Átján ár í Verkó!

Elsku Verkó á stórafmæli! Á horninu á Hringbraut og Hofsvallagötu bjó ég í 18 ár upp á dag! Keypti mér stærri gerðina af íbúð, þriggja herbergja mjög vel hannaða 56 fermetra á 2, 6 milljónir. Tvö stór herbergi, annað þeirra stofa og lítil rennihurð á milli. Lítið barnaherbergi, pínulítið bað og stórt og gott eldhús. Ég var svo heppin að íbúðin var næstum upprunaleg þegar ég keypti hana, reyndar hvít teppi á gólfum og upphaflegur en illa farinn gólfdúkur undir. Tók íbúðina í gegn sjö árum eftir að ég flutti inn og þá varð hún enn flottari.

Verst að myndirnar af íbúðinni sem birtust á Netinu hjá fasteignasölunni eru í vinnunni hjá mér. Skelli nokkrum inn seinna.

Ég var annar eigandi íbúðarinnar frá upphafi. Fólk sagði: „Hvernig getur þú búið í svona lítilli íbúð og það með barn?“ Well, hjónin sem bjuggu þarna á undan mér áttu fimm börn og að auki fósturdóttur yfir vetrartímann, frænku sem gekk í skóla í borginni. Það rættist vel úr þeim öllum og þau virtust ekkert vera krumpuð af þrengslum. Ekki erum við krumpuð, ég og erfðaprinsinn, ekkert alvarlega.

Á örfáum árum dóu allir hinir íbúarnir, enda orðnir aldraðir, og þá breyttist margt. Þegar ég flutti inn hafði hver íbúð þvottahúsið aðeins eina viku í mánuði (ég flutti inn 1988 ...) og lauk þeirri viku með því að sameignin var þrifin af viðkomandi. Samt var hver íbúi með eigin þvottavél. Þvoði úti í bæ á tímabili. Í Portinu, sem flotti garðurinn (læstur á nóttunni) var kallaður, voru snúrustaurar þannig að hægt var að viðra sængur og þurrka þvott ... en ég saknaði þess stundum að hafa engar svalir.

Einhvern veginn var ég viss um að ég myndi búa þarna til æviloka ... en þá sá ég himnaríki auglýst og skoðaði upp á grín. Þegar ég frétti svo að strætó ætti að fara að ganga á milli Akraness og Reykjavíkur var það ekki spurning. Íbúðin á Hringbrautinni hafði hækkað mikið í verði (og lánin líka) og ég fékk tæpar 15 millur fyrir hana í fyrra. Ögn meira en ég þurfti að borga fyrir himnaríki sem er þó meira en helmingi stærra og stendur þar að auki við sjóinn. Ég sakna samt alltaf Hringbrautarinnar svolítið ... sérstaklega nágrannanna, húsformannsins (Kristínar) og elsku Kjötborgar í næsta nágrenni. Það slær á söknuðinn að hafa tvennar svalir, geðveikt útsýni, rólegheit og svo eru ansi góðir grannar hér líka.

Verkó, til hamingju með afmælið!   

75 ár frá því flutt var í verkamannabústaðina í Vesturbæ

Athugasemdir

[Kristín Katla Árnadóttir, 3.5.2007 kl. 23:44]

Elska mín ég bjó þarna rétt hjá  ég átti heima á framnesvegi  ----- ég átti vinkonu sem átti heima í verkó ég kom offt til hennar  þar var allt svo fínt  mér þykir mjög vænt um þenna stað.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 4.5.2007 kl. 00:13]

Ég verð líka að blogga almennilega um verkó.  Geri það núna.  Ég elska þennan stað.

[Jónsi (IP-tala skráð) 4.5.2007 kl. 02:36]

Alltaf dulítið grunsamlegt hvað allir íbúar hússins "dóu" fljótlega eftir komu þína í húsið....  

P.s. Talandi um krumpur - ætli spegillinn sé lélegur í Himnaríki....

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 4.5.2007 kl. 07:52]

Skarpur, Jónsi, þú ert sá eini sem hefur fattað þetta með dauðsföllin ... Usssss!

P.s. Spegillinn er ekki lélegur í himnaríki!

[Ester Júlía, 4.5.2007 kl. 08:06]

Ég held það sé varla spurning með Kjalarnesið ef þessa lesningu!  ( skoðaði íbúð þar á dögunum)  Hm..ég bjó í 40 fm. íbúð með barn og kött ..og gekk það bara fínt.  Var karlalaus á þessum árum enda bauð íbúðin ekki upp á slíkt.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 4.5.2007 kl. 08:39]

Ertu að hugsa um að koma í nágrennið? Það væri nú gaman. Styttra fyrir þig að koma í afmælin mín!

[Ester Júlía, 4.5.2007 kl. 08:48]

Þau( afmælin) eru NÆG ástæða til að ég flytji ...slurp ..  Já Kjalarnesið heillar mig soldið, og ekki síst verðið á íbúðunum þar!.. Skoðaði geggjað parhús með stórum garði ( fyrir dýrin) og palli (fyrir sólþyrstu mig) ..geggjað útsýni ..en það sem stoppar mig er vegalengdin sem er í raun voða lítil, var í korter að keyra úr grafarvoginum.

En maður skýst ekkert heim í hádeginu sko. 

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 4.5.2007 kl. 08:55]

Sem strætófarþegi hef ég aldrei getað skotist heim í hádeginu ... ekki nema þegar vinnustaðurinn hefur verið í göngufæri. Held að þú munir ekki sjá eftir því að flytja á rólegri stað. Hjón sem ég þekki búa þarna og eru alsæl með dýrin sín og dæturnar.

[Ester Júlía, 4.5.2007 kl. 09:13]

Er til rólegri staður en Grafarvogurinn? ...   

  Þegar ég var bíllaus var ég yfirleitt svo heppin að búa í göngufæri við vinnustaðinn.  Reyndar hef ég búið langt frá vinnustaðnum líka, þannig að ég þurfti að taka tvo strætóa.  Og þá skaust maður sko ekkert heim í hádeginu .   Ég held einmitt eins og þú segir að maður muni ekkert sjá eftir því að flytja , það er hægt að láta sér líða vel allsstaðar.  Svo ég tali nú ekki um í náttúrunni..fjöruferðinar og fjallgöngurnar með hundinn...sé þetta alveg í hyllingum. Og svo kemur hesthúsið og hestarnir og .. ég enda sem bóndi, hef alltaf sagt það!

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 4.5.2007 kl. 09:38]

Ummmm, hljómar dásamlega, bóndinn minn!!!