Hneykslanlegur munur á veðurspám

Brjósklos herjaði á mig á þessum tíma fyrir nákvæmlega 11 árum, vill fésbókin meina. Ég hafði prófað að sofa í stól og var því bara eina og hálfa mínútu á fætur, ekki einn og hálfan tíma. Sagði fjanda frá þessu og hann kallaði mig brjósk-umkennanlega.

 

Friðrik Ómar flytur til Borgarness. Frétt dagsins hjá Skessuhorni. Er ég, sem Skagakona, móðguð yfir því að hann flytji ekki frekar hingað? Já, og líka því að einir jólatónleikar hans í ár verða haldnir í Borgarnesi. Við Skagamenn fáum sem sagt bara Bubba, Ásgeir Trausta, Ara Eldjárn, Jóla Hólm, Pink Floyd og Skálmöld, engan Friðrik Ómar! Það hefði nú verið gaman að rekast á hann (sem Akurnesing) í Einarsbúð og ná að skamma hann góðlátlega fyrir að halda Fiskidaginn mikla á afmælisdaginn minn í ár. Svo er það líka honum að kenna að Gleðigangan var haldin þann sama dag, svona óbeint. Ég skellti afmælinu mínu á mánudag á næsta ári sem, undarlegt en satt, þýðir miklu fleiri gesti og hefur alltaf gert. Á óbærilegum mánudegi er annar kosturinn sá að sitja heima í fýlu eftir vinnu og hinn að skreppa í stórkostlegt afmæli þar sem er ekki bara skemmtilegt fólk, heldur líka bestu kökur og besta kaffi sem unnt er að fá. Afmælið bara haldið einu sinni ári sem gerir það hæfilega sjaldgæft. Skyldi allt verða breytt og ég flutt í bæinn á næsta ári? Það er eitthvað sem togar og togar í mig þangað og annað sem heldur fast. Ég horfi kannski út á sjóinn minn og hugsa: Hvaða bull er þetta, frú Guðríður!?! Og horfi líka yfir fallega Himnaríkið mitt, þar sem hvert einasta snitti var gert upp árið 2020 og það svo vel. Nei, héðan fer ég ALDREI! Svo auglýsir Tvíhöfði jólaskemmtun í Salnum í Kópavogi, bókaforlögin útgáfuboð bóka sinna og ég bara: Hvað er svona borgardrós eins og ég að gera úti á landi? Og þá verður mér litið út um gluggann og hugsa líka um vinina hér og Einarsbúð ...

Myndin - gömul fréttamynd, eða síðan Friðrik Ómar og Margrét Friðriks (dóttir hans?) stofnuðu hárgreiðslustofu (ef ég man rétt) sem flytur þá væntanlega til Borgarness.  

 

Þvílíkur munur á veðurspám ... eiginlega hneykslanlegur, er ekki hægt að vernda okkur gegn Norsku veðurstofunni sem er greinilega í ruglinu? Hún spáir trylltu roki og villtri úrkomu á meðan við Hilda ökum út á flugvöll á Kvennaverkfallsdaginn (enn eitt sem ýtir undir að þetta sé verst valdi dagur ársins til ferðalags). Úrkoman nánast of mikil til að hægt sé að keyra, eða 30.8 mm sem er um þrír metrar ef gamla skólastærðfræðin bregst mér ekki. Og það fyrir ofan sjávarmál.

Mér var skapi næst að hætta við ferðina ... en þá hugkvæmdist mér að kíkja á eins og eitt stykki íslenska veðurspá. Rólyndislegar hugleiðingar veðurfræðings breyttu öllu: „Austlæg átt og stöku skúrir sunnantil ...“ sem er allt annað en rok og rigning - nema þetta sé samsæri og veðurfræðingurinn íslenski vilji okkur úr landi, einhverra hluta vegna. Sú norska spáir líka sannkölluðu hitavíti í Glasgow. Á komudegi fáum við 17°C og daginn eftir fer hitinn upp í 21°C. Hilda systir verður svo ánægð EF ég segi henni þetta. En samt leitt að þurfa svo að hryggja hana. Ef yr.no spáir svona votu hvassviðri á Íslandi og þurrum vítishita í Glasgow hlýtur að verða rigning ytra og mun svalara. Mér var kennt í æsku að ýkja ekki, hef reynt að standa við það, en sumir veðurfræðingar ættu kannski að passa sig og þá er ég eingöngu að tala um norska. Fyrrum elskhugi minn, veðurfræðingur en samt ágætur, sagði alltaf hæglætislega þegar ég öskraði upp yfir mig af gleði vegna glæsilegrar veðurspár frá þeim norsku. „Nei, nei, Gurrí mín, Norðmenn spá ágætlega fyrir Noreg, mun síður fyrir Ísland, þú færð engan sv-storm á Skagann um helgina til að geta skemmt þér yfir briminu.“ Kannski hefði ég ekki átt að segja honum upp. Það var mjög þægilegt að fá svona „inside information“ um komandi trampólínflugveður, fá jafnvel miklu lengri fyrirvara á stórum jarðskjálftum til að geta bjargað styttunum og vera ekki í sturtu akkúrat þá, vera komin á gosstöðvar áður en nokkur annar fékk að vita nokkuð, þá voru myndir úr vefmyndavélum settar í svona lúppu sem sýndu sífellt óbyrjað eldgos svo við fengjum að njóta í friði fyrir fólki sem vill endalaust hoppa á nýrunnu hrauninu.

 

Ég skrapp í stutta ferð í bæinn á mánudaginn. Muna: aldrei taka ferðina kl. 15.54 frá Akranesi, muna! Jamm, ég tók troðfullan strætó sem var að koma með fólk að norðan, frá Akureyri og öðrum norðlenskum plássum. Því miður er aldrei hægt að treysta því í þessum ferðum að hitta almennilegt fólk, t.d. úr Vestur-Húnavatnssýslu (Hvammstanga og grennd) sem hefði gert þetta svo miklu bærilegra. Við hliðina á mér, hinum megin við ganginn sátu tvær sakleysislegar eldri konur og spjölluðu saman. Ég heyrði eitt og eitt orð þótt ég væri að reyna að lesa og þær voru að tala um einhver hjón sem væru komin út í fjárkúgun! Þær sögðu þetta eins og ekkert væri eðlilegra. Ég klagaði beint í Hildu systur sem sagði að þær hefðu örugglega sagt fjárbúskap. Ég heyrði samt það sem ég heyrði. Þær geta tæplega verið úr Skagafirði, enda ekkert nema vandað fólk þaðan, sérstaklega úr Hegranesinu, og eftir veru mína í sveitinni í denn, Hólshúsum í Eyjafirði, tel ég afar ólíklegt að svona konur komi þaðan. Er þá ekki bara Austur-Húnavatnssýsla eftir, nei, Birgitta er þaðan! Eða kannski helst Borgarfjörðurinn? Sennilegast voru þetta sunnankonur sem höfðu skroppið norður yfir langa helgi - með eitthvað glæpsamlegt í huga. Sorrí, sumar konur, það þýðir ekki að prjóna og spjalla glaðlega saman, það er alltaf eitthvað sem kemur upp um ykkur.

 

Myndin: Vetrarfrí var hjá stráksa, mánudag og þriðjudag, þess vegna fórum við í bæinn. Hilda upphugsar alltaf einhver skemmtiatriði handa okkur og í gærmorgun beið okkar dekkað brönsborð við vakn og miklar uppáhaldsfrænkur sem við hittum allt of sjaldan, mættu í boðið. Myndinni af vettvangi var nappað úr leynimyndavél hússins. Því miður sést ekkert í kræsingarnar.