla vega tvisvar til að vera með þátt um bækur og hafði gaman af. Þá var það bara rúta báðar leiðir, engin Akraborg, enginn strætó. Annað slagið hef ég verið með þátt eftir að ég flutti - alltaf jafngaman. Annaðhvort er Óli Palli tæknimaður eða Óli Ofur. Ekki aldurstakmark þarna heldur kemstu aðeins sá að sem heitir Óli. Þetta er svona á Skaganum.

Mynd: Með Ástu Salbjörgu bókaormi árið 2016. Mynd stolið miskunnarlaust af fb-síðu Sundfélags Akraness. 

 

Þetta er í fyrsta skipti í þrjátíu ár sem ég er ekki búin að lesa u.þ.b. 30 jólabækur á þessum árstíma, svo nú eru góð ráð dýr ... ég hef skrifað minna um bækur fyrir Vikuna en oft áður og það munar um það. Ég ætla að sanka að mér einhverjum bókum og hella mér út í lestur, það er nú rúm vika til stefnu og ef ég geri ekkert annað ... Það koma reyndar góðir gesti í þáttinn, þrjár konur sem eiga það sameiginlegt að lesa mjög mikið. Þær eru allar mjög skemmtilegar (eins og svo algengt er á Akranesi) svo ég vona að allt landið og miðin hlusti á þáttinn sem vonandi auðveldar val á jólabókum til að gefa eða eiga. Allir vita að bækur eru bestu gjafirnar.

(Og mamma, ekki gefa mér aftur matreiðslubók fyrir byrjendur og velmeinandi titil á ástar- og örlagasögu (Vinnan göfgar manninn), ég er löngu búin að ná þessu og ég skal fljótlega prófa að elda mína fyrstu kjötsúpu).