Berdreymin á barmi þeirrar seinni

Mig dreymdi í nótt að ég hefði fengið boð um að koma í bólusetningu á miðvikudag og kíkti á símann þegar ég vaknaði en ekkert var komið. Ég veit núna að ég er greinilega sérlega berdreymin því undir hádegi kom langþráð SMS og bólusett verður á miðvikudag eftir hádegi hér á hlaðinu. Og auðvitað var Tommi bílstjóri boðaður á sama tíma. Ekki að spyrja að völdum systur hans hér á Akranesi. 

Sannarlega ekki einu gleðifréttir dagsins ... það á að flytja kjörstað hingað til mín, í íþróttamannvirkin við Jaðarsbakka (hlaðið) og þar verður kosið í haust. Ekki í gamla skólanum mínum, Brekkubæjarskóla. Ég veit ekki hverjum ég svaf ekki hjá til að þessi dásemd gerðist. Mér hafði ekki einu sinni hugkvæmst þetta en auðvitað er þetta algjör snilld. Svo erum við orðin svo mörg í bænum að heil kjördeild bætist við, sú fjórða (leiðrétt, ekki fimmta). Ég vann við það í síðustu kosningum (forseta) að vera ein af þeim sem spurði kurteislega um lögheimili og merkti svo við. Mjög gaman en glettilega erfitt samt, þurfti bilaða einbeitingu. 

Maðurinn sem ég hitti í gær og snæddi kvöldverð með, kann að búa til sítrónufrómas, nema hann hafi gúglað mig og skilyrði mín ... en hann mætti undarlega vel undirbúinn á stefnumótið sem gerði að verkum að ég kom illa út, stundum eins og fáviti. Þegar hann spurði mig til dæmis hvar ég héldi að ég væri stödd í lífinu eftir þrjú ár svaraði ég: „Það væri gaman að komast á topp fimm á Moggablogginu.“

„Er það markmið þitt í lífinu?“ spurði hann gáttaður og veit greinilega ekki neitt um bloggheima og að margir fyrir framan mig eru hrifnir af Trump, sem ég er ekki og tapa á því.

„Uuu, nei, nei, ég var að gantast. Það gæti aldrei gerst.“ Ég var hálfklökk en hann tók ekki eftir því.

Við ætlum að hittast aftur og þá verð ég búin að koma mér upp vel æfðum svörum: „Stefni að því að hafa fengið fálkaorðuna fyrir störf mín að xxx málefni (ég þarf að finna eitthvað), eða ... ég verð sennilega búin með masterinn í xxx eða ... sennilega metsöluhöfundur sem hefur setið í fyrsta sæti í fjörutíu vikur á lista Pennans-Eymundsson, og Balti í samstarfi við Netflix búinn að kaupa kvikmyndaréttinn ... Þetta gæti samt verið yfirdrifið og kannski skynsamlegra að stefna að því að bæta tölvukunnáttuna ... læra að elda flókna rétti og breyta þessu í alvörublogg um matar- og kökugerð með hannyrða- og ástarívafi (hekli og stefnumótum) og gera Skagaskonurnar Mömmur.is og Evu Laufeyju brjálaðar. Þær hafa ekkert tjáð sig opinberlega um kanil í hakk og spaghettí, einhver þöggun í gangi. En mér mun detta eitthvað í hug. Lofa að taka stefnumótið upp á segulband (ok, símann minn) og birta „best of“ fyrir trygga lesendur ástarbloggsins.

Schubert í skúrnum og samsærisnuddarinn

Þetta átti að verða villtur les- og fótboltadagur, kláraði tvo leiki og tvær þykkar ástarsögur, bækurnar frá föstudagskvöldi reyndar. Fékk nú samt góða heimsókn vinkonu í dag og fór á stefnumót á Galito í kvöld. (Ef einhver sá mig þar og heldur að ég hafi verið með kvenmanni var sú blekking gerð með speglum!) 

Ástardoðrantar eru svo dásamlegir á sumrin (og veturna, haustin og vorin, bara í sófanum með teppi yfir sér (9°C og opinn suðurgluggi í sunnanátt) - ég held ég hafi nú eftir síðustu tvær bækur, sæst við höfund kaupalkabókanna sem ég þoldi ekki, mér fannst konur talaðar niður þar, þær væru frekar vitlausar og kaupóðar og þyrftu skynsaman karl svo þær hættu að spara helling með því að kaupa fimm rándýra trefla og borga bara fjóra, og allt klætt í voða „fyndinn“ búning. Kannski geta íslenskar konur illa samsamað sig sumum týpum í svona bókum. Sama ömurðartilfinning greip mig þegar ég las bókina Móðir í hjáverkum, sem var óður til hinnar heimavinnandi, einnu sönnu góðu móður á bak við eldavélina ... enda missti sú sem var að glenna sig á vinnumarkaði karlinn sinn, eðlilega, hver vill metnaðarfulla konu og þurfa svo kannski að passa stundum? Jæks. Hinn doðranturinn sem ég las um helgina var ein enn dásemdar bókabílsbókin. Svo er það trylltur krimmi sem ég geymdi mér þar til síðast, hann lofar góðu þótt ég þoli ekki orðið "lappir" á fólki í stað orðsins fætur - kemur ekki fram hver þýðir.

