Eins og nýsleginn túnfiskur ... og tungumál ungbarna

Kláraði yfirlesturinn um tíuleytið í morgun og ætti þá að geta einbeitt mér alfarið að flutningum. Vissulega verður haldinn húsfundur hjá mér í dag varðandi fyrirhugað verk svo ég neyðist til að laga til og ryksuga ... sem ég ætlaði hvort eð er að gera. Það verður síðasta skiptið sem ég get kallað mig riddara húsfélagsins með sanni. Held að í nýja húsinu mínu sé ekki venjuleg hússtjórn, visst fyrirtæki úti í bæ sér um allt þar.

 

Ég hafði setið sveitt við yfirlestur í gær þegar elskan hún Inga hafði samband, búin að fara í ríkið og fá almennilega bókakassa handa mér. Hún fékk að sjálfsögðu kaffi sem var svo hressandi að hún gat ekki stoppað sig fyrr en hún var búin að fylla alla nýkomnu kassana af bókum úr stofunni. Svona gersemar eru ekki á hverju strái. Í huganum greindi ég hana með mikinn skort á ADHD ... en það var kannski orðum aukið hjá mér í síðasta bloggi að hún hefði greint mig, hún sagði að þetta að vaða svona úr einu í annað í tiltekt líktist fólki með ADHD ... en himnaríkisskáldið lætur svo sem sannleikann ekki þvælast fyrir sér, frekar en sum önnur skáld ...

 

Svo ætlar ástkær litla systir að kíkja um helgina og hjálpa ... Ég þurfti að fresta tannlæknatímanum í gær og fer í tanntökuna á mánudaginn, tek svo við íbúðinni í bænum á þriðjudaginn og stóri F-dagurinn verður á laugardeginum.  ... Held að það verði lítið hægt að blogga fyrr en á mánudag, ef Síminn kemst, þar að segja, til að tengja allt. Ekki skrítið þó að ónæmiskerfið sé í skralli þessa dagana. Ég nota þetta ColdZyme óspart og held að það hafi heldur betur haldið stórveikindum í skefjum núna upp á síðkastið. 

 

Himnaríkiskettirnir eru svolítið órólegir og vita greinilega að eitthvað stendur til.

Nú sé ég eftir því að hafa ekki fylgst betur með í tímum þegar var verið að kenna kattamál. Ég man nú samt alveg ungbarnamálið sem nýfædd börn nota til að lýsa líðaninni: 

 

Eh: Ég þarf að ropa.

Neh: Ég er svöng/svangur.

Heh: Mér líður ekki vel.

Owh: Ég er þreytt/ur.

Eairh: Loft í maganum í mér.

 

Svona í alvöru ... þetta kallast Dunstan-barnamál og ein nýbökuð móðir var að segja frá því á Instagram í gær, hún vildi meina að þetta passaði ótrúlega vel. Ef börnin væru að kvarta ætti að hlusta vel á þau og reyna að greina orðin ...

 

Ég kann auðvitað aðeins í kattamáli, eins og ítölsku, pólsku, arabísku og finnsku.

Uppsperrt skott með smálykkju efst táknar: Ertu komin heim, hæ, gaman að sjá þig.

Að lygna aftur augunum nokkrum sinnum: Hér er allt í góðu standi, ást og friður. 

Og svo framvegis.

 

Mig grunar að þá dreymi æsispennandi drauma (sjá mynd 2), alla vega stundum, þeir eru ekki rosalega hræddir við ryksuguna (sjá mynd) en ganga virðulega út úr þeim herbergjum sem er verið að ryksuga. Mosi var trylltur af ótta við ryksuguna þegar hann flutti í himnaríki 2018 en þegar hann sá að Keli og Krummi létu sér fátt um finnast ákvað hann að taka ryksuguna í sátt. Þannig.

 

Smáhlé ...

Klukkan rúmlega fjögur fylltist himnaríki af sætum smiðum sem ætla að klára verkið sem aðrir smiðir höfðu byrjað á og ekki lokið við (story of our house). Synd að þurfa að flytja ... eða kannski ekki. Sjálf fæ ég reyndar fína heimsókn strax á mánudeginum eftir F-daginn þegar menn frá Símanum mæta til að tengja mig við umheiminn. Virkilega hress maður hringdi í mig upp úr hádegi í dag og kvaðst mæta til mín:

„Sjáumst klukkan hálfníu á mánudeginum,“ sagði hann. 

„Ó, ég skal reyna að sýna hugprýði og vakna,“ tautaði ég örvæntingarfull en maðurinn hló bara grimmdarlega. Engin miskunn. Mjög fínt samt að vakna svona snemma og halda áfram að taka upp úr kössum. Þeim mun fyrr klárast þetta!

 

Ó, Facebook ...

Ein á fésinu tók að sér að betrumbæta nokkur algeng orðatiltæki og fékk önnur lánuð. Hún á fyndna og skemmilega fb-vini sem lögðu í púkkið. Hér eru nokkur góð dæmi:

Frá henni

Ekki hundar í ættinni. (Ekki hundrað í hættunni)

Flýgur fiskisúpan. (Flýgur fiskisagan)

Enginn er verri þótt hann vakni. (... þótt hann vökni) 

 

Og fb-vinirnir:

Að vera eins og nýsleginn túnfiskur.

Sá vægir sem vitið hefur heima. 

Rósin í pylsuendanum.

Að naga sig í handarkrikana.

Betra en seint en kannski.

Eins og þjófur úr heiðskíru lofti. 

Að vera sleginn með blautri tösku í andlitið. 

Stormur í mýflugu. 

Að gera úlfalda úr vatnsglasi. 

Ekki beittasta peran í skúffunni.