Sushi-svik, seleb í Costco og Mozart á miðnætti

Sérlega hentugt að hafa komist í bæinn í morgun og í Costco áður en óveðrið skellur á í fyrramálið. Meira að segja búið að aflýsa strætóferðum milli Reykjavíkur og Akraness. Það var hægt að kaupa alls konar vistir; rafhlöður, álpoka, áttavita, stuttbuxur, trasistor-útvarp, regnhlíf og landakort en ég geri nú samt ráð fyrir að Himnaríki standi af sér veðrið. Veðurfræðingur í gær talaði um „leiðindaveður“, það eru fordómar. Þetta er spennandi veður. Þegar maður er inni og gluggar lokaðir.

Myndin hefði getað verið tekið í Costco í dag, nema þetta eru karlmenn. Ég var ekki leðurklædd og sú sem ég dáist að og fylgi á Instagram ekki í stuttbuxum. Að öðru leyti allt rétt.

 

Það er alltaf gaman að fara í Costco. Þar voru nokkrir sem ég þekkti, eins og Guðrún E. í leit að ákveðnu þvottaefni og fann ekki, ekki ég heldur þegar ég skannaði búðina. Hún þarf að koma á Skagann og við fara í Einarsbúð. Svo mætti ég nokkrum sinnum pari sem mér fannst kunnuglegt - en við Jón Gnarr eigum það sameiginlegt að vera ekki alveg nógu góð að þekkja ef nef- og munnsvip vantar. Í þriðja eða fjórða gangi hittumst við í þriðja eða fjórða sinn og þá vatt konan sér að mér og spurði: „Fyrirgefðu, hvað heitir þú?“ 

„Gurrí ... en þú?“

Hún kynnti sig, dró niður grímuna og ég missti mig af spenningi, þetta var eitt af aðalseleb-unum mínum (áhrifavöldum, fræga fólkinu) á Instagram og snappinu ... sem ég hef fylgst með í nokkur ár í gegnum súrt og sætt, frá búsetu þeirra á Spáni til Kópavogs í dag og komin með tvö ofsasæt börn ... enn með tvo hunda og hún þekkti MIG?!?

Bíddu, hún er svo ung, getur varla hafa verið fædd þegar ég var útvarpsstjarna barnanna 1986, hugsaði ég með sjálfri mér, hún á kannski eldra systkini sem tók alla þættina upp á teip og ... en gleðin og ofsamontið stóð stutt:

„Við erum Facebook-vinkonur,“ sagði hún glaðlega og ég varð að hrósa henni virkilega fyrir að hafa þekkt mig af nokkurra ára gamalli mynd af mér farðaðri - og með grímu þarna, og þar fyrir utan bætir MichelinMan-úlpan mín á mig 20-30 kílóum.

 

Ég lenti líka í svipuðu með Evu Ruzu fyrir þremur árum eða svo, hún er mjög fyndin og skemmtileg á Instagram sem ég vissi ekki þá. Hún var að skemmta einhvers staðar þar sem ég var og kvaðst kannast svo voðalega við mig. Frægð mín stóð þó ekki lengi. Þegar við Hjörtur Howser vorum saman með morgunþátt á Aðalstöðinni á síðustu öld fengum við okkur stundum hádegismat saman og matsölustaður ættar hennar, Svarta kaffið, varð oft fyrir valinu, flott súpa og stundum chili con carne í brauði - og hún var að vinna þarna stundum. Ég áttaði mig á því þegar ég fór að fylgja henni á Instagram. Já, við áhrifavaldar ... 

 

Mér líður samt svolítið eins og ég sé eltihrellir. Hitti báðar Systur og maka-systurnar á einum og sama deginum nýlega, Kristu reyndar viljandi (með hennar samþykki, að sjálfsögðu), Kötlu óvænt, og nú þetta! Kannski standa áhrifavaldar svona svakalega saman og ég farin að öðlast viðurkenningu án þess að hafa áttað mig á því. Sem veit á rándýrar gjafir sem fara að berast mér. Sem er samt hræðilegt því dyrabjallan er enn biluð. Ekki bara ástamálin sem fara í rúst, sumir rafvirkjar hafa helst til of mikið á samviskunni.

 

Einhver sem hefur lesið sálfræði gæti ímyndað sér að kaup mín á sítrónusandkökunni í Costco hafi stafað af vonbrigðum mínum þegar ég komst loksins í Krónuna í gær til að kaupa geggjað sushi sem verður hér eftir alla föstudaga í boði, rétt upp úr hádegi, og þegar ég mætti um fimm, hálfsex, var allt búið. Ákaflega sárt að þurfa að horfa upp á óvænta græðgi Skagamanna sem hafa hingað til ekki sýnt þá hlið á sér. Ég hafði boðið Ingu í mat, í sushi og þurfti að redda þessu einhvern veginn. Ég fann krukku með Chili con Carne, einhverju voða hollu og góðu (frá Happi?) sauð hrísgrjón og bar þetta á borð. Inga starði á mig. Er ég orðin eitthvað rugluð? spurði hún. Í stað þess að gaslýsa hana og segja að ég hefði aldrei minnst á sushi, sagði ég henni að ég væri léleg í því að bera fram heiti á erlendum matvælum. Ég bæri iðulega fram orðið pasta sem lax og jú, það hefði oft valdið sárum misskilningi og vonbrigðum, sérstaklega þegar kæmi að matarboðum. Inga gleypti þetta og líka dásamlega chili con carne-ið sem dugði okkur þremur og rúmlega það. Virkilega þægilegur og fljótlegur matur sem ég sagðist hafa eldað frá grunni. Í ástum, matseld og stríði er víst allt leyfilegt.  

 

Jæja, Mozart á miðnætti á RÚV - ætla ekki að missa af því. Fregnir af veðri koma strax á morgun, kannski eldgosi líka, það er allt í gangi núna.