Myndir, myndbönd, hetjusaga og meiri neimdroppings

Þetta var skemmtileg bæjarferð í dag og kvöld og steikti fiskurinn bragðaðist einstaklega vel hjá Laufeyju og Jóni Steini.

 

Ókei, hér er loks mynd sem sýnir þvílíka ægifegurð sem klippara tókst að laða fram með því að einbeita sér að hári, augabrúnum og augnhárum. Var hálffeimin við ljósmyndarann og leit undan. Sætur hattur úr ljósakrónu efst ...  
 

Tommi bílstjóri var á seinni vaktinni, ók mér báðar leiðir, og var eiturhress eins og vanalega. Hann sagði mér að hann hefði þurft að keyra Hvalfjörðinn sl. sunnudag í áætlunarferðinni suður og fór aftast í langa röð bíla. Göngin voru lokuð eftir bílveltu sem við rétt misstum af á leiðinni á Skagann skömmu áður. Þetta setti alla áætlun úr skorðum og tókst bara að hafa eina kvöldferð frá Mosó í stað tveggja.  
Svo ég haldi nú áfram að droppa frægum nöfnum þá mætti ég sjálfum Emil af Moggablogginu í lúmsku brekkunni sem liggur upp að Ártúni.

Fór upp í vinnu og sótti nýjustu Vikuna, var spennt að sjá hvernig forsíðuviðtalið kæmi út, það sem ég tók í síðustu viku við Ernu, eiganda Rúfusar, fallega hundsins sem lofaði mér eilífri ást og ég honum. Inga vinkona benti mér á Ernu og sagði að hún ætti heilan helling af lífsreynslusögum handa mér, hún hefði lent í ýmsu í lífinu. Fyrir þá sem ekki vita þá eru lífsreynslusögurnar í Vikunni sannar og stendur yfir eilíf leit að krassandi og góðum sögum.  ([e-mail])

Erna fékkst í viðtal og vá, þvílík saga sem konan hefur að segja!
Níu ára gömul var hún á gangi eftir Hverfisgötunni og á leið í heimsókn til frænku sinnar. Litli bróðir hennar var með í för, fimm ára. Allt í einu stoppaði bíll hjá þeim og tvær konur frá Barnaverndarnefnd gripu börnin og óku þeim í fóstur út á land. Viku seinna var þeim komið í endanlega vistum á Kumbaravogi. Heimilisvinur þar misnotaði nokkur af börnunum, m.a. bróður hennar, og sjálf var hún á stöðugum flótta undan manninum. Mamma Ernu var mjög blíð og góð en átti við drykkjuvandamál að stríða, ekkert þó sem afsakaði að missa svona frá sér börnin. Þegar mamman fékk sér í glas fór Erna alltaf með litla bróður til vinafólks á efri hæðinni og þau gistu þar. Ernu gekk vel í skólanum og var hamingjusamt barn fram að þessu. Saga hennar er sláandi og ein samstarfskona mín sagðist hafa grátið yfir henni.

Þessi hetja ætlar að koma í heimsókn í himnaríki á morgun, ásamt Ingu, og saman ætlum við að læra af Ingu hvernig á að elda góða kjúklingarétti. Inga er sprenglærð í matreiðslu.

Fékk þetta myndband sent frá góðri vinkonu sem býr í USA. Langar að deila því með ykkur:
http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=2022646177

Annað myndband, eiginlega ansi skondið. Ég man ekki eftir þessum megrunarkúr en hann var vinsæll í kringum 1971:
http://www.youtube.com/watch?v=73CKpn-5uc4

Myndin hér að neðan er af nýlegri megrunarkúr! Hehhehehehe! 

