Pælingar og spælingar ...

Gunnar, meintur ekkielskhugi minn og vinur erfðaprinsins, tók eftir svölunum í fyrsta skipti í gær. Kannski er langt síðan hann hefur komið eða að það fór ekki á milli mála að eitthvað stóð til. Öll húsgögnin komin út í horn og glugginn blasti ber við, ofninn farinn og allt!

Ég þarf að láta mér detta eitthvað snjallræði í hug varðandi bil sem myndast beggja megin við svalirnar, upp við húsvegginn, og veldur því að hvorki er óhætt að hleypa börnum né köttum út á svalirnar. Kannski snjallt að nota tækifærið og loka þessu ekki alveg, hafa þetta opið en öruggt. Þessar svalir eru nefnilega ótrúlega lokaðar, það þarf t.d. að moka snjónum upp úr þeim, það ekki nóg að ýta honum út um bil að svalargólfi, eitthvað sem er á flestum svölum! Þetta eru reyndar tiltölulega ódýrar svalir og það er vissulega dýrmætt líka.

 

Ég hef hallast að því að biðja einhvern Didda að smíða fyrir mig eldhúsinnréttingu. Hann er staðsettur á Skaganum og smíðaði geggjaða innréttingu fyrir systur mína og mág, kom með snjallar lausnir sjálfur og er víst mjög vandvirkur og sanngjarn í verðlagningu. Hjónin sem búa á æskuheimili mínu ætla að fá hann í eitthvað svona líka, sögðu þau í gær.

Ég var með hálfgerðan kvíðahnút í maganum yfir því að þurfa að láta flytja heila IKEA-eldhúsinnréttingu hingað og kannski láta skilja hana eftir fyrir utan húsið, eins og var gert við 100 kílóa fataskápinn sem ég keypti þar í fyrra. Hann kom reyndar í tveimur einingum ... en þótt ég reyndi að blanda saman andlegum og líkamlegum styr með smádassi af viljastyrk tókst mér ekki að bifa þessum hlössum.

Síðar þegar ég pantaði nokkra bókaskápa komu Flytjendagæarnir með þá alla leið upp í himnaríki. Þá var himnaríki fullt af sterkum gæum á borð við erfðaprinsinn, Davíð frænda og fleiri. Kannski hefur dyrabjallan verið biluð þessar sekúndur sem fataskápurinn kom í hlað.

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 25.3.2007 kl. 15:38]

Er þetta strönd sem ég sé þarna fyrir neðan svalirnar? Og hvítfyssandi öldur. Ef ég hefði þetta útsýni myndi ég hanga á svölunum eða í glugganum allan sólarhringinn. Þvílíkur draumur! Annars er gaman að geta sagt þér að við vorum einu sinni að vinna saman. Á Aðalstöðinni í gamla daga.

[Saumakonan, 25.3.2007 kl. 15:42]

humm.... mig vantar eldhúsinnréttingu! Erum mikið að spá í að smíða sjálf (hvenær sem tími verður í það) og láta svo búa til hurðirnar eftir máli...   alveg déskoti fallegt og vel gert hjá Cego í kópavogi... dauðlangar að fá sérsmíðaða hjá þeim. Ég er nefnilega með svo "dýrar" hugmyndir um innréttingu... er svo spes að ég vil bara fulningahurðir og gler hehehe

Svalirnar.... setja bara grind eða eitthvað fyrir opið! loftar um og svo geturu bara strengt sóltjald fyrir ef þú vilt vera í friði í sólbaði í sumar

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 25.3.2007 kl. 15:48]

Ójá, Jóna. Ég keypti útsýni og íbúð ... í þessari röð. Hef skrifborðið mitt við gluggann í einu herberginu og þarf rétt að hreyfa höfuðið til hægri og þá sé ég sjóinn, Rvík, Keflavík, Ameríku og hvaðeina. Ekkert sem skyggir á, well, svalirnar reyndar ... en ég hangi bara út á þeim og verð útitekin og sæt. Ætla að láta gera "barborð", kaupa barstóla svo að maður sjái útsýnið. Venjulegur sólstóll ... þá sér maður bara himininn! Gaman að "sjá! þig Jóna!!!

Góð hugmynd, Saumakona, akkúrat eitthvað svona var ég að hugsa um. Einu kröfurnar sem ég geri um eldhúsið mitt er að það sé sæmilega fallegt, gott að vinna í því og að ég komi öllu dótinu haganlega fyrir.  

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 25.3.2007 kl. 16:08]

Ikea sagan er einum of skandinavísk. Þegar ég bjó með annan fótinn í Danmörk fyrir nokkrum árum bjó ég á hóteli á sjöttu hæði á Vesturbrú og íslenskur þúsundþjalasmiður á hæðinni fyrir neðan (þessi sem Halldór heimsótti síðar). Hann hafði skemmtilega kenningu um Dani, þeir eru flinkir í að selja þér vöru en svo vilja þeir helst ekkert af henni vita. Hann keypti níðþungan ísskáp og fékk hann einmitt á tröppurnar, og lyftan sem tók 2-3 sálir og engan ísskáp var ekki til huggunar. Hann þurfti að dröslast með kvikindið upp ótal stiga og kunni góðu dönsku sölumönnunum litlar þakkir.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 25.3.2007 kl. 16:42]

Alveg merkilegt!!! Hahahhaha! Held reyndar að flutningsmönnunum hér á landi (Flytjanda) sé uppálagt að koma með vörurnar upp að dyrum, ekki bara útidyrum niðri en eitthvað klikkuðu þeir á þessu hjá mér, ormarnir. Ég var í löngu flutningsfríi þarna og beið eftir skápnum ... fór ekki einu sinni út í búð!