Sorglegar bækur og kvikindislegt fótósjopp

Reykjavík var næstum því svona (sjá mynd) þegar ég flutti þangað í lok ágúst 1971 og hóf nám í Austurbæjarskóla. Var svo heppin að fá Jón Marteinsson sem umsjónarkennara, strangan en réttlátan. Komst að því í gær (sá á Facebook) að hann er pabbi hennar Kristínar Jónsdóttur hjá Veðurstofunni, eldgosa- og jarðskjálftasnillings síðustu ára. Myndin minnti mig mjög á Reykjavík unglingsáranna, en það var kominn meiri gróður þarna 1971. Ég setti gulan hring utan um heimili mitt, en ég bjó í kjallaraíbúðinni Bollagötu 2. Nægur gróður í görðunum og trén á Klambratúni voru á enn á hæð við runna. Mamma hafði séð eitthvað af randaflugum eða geitungum og slíku en þagði sem betur fer um það við okkur systkinin - hún hafði gert nóg af sér í tengslum við kóngulær, eða innrætt okkur sturlaðan ótta við þær. Kötturinn Bimbó (læða) á efstu hæðinni kíkti stundum inn um gluggann hjá mér og fékk alltaf góðar móttökur. Á miðhæðinni bjó Jakob hjá Ugluútgáfu sem hefur gefið út fullt af skemmtilegum bókum sem ég hef lesið ... og hlustað á.

 

Ég er enn að lesa um Tórunni (hlusta) og allt hennar fólk frá Neshov og er komin á fimmtu bókina. Þetta eru ansi góðar bækur og viðburðaríkar en ég get eiginlega ekki mælt með þeim fyrir fólk sem hefur misst ástvini í bílslysi ... Einn kaflinn fjallar um þegar útfararstjórann, frændi Tórunnar, fer á vettvang bílslyss og því er lýst ansi nákvæmlega.

 

Smásmugulegar lýsingarnar í bókinni á hversdagslífi alls þessa fólks er nú samt einmitt það sem gerir þessar bækur svo dásamlegar. Þessa síðustu hafði ég ekki lesið og veit ekki einu sinni hvort von er á fleiri þegar þessi er búin, tími ekki að njósna ... en vonandi, vonandi samt. Tvær nýútkomnar og verulega girnilegar bíða en ég tími ekki fyrir nokkurn mun að kveðja Neshov, ekki einu sinni í bili, ef þær eru fleiri.

 

Fréttir af Facebook:

Ég man hreinlega ekki hvar ég sá þetta:

 

Rússland teygir sig yfir 11 tímabelti, Kína aðeins eitt. Vinur Pútíns færði þetta í tal við hann og kvartaði undan óþægindunum sem fylgja svona mörgum tímabeltum og sagði:

„Ég hringi í vin minn til að óska honum til hamingju með afmælið og afmælisdagurinn hans var þá löngu liðinn.

„Ég hef lent í þessu líka,“ sagði Pútín. „Ég hringdi í ekkju Prígósíns til að votta henni samúð mína og vélin var þá ekki enn farin í loftið.“

-----

Myndin af Meghan og Harry er samsett af mér og var á Facebook ... Ég flissaði yfir þeirri vinstra megin sem ég sá fyrst (alveg búin að gleyma eigin tískumistökum (steinþvegnar gallabuxur löngu eftir að þær fóru úr tísku). Svo leit ég yfir athugasemdirnar og dauðskammaðist mín þegar ég sá þar réttu myndina, frummyndina hægra megin. Ég sem vann í tímaritabransanum í rúm tuttugu ár, sá þegar verið var að "laga lærin“ á Ungfrú Ísland eitt árið, mynd af henni sko, ég gleymi alltaf að til sé „fótósjopp“ (Jens, áttu íslenskt orð?). Ég á örugglega líka eftir að gleyma gervigreindinni og mun þá sennilega fjasa yfir ýmsum bullfréttum framvegis en þær hafa nú svo sem verið til nokkuð lengi og allt margir lagt trúnað á. Næst þegar ég sé vandræðalega mynd af Meghan sem á svo marga óvini, kannski réttilega, ég þekki þetta fólki svo lítið, mun ég ekki flissa.