 

Dúndurfréttir og fleira stöff

Eftir fjöldamargar áskoranir undanfarið um að birta ásjónu mína eftir nýjustu fegrunaraðgerðir þá hef ég reynt að mynda mig frá öllum sjónarhornum. Besta myndin náði bara hálfu vinstra auga og svoleiðis mynd birtir maður ekki á virðulegu bloggi. Ég gæti vissulega endurbirt myndina af okkur Tomma í baði síðan um daginn en allir eru orðnir þreyttir á eilífum endursýningum, sbr. sjónvarpsstöðvarnar.                              Fann samt eina eldgamla mynd þar sem fyrrverandi og erfðaprinsinn fengu að fljóta með.

Mikið rosalega er gaman að vera heima í fríi. Nú er ég að horfa á gamlan þátt með Hemma Gunn í sjónvarpinu. Feðgarnir Pálmi og Siggi ... og Gummi Ben og Pétur hafa verið að sýna snilldartakta. Þeir síðarnefndu léku báðir hlutverk Jesú í rokkleiknum JCSuperstar.

Ég bloggaði einu sinni um Sigga Pálma, nýju plötuna hans sem ég var svo hrifin af. Tók sem dæmi að mér tókst að liggja í baði í gegnum hana alla, ég sem nenni aldrei að hanga lengi í baði þótt ég elski bað. Einhver Stressríður tekur stundum yfir., enda tíminn til að horfa á sjóinn dýrmætur.

Lofsöng plötuna í Vikunni í kjölfarið. Frétti síðar að Siggi hefði orðið ánægður með að ég minnist ekkert á það að hann væri af miklu tónlistarfólki kominn ... bla,bla, eins og flestir aðrir gerðu í dómum sínum. Mér finnst Siggi algjörlega standa fyrir sínu, einn og óstuddur.

Kynntist Gumma Ben í gegnum gamla vinkonu sem var með honum í hljómsveit, algjör eðaldrengur, Olga, konan hans, er bloggvinkona mín ... mont, mont! Pétur kom í viðtal til mín einu sinni á Aðalstöðina með Matta en þá voru Dúndurfréttir að fara að halda tónleika á Gauknum, eiginlega nýbyrjaðir. Ég ætlaði að stríða Matta og Pétri í viðtalinu og spurði þá sakleysislega: „Strákar, fáið þið engar kjaftasögur á ykkur, svona hljómsveitagæar?“ „Nei,“ sögðu þeir og hristu hausinn, „við höfum ekki orðið mikið varir við það!“„Ja, ég heyrði að þið væruð gagnkynhneigðir, alla vega hluti ykkar, er það rétt?“ spurði ég lævíslega.
Ormarnir föttuðu þetta strax og sögðust sko vera gagnkynhneigðir! Það er miklu auðveldara að blöffa á þennan hátt á enskunni.

Það styttist í bæjarferð. Ætla að taka vagninn kl. 15.41 en skreppa jafnvel fyrst í Skrúðgarðinn og fá mér latte. Var að fatta að þriggja tíma pásan á strætóferðum milli Akraness og Mosfellsbæjar er komin upp í fjóra tíma!  Það er frekar langt! Þótt það væri ekki nema ein ferð þarna á milli ... Hlakka til að hitta Laufeyju mína og borða með henni. Svo verður matreiðslunámskeið í himnaríki á morgun. Meira um það síðar.

Úúúúúúú, nú eru Dúndurfréttir að flytja Easy Livin´ með Uriah Heep. Ég elska þessa stráka!

Áskorun til Stöðvar 2

Mig langar að skora á Stöð 2 að hætta með American Idol, þann þreytta þátt, og sýna frekar breska þáttinn, Britain´s got Talent þar sem leitað er að hæfileikafólki á öllum aldri. Þessir krúttmolar á myndinni, Ant og Dec, eru alveg dásamlega skemmtilegir.