Ekki enn komið SMS frá bóló hér á Akranesi, en vonandi kemur það á morgun og ég fái seinni bóluskammt í vikunni. Ég spurði vísindamenntaðan kunningja minn af hverju sumir fullyrtu að bóluefni hefðu áhrif á DNA í fólki. Hann sagði að með því að nota mRNA væri ekki möguleiki á því, það kóðaði bara fyrir próteininu sem myndaði broddana eða nabbana utan á veirunni. Það eyðist hratt og þess vegna þarf að bólusetja aftur. En aftur á móti ef við sýkjumst af covid fáum við „full blown“ RNA, eins og hann orðaði það, og það getur skilið eftir sig spor í erfðaefni okkar, við erum víst öll með allt að 5-7% spor eftir veirusýkingar. Sem sagt, allt betra en að fá covid. (Ég þurfti að skrifa þetta niður til að hafa þetta örugglega rétt.)

Vinur minn (maður vinkonu minnar) illa haldinn af vöðvabólgu, ætlaði að veita sér almennilegt nudd hjá nuddkonu í Reykjavík sem samstarfskona hans benti honum á. Nuddkonan notar alls kyns olíur og ilmtegundir sem eiga að hafa góð áhrif og hjálpa til við slökun og slíkt, og svaka góð, samkvæmt samstarfskonu. Nema, hann átti tíma hjá henni í næstu viku - og fékk svo boð um að mæta í seinni Astra-Zenica á nánast sama tíma. Hann sendi henni SMS og sagði henni frá því og bað um annan tíma hjá henni. Konan svaraði: „Ég mæli með því að þú komir í andlega styrkingu til mín í stað þess að fara í þessa tilraunabólusetningu.“ Hann varð alveg fokreiður, þetta eru ekki tilraunalyf, en ákvað að svara ekki, bara sleppa þessu 12 eða 14 þúsund króna lúxusnuddi og finna sjúkranuddara, eins og ég stakk upp á. 

Ég fór með vinkonu minni í antíkskúrinn hjá Kristbjörgu í dag og keypti bæði uglu með klukku - og sjálfan Schubert, og honum til heiðurs hlusta ég nú á Ófullgerðu sinfóníuna á Spotify. Hefði nú viljað styttu af Mozart eða Bach ... en Schubert var flottastur af þeim (styttum) sem til voru. Þar var Wagner, þekki verk hans lítið, við reyndum svo mikið að rifja upp þetta frægasta hans, Hafmeyjan? neeeee ... tók marga klukkutíma og síðan heilt stefnumót á Galito að rifja það upp ... ahhh, Valkyrja Wagners, auðvitað! Tekur fólk ekki með sér nesti og álpoka, áttavita og svefnpoka þegar það fer á Valkyrjuna? Verð að játa plebbaskap minn að hafa aldrei séð/heyrt þessa metnaðarfyllstu óperu ever ...

Þarf að melta stefnumótið á Galito ögn betur áður en ég gef skýrslu. Það var a.m.k. afar áhugavert. Miðað við hvað ég er ofboðslega tækniheft hefur mér tekist að koma í veg fyrir að t.d. veðurfræðingurinn og þessi nýi geti mögulega séð bloggsíðuna mína (mamma Vilmundar veit ekki af blogginu). Það kemur bara 404Error-eitthvað þegar þeir reyna.

Þegar þeir voru bólusettir - og reyndar allir ógiftir karlar 55-65 ára - hafði ég farið fram á að örflaga þeirra yrði með sérstöku fráfælandi himnaríkisbloggsjáelsi og get stjórnað þessu með símanum mínum (og fjarstýringunni að viftunni) hvað þeir (og allir karlar á þessum aldri) sjá af mínum skrifum - og sitt af hverju fleira. Gott að vera vel tengd. 

- - - - - - -

- - - - - - - 

Myndir:

Efri ljósmyndin er frá stefnumótinu. Ef hún prentast vel má sjá afar myndarlegan mann sitja á móti mér, með þorskinn sinn, ég fékk mér lax.

 

Neðri ljósmyndin er af Schubert við hlið gamla kertastjakans eftir Guðmund frá Miðdal. Vinstra megin á veggnum er grafíkmynd eftir Önnu Ólafsdóttur Björnsson og sýnir m.a. Beethoven, sú efri er eftir son minn, þá átta ára, hann hafði heilmikla myndlistarhæfileika. Myndin til hægri er eftir Megas. (Ég vann svo lengi sem blaðamaður að mér finnst að það eigi að hafa myndatexta - er of tækniheft til að setja textann við sjálfar myndirnar á réttan hátt.)