Hugleiðingar um hárgreiðslufólk og annað gott fólk

Nú hefst vika hins mikla dekurs. Það er margt hægt að gera en ég er frekar andlaus, finnst ég dekra við mig á hverjum degi. Ef þið hafið einhverjar vænar hugmyndir sem innihalda ekki vélsleðaferð á jökli, gönguferðir í fárviðri eða sundferð og heitan pott þá væri vel þegið að fá eitthvað í kommentahornið.

Þetta hefst svo sem ekki nógu vel. Eini lausi tíminn í klippingu strax er klukkan níu í fyrramálið, arggg. Ég ætla að láta mig hafa það í von um smá höfuðnudd ... ummmm. Sumir kalla klippingu dekur, ég lít reyndar meira á það sem skyldu. Fór síðast hjá elskunni honum Skildi Eyfjörð núna fyrir síðustu jól en þá var hárið komið á það stig að vera bara flott ef ég hafði sofnað með það blautt ...

Einu sinni var ég með indæla hárgreiðslukonu ... nema hún talaði mikið um að ég ætti að gera meira fyrir sjálfa mig, elska mig meira og slíkt. Ég skildi aldrei almennilega hvað hún átti við, við þekktumst sama og ekkert. Kannski hefur henni þótt þetta bera vott um umhyggju fyrir kúnnunum ... en svakalega var þetta þreytandi. „Mundu svo að fara vel með þig, þú átt það skilið!“ voru iðulega kveðjuorð hennar. Fallega sagt en samt fannst mér þetta óvirðing og á endanum skipti ég um klippara. Svona misskilningur á hamingjustigi kúnnans er samt bara fyndinn. Kannski hefur þessi elska lesið yfir sig af sjálfsræktarbókum. Mér finnst líka óþægilegt þegar hálfókunnugt fólk gerir sér dælt við mig á þennan hátt, eins og það viti allt um líf mitt og reyni sitt til að stjórna því. Ef hún hefði bara vitað um allar trylltu hamingjustundirnar sem ég átti yfir nýjum spennubókum, ilmandi kaffi og í þægilegum sófa. Um samverustundir með góðu vinunum og margt fleira.

Ég er yfirleitt alltaf í góðu skapi en það er eins og sumir eigi erfitt með að trúa því. Einu sinni hitti ég gamlan vin á djamminu og hann spurði hvernig mér liði. „Bara ljómandi vel,“ svaraði ég. Þá fór hann að skamma mig fyrir að vera svo yfirborðskennd, ég segði alltaf bara allt gott. Ég var voða sár því að mér datt ekki í hug að fara að barma mér við hann yfir blankheitum, ástarsorg eða einhverju slíku sem ég var eflaust þjáð af, ekki svona á djamminu og ekki við hann, við vorum engir trúnaðarvinir. Nógu margir glíma við alvörusorgir og áhyggjur og því finnst mér engin ástæða til að væla yfir smámunum við kunningja.

Anna, guðdómleg vinkona til rúmlega 20 ára, á afmæli í dag.

Til hamingju, elsku krútt. Einnig Árni Magnússon, fv. félagsmálaráðherra, en við unnum saman á Stjörnunni í gamla daga og var hann hinn vænsti maður þótt hann hataði lagið To know him is to love him!

Þið frábæru manneskjur, til hamingju með afmælið!

Sjokkerandi ...

Dear Gurri,
Thank you for your interest in the test at www.IQTest.com.
Your general IQ score is: 87

AFSÖKUN: Ef enska er ekki móðurmál þitt gætir þú fengið lægra skor, sá ég áður en ég datt ofan í prófið.  

Tók reyndar annað greindarpróf á ensku einu sinni og fékk um 160. Þar var mikil stærðfræði og prófið tók 45 mínútur. Góð kunnátta í ensku skipti ekki jafnmiklu máli. En ... só vott!!!

Getur verið að það að sitja heima í sumarfríi, lesa, horfa á sjónvarp, taka á móti gestum og fara í bað hafi svona forheimskandi áhrif? Ég sem kíkti í heimsókn í vinnuna á föstudaginn.

Prófið endilega að taka þetta próf. Það má monta sig í kommentakerfinu, þarna gáfnaljósin ykkar.

Davíð og Golíat í sumarbúðum

Stórsnjallt ungmennakort er að detta inn í Reykjavík. Með því eru m.a. sumarbúðir niðurgreiddar. Heyrði Björn Inga tala um þetta í útvarpinu og fannst skrýtið að hann minntist bara á skátana og KFUM en ekki Ævintýralandið hennar Hildu systur sem þó er án efa með metnaðarfyllstu starfsemina, ég fer aldrei ofan af því. Í hittiðfyrra komu nokkrir ljúfir starfsmenn úr Vatnaskógi í heimsókn og þeir urðu stórhrifnir, eiginlega göptu ... Yfir 100 börn á staðnum en samt allt svo notalegt, allir höfðu nóg við að vera og góð stjórn á öllu.

 

Á forsíðu DV í gær sagði Hafsteinn Snæland, framkvæmdastjóri Samfés, að allir styrkir til barna- og unglingastarfsemi færu til sömu samtakanna og fulltrúar þessarra samtaka sitji í úthlutunarnefndinni!

 
Nú gengur mér betur að skilja allar þessar neitanir sem Ævintýraland hefur fengið. Auðvitað sjá þeir til þess að samkeppnisaðili fái ekki krónu. Þetta er nú meiri spillingin, ef rétt er. Ég er öskureið.

 

 -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -

Hilda hefur árangurslaust sótt um styrki í gegnum árin, enda þarf hún að greiða himinháa húsaleigu á meðan hin samtökin hafa komið sér upp góðum húsakosti með milljónastyrkjum.
Við komumst að því eitt árið að á meðan Hilda fékk ekki krónu þá fengu skátarnir og KFUM eitthvað í kringum 5-6 milljónir hvor aðili, m.a. til að greiða fasteignagjöld af húseignum sínum. Þetta hafði viðgengist í fjölda ára, til eru opinber gögn um það, en ég veit ekki hvernig þessu er háttað núna.

Samkeppnisaðilar Hildu reka eflaust ágæta starfsemi, ég efast ekki um það. Samt kostar nógu mikið að senda börnin sín þangað og ekki getur Hilda látið kosta meira en hinir vegna samkeppninnar.  

Munurinn á Ævintýralandi og öðrum sumarbúðum er t.d. sá að Hilda fylgir algjörlega reglugerð Barnaverndarstofu og er með fullorðið fólk í vinnu og eina manneskju á hver fimm börn. Ætli meðalaldur starfsmanna sé ekki 35 ára. Hún þarf að borga góð laun til að fá hæft fólk og vill ekki sjálfboðaliða, segir starfsemina of viðkvæma til þess. Það gæti þó hafa hrist upp í ónefndum sumarbúðum þegar leiðindamál komu upp fyrir nokkrum árum vegna sjálfboðaliða. 

 

Síðustu sumur hafa um 100 börn dvalið í hverri viku í Ævintýralandi. Vinsældirnar eru ekki vegna þess að hún hefur efni á því að auglýsa svo mikið, heldur er það góður orðstír sem veldur. Kostnaður við sumarbúðirnar er geðbilaður, það þarf að greiða húsaleigu, laun, mat, fá fólk á launum til að koma og ræða forvarnir og margt, margt fleira. Vá, hvað það myndi breyta miklu og vera upplyfting fyrir starfsemina ef fengist styrkur. Ég hvet bloggvini mína til að velja Ævintýraland ef þeir ætla að senda börnin sín í sumarbúðir í sumar og styrkja þannig Davíð gegn Golíat.

 

27 af stöðinni!

Er að lesa svo voða skemmtilega bók. Þetta er íslenska spennusagan Farþeginn eftir Árna Þórarins. og Pál Kristin. Veit ekki hvers vegna bókin lenti svona neðarlega í bunkanum mínum ... undirmeðvitundin gæti hafa komið henni fyrir þar því að ég hélt að hún gerðist öll um borð í leigubíl. Sá ekki alveg fyrir mér heila sakamálasögu í svo litlum bíl, annað með strætó eða rútu ... Þetta er sannarlega ekki árás hjá mér á leigubílstjóra, þeir eru með mest spennandi mönnum þessa lands ef út í það er farið. Er ekki t.d. fyrrverandi ástkær eiginmaður minn leigubílstjóri? Jú, hefði nú haldið það.

Í fyrsti kafla bókarinnar fer leigubílstjórinn í afar sérstakt útkall, það er allt og sumt. Þetta er hefðbundin spennusaga sem rígheldur og ég er mjög spennt að klára hana nú á eftir.

Hér á Skaga hefur verið moldrok í dag, frétti ég, mikið fannst mér gott að vita að ég hafði ekki sofið af mér hálfan sólskinsdag. Nú er þetta gula farið að glenna sig og orðið erfitt að sitja við tölvuna. Hægri handleggurinn er illilega brenndur, eða væri það ef ekki skildi okkur að glerrúða og peysa.