Þegar ég heimsótti Katrínu okkar allra til Bretlands haustið 2004 sá ég sérstakan þátt með Ant og Dec og varð samstundis aðdáandi, þeir voru ferlega fyndnir. Þeir kynna þennan þátt, eins og sjá má alla vega á fyrra myndbandinu (í síðustu færslu). Kíkið á þennan símasölumann (ef ég heyrði rétt) syngja hið dásamlega Nessum Dorma á ógleymanlegan hátt. 

 
http://youtube.com/watch?v=1k08yxu57NA&mode=related&search=
Jóna setti inn hlekk á þetta í athugasemdadálkinn með síðustu færslu (þar sem litla stelpan var í sömu keppni) en þessi hlekkur hér er lengri og sýnir dóminn líka. HVAÐ SAGÐI SIMON? Úhú!

Annað: Á í einhverjum vandræðum með að skrá mig inn á Moggablogg. Dett út við minnstu hreyfingu. Svona hefur þetta verið í nokkra daga. Kannast einhver hlustandi við þetta?

Svo segi ég bara góða nótt og svít dríms, darlings!

Glitrandi haf og væl í lágmarki

Ætlaði að horfa á hádegisfréttirnar á Stöð 2 en glampinn frá sjónum er svo mikill að ég næ ekki „merki“. Það borgar sig ekki að vera með neinar samsæriskenningar ... en eftir dularfullu atburðina fyrir neðan himnaríki nýverið sem leiddu síðar til sigurs á KR þá fer kvikna ýmsar spurningar.

Tók þess mynd rétt áðan frá nýju svölunum mínum. Granni minn í hinni risíbúðinni hefur ekki enn opnað út á sínar svalir, enda ætlar hann í meiri viðgerðir, sagði hann mér. Einhvers staðar á einum sementsturninum er kvikindið sem endurvarpar sjónvarpsgeislum til mín og hefur lamast í sjávarglitrinu. Nú vantar Fannberg til að busla í sjónum. 

Mun reyna að halda öllu væli í lágmarki ... en ég er að verða lasin. Svaf lengi og vaknaði með hálsbólgu og hausverk. Það er ekki liggjandi í rúminu mínu lengur en til hádegis vegna sólarinnar. Óp hamingjusamra gesta á Langasandinum skerast inn í hlustirnar á mér þar sem þeir svamla í sjónum og veiða hákarla á grillið. Ég sem ætlaði að gera svo margt í dag. Liggja í sólbaði, liggja í sólbaði og liggja í sólbaði á nýju svölunum. Vígja kvikindið. Á von á gestum seinnipartinn, það er spurning hvort þeir vilji láta smita sig af einhverju ... Best að drekka C-vítamínpillu leysta upp í vatni og sjá hvað gerist.
Annars hef ég vorkennt mér svo rosalega á meðan ég skrifaði þetta að líðanin er öll að skána.

Þetta er nefnilega spurning um stuðning eða spark. Ég er stuðningstýpan og eflist öll við það, aðrir þurfa kannski spark, en það skiptir samt máli í hvaða samhengi. Hefði ég sagt við sjálfa mig: „Hættu þessu fjandans væli,“ liði mér án efa miklu verr og væri kannski búin að taka íbúfen í þjáningum mínum. Einlæg samúð Kubbs og Tomma hefur líka haft sitt að segja. Eru þau ekki sæt á svölunum?

Er að hlusta á kvikmyndatónlist á meðan ég blogga, Tvöfalt líf Veroniku. Mikil dýrðartónlist er þetta.  Mæli með henni. Goran Bregovic er enn í uppáhaldi eftir tónleikana.  Held að ég sé öll að koma til.  

 

Kælum kvikindið með öllum ráðum

George Bush er víst skrambi ánægður með kalda stríðið við Rússa. Hann gerir sér vonir um að það hafi kælandi áhrif ört hækkandi hitastig jarðar.

Ég hef stundum skammast út í Jay Leno og sótt fast að fá frekar Conan O´Brien á SkjáEinn en hann er ekki jafnrosalega þjóðernislegur og sá fyrrnefndi. Leno kom mér skemmtilega á óvart í kvöld með þessum brandara um Bush. Ég hætti að þola Leno eftir 11. september þegar hann fór að gera grín að fátækt óvinarins, sem þá var fólkið í Afganistan. Talaði um samræði við geitur, búsetu í hellum ... og bandaríska þjóðin hló að þessum hallærislegu hryðjuverkamönnum.  

