Legg svo á og mæli um ...

Skrapp með vinkonu í Húsasmiðjuna til að kaupa snaga. Held að þessir snagar séu það eina sem vantar í himnaríki, snagar til að festa bak við hurðina á herberginu mínu. Þar gæti baðsloppurinn hangið og peysur sem ég hef verið í vandræðum með, ekki óhreinar en ekki hæfar til að fara inn í skáp því ég hef kannski gengið í þeim einu sinni og fáránlegt að þvo ... æ, þið skiljið.

Verkefnið Allt á sínum stað er stundum flókið en snagarnir munu bjarga miklu. Svo er ég með stórt kisubúr og annað lítið sem ég þarf að finna stað fyrir - og mig vantar meira veggpláss fyrir myndir. Hlýt að finna út úr því á næstu mánuðum/árum. Fyrst það tók mig rúmlega hálft ár að átta mig á því að sniðugt væri að hafa snaga þarna. Sem var í gær. Rétt áður en smiðirnir koma sem er dásamleg tilviljun!

Vinkona mín stakk upp á að kaupa snaga sem eru hreinlega settir á hurðina sjálfa (sjá mynd) engir naglar eða skrúfur, en slíkt fékkst því miður ekki. Ég er nú samt ánægð með snagana sem ég fann (með góðri hjálp starfsfólksins) og keypti. Hurðarsnagarnir góðu fást í IKEA, búð sem er staðsett einhvers staðar í svartholinu fyrir utan Akranes.

Þegar ég var loks búin að herða upp hugann og athuga með hægindastól hjá Húsgagnahöllinni og safna í nokkra mánuði, kom í ljós að sá sem mér fannst svo flottur er uppseldur - ég er á biðlista fyrir næstu sendingu en með þeim fyrirvara að ég fái að máta fyrst. Er með svo langa fætur (eins og fyrirsæta) að ég nenni ekki ekki lágum stólum eða sófum, grunar að þessi sé of lágur. Það fást hrottalega flottir sófar þarna líka og ég var næstum búin að panta einn og fá hann heimsendan. En - mér fannst skynsamlegt að máta - sem ég gerði í næstu bæjarferð og hann reyndist of lágur og of mjúkur, og því óþægilegur. Skrambans. Gamli sófinn verður að duga alveg þangað til ég finn hinn eina rétta.

--- 