Þar sem ég lá dauðsyfjuð, eiginlega hálflömuð uppi í sófa áðan gat ég ekki skipt um sjónvarpsrás, þurfti að afplána Leno og hann, eða brandarahöfundar hans, skemmti mér bara vel í þetta skiptið. Vonast nú samt eftir Conan. Hann er frábær.

Þessar tilviljanir

Keypti Skessuhorn í sjoppunni um leið og súkkulaðikexið sem verður í kvöldmatinn. Þar sá ég að nýráðinn forstjóri álversins (eða járnblendisins) í Grundartanga heitir því snjalla nafni Kjosarsysla.

Skemmtileg tilviljun, það hefði þó verið enn sniðugra að ráða hinn umsækjandann Gretchen Hvalfjord.

Algjört beib og afmælisbörn

Ný og breytt manneskja gekk út af hárgreiðslustofunni í morgun. Hárið rosaflott, augabrúnirnar enn flottari. Miðað við viðbrögð nýju uppáhaldshárgreiðslukonunnar minnar bjóst ég við umferðaröngþveiti á Skagabrautinni. Því miður gerðist það ekki.

Annars fer glettilega lítið fyrir fegurð minni núna. Vakti allt of lengi en samt ekki yfir leiðinlegu myndinni sem ég hafði hlakkað til að sjá í nótt þótt ég hafi gjóað á hana augunum. Myndin var svo illa leikin og leiðinleg að ég varð spæld þegar vondu körlunum tókst ekki að drepa aðalgæann, Indy Jones-vonnabíinn. Jæks!  

Bogga vinkona úr frumbernsku átti afmæli í gær. Hún svarar ekki í síma, er kannski í útlöndum. Henni finnst alltaf jafnfyndið að ég skuli muna eftir deginum hennar þar sem hún minnir ekki á hann eins og ég á minn.

Tvíburarnir úr mínum bekk í barnaskóla, Sigga og Alla, eiga svo afmæli í dag og á morgun hún Rósa Péturs. Þetta man maður ... Til hamingju, stelpur! Í landsprófsbekknum mínum á Króknum vorum við þrjú sem áttum sama daginn, 12. ágúst. Greinilega afar vinsæll afmælisdagur fyrir norðan.   

Heppni á heppni ofan

Einhverra hluta vegna vantreysti ég upplýsingunum sem ég fékk á Netinu um rútuferðir. Eins gott að ég hringdi á BSÍ rétt fyrir þrjú. „Ha, nei, það fer engin rúta frá Hellu kl. 15.55. Hún er að skríða inn á Hvolsvöll núna og verður á Hellu eftir tíu mínútur hámark! Þar sem metnaður minn liggur í að ferðast létt áttaði ég mig á því að næði þessarri rútu auðveldlega. Ellen frænka var svo góð að keyra mig þennan örstutta spöl. Í sjoppunni spurði ég hvort þetta væri ekki alveg öruggt. „Nei,“ sagði strákurinn. „Rútan í bæinn var hér klukkan tvö og kemur næst klukkan fimm.“ Sem betur fer bætti hann því við að hann væri bara sumarstarfsmaður ... því þetta var kolrangt hjá honum. Tók bara sénsinn og hinkraði á bílaplaninu. Vissi að mín beið súkkulaðikaka í sumarbúðunum og gott kaffi ef illa færi. Líka far með Ellen frænku í bæinn en miklu síðar. Svo kom þessi líka fína rúta og tók mig upp í. Mæli rosalega mikið með því að vefurinn www.bsi.is verði uppfærður.

Eina óheppni dagsins var þegar ég tölti yfir göngubrú á Miklubraut nokkru síðar og sá leið 15 í Mosó fara framhjá. Kom mér bara vel fyrir í 29 mínútur í biðskýlinu og tók upp nýju spennubókina mína eftir Dean Koontz. Slapp algjörlega við geitunga, enda eru þeir víst allir í Kópavogi.

Snæddi kvöldverð á KFC, svakalega hugguleg plasthnífapörin þar og Zinger-salatið bragðaðist vel. Lauk við bókina þar ... hef ekki lesið hana áður á ensku, hélt að ég ætti allar eftir hann Dean minn.

Gleði númer helling í dag var að Tommi var á vaktinni á Skagastrætó og kom mér heilli heim, beint í sólskinið og beint í restina á Formúlunni á RÚV plús. Verst að ég missti af veltunni hans Kúbika. Minn maður sigraði, jess. Svo er það bara Jack Bauer. Hleypti kisunum út á svalir við heimkomu en þorði ekki að skilja þær eftir þar eftirlitslausar, er hrædd um að þær kíki upp á þak og renni niður ... alla leið. Bíð enn eftir að svalahliðunum verði lokað. Ekki þori ég heldur að hleypa börnum innan 18 ára út á þær.

Já, nú er ég búin að komast að því hvað hefur gengið á hérna fyrir neðan himnaríki undanfarna daga. Grænn sendiferðabíll stendur á planinu. Á eftir rauðu og gulu kemur nefnilega grænt. Já, það er leikur í kvöld og við vorum bara að tryggja okkur sigur á KR með ýmsum ráðum. M.a. líklega undirgöngum. Látið ykkur ekki bregða þótt hendur komi upp úr vellinum og grípi í KR-ingana. Við Skagamenn erum að taka þessa keppni, erum t.d. með helmingi fleiri stig en andstæðingurinn. Jamm.     

Heillandi Hella og sættir við makkakvikindið

Haldið þið ekki að nafni eldri kattar míns, hann Tómas strætóbílstjóri (einnig þekktur sem brosmildi bílstjórinn) hafi setið undir stýri í strætó í morgun? Hef ekki séð þessa elsku í fleiri vikur!!! Það er kominn einhver tími síðan hann byrjaði aftur en mín hefur verið í sumarfríi.
Ég settist í fremsta sæti og spjallaði hann án þess á nokkurn hátt að trufla einbeitingu hans við aksturinn. Hélt yndisþokkanum í algjöru lágmarki með að ropa hátt annað slagið og slá um mig með groddalegum frösum. "Alltaf í boltanum, Tommi?" "Hvað segja bændur?" "Svona er lífið ..."

Tommi er ásatrúarmaður, golfari og veiðiáhugamaður svo fátt eitt sé talið. Hann langar mest til að verða Akranesgoðinn. Mér leist vel á hugmyndir hans um mannfórnir. Frekar algengt var til forna að fórna flottu fólki, jafnvel konungum ef þurfti. Okkur datt í hug ýmsir bæjarstjórar sem gætu verið girnilegar fórnir en ég nefni engin nöfn. Ég sagði Tomma að ástkær systir hans kommentaði stundum hjá mér á blogginu, þessi sem er fornleifafræðingur og kallar sig Möggu mágkonu (mína). Sagði Tomma auðvitað ekki frá mágkonudjókinu, annars gæti hann litið á það sem daður og viðreynslu og slíkt gera ekki fínar dömur.
"... fornleifafræðingar með rassgatið upp úr moldinni og gleðjast yfir einhverju drasli ..." drundi í Tomma þegar hann ræddi um systur sína!
Svo sagði hann eitthvað annað á leiðinni svo hryllilega fyndið en ég bara man það ekki! Arggggg!

Við Ellen hittumst í The Kringl á gjörsamlega hárréttum tíma, hvorug þurfti að bíða eftir hinni ... og þustum svo út á þjóðveginn með kaffi í annarri, alla vega ég. Ellen gleypti í sig Da Vinci-kaffið sitt með karamellusýrópi og var búin með það áður en við komumst út í bíl. Jæks, ég smakkaði aðeins á því og varð ekki hrifin, enda hefur sætt kaffi ekki verið á vinsældalistanum síðan ég var 17 ára.

Hér á Hellu er skólahúsið hægt og rólega að breytast í algjört ævintýraland, nú eru allir að púla við að koma þessu upp. Mér var skellt fyrir framan tölvuna og látin senda foreldrum undirbúningslista fyrir tímabil 2 en þar kemur m.a. fram hvað best er að taka með sér í sumarbúðirnar. Nú ætla ég að reyna að gera skrifstofuna æðislega!

Í Pennanum í Kringlunni sá ég að út er komin á íslensku ný bók eftir Dean Koontz!!! Ég hélt ég ætti allar eftir hann, bæði á ensku og íslensku en kannaðist ekki við lýsinguna þegar ég las aftan á bókina. Keypti hana að sjálfsögðu Hugsa að ég fari mjög snemma í háttinn í kvöld. Jessssss!!! Elska hryllingsspennudularfullar bækur.

P.s. Við Makkahelvítið erum búin að gera með okkur vopnahlé. Ég tala ekkert um hvað PC er betri tölva og Makkinn étur mig ekki.

Ekki enn milljarðer og morgunspan á Hellu

Ekki mætti fleðulegi maðurinn með hreiminn, brilljantínið og peningatöskuna í heimsókn til að gera mig að milljarðer og fleira notalegt ... og ég sem fer út á land í fyrramálið og gisti eina nótt. Ekkert rómantískt er á ferðinni þar, bara aðstoð við að setja upp eins og eitt stykki sumarbúðir! Jibbí! Skráning hefur gengið ágætlega en það er samt ekki orðið alveg fullt. Það gæti þó ræst úr því, enda margir búnir að skrá börnin sín síðustu daga.

Talaði við eina vinkonu mína í dag sem var svo viss um að það væri orðið fullt í Ævintýralandi, eins og venjulega, að hún ákvað bara að sleppa sumarbúðum fyrir dæturnar í ár. Hún snarhætti við og ætlar að skrá þær í júlí. 
Hilda gat ekki ýmissa hluta vegna auglýst fyrr en svo seint og hinir aðilarnir græddu á því. Eins og ég bloggaði um nýlega þá er frekar slæmt að 2/3 hluti sumarbúða á Íslandi fái háa styrki og geti í skjóli þeirra skekkt samkeppnisstöðuna. Svona starfsemi á að geta staðið undir sér en veikist vissulega þegar sumum er gert svona miklu auðveldara fyrir. 

Ellen frænka fer austur undir hádegi sem passar einmitt svo vel. Stefnumót í Kringlunni. Þori því ekki að vaka lengi þrátt fyrir stórkostlegar bíómyndir á sjónvarpsstöðvunum (grín) og stilli klukkið á níu. Það er heilum þremur klukkutímum seinna en en vanalegur fótaferðatími flesta virka daga ársins. Best að nota Pollýönnu á þetta þótt ég hafi ómögulega nennt að horfa á myndina um hana á RÚV í kvöld. Gægðist frekar aðeins á Flightplan, hef bara séð hana einu sinni áður.

Dagurinn hefur verið þreytandi, enda ekkert áhlaupaverk að fylgjast með þeim óbjóði sem gengur hér á.
Hvað segja bloggvinir um myndina sem ég náði fyrr í dag? Ég veit eiginlega ekki hvað ég á að halda. Getur verið að slökkviliðsmennirnir hafi verið að kæla einhverja starfsemi sem mögulega fer fram neðanjarðar, þarna undir bílastæði íþróttavallarins? Takið eftir öllum rauðu bílunum á planinu!

P.s. Ég steingleymdi að horfa á boldið ... klikka ekki á því í næstu viku. Promisss!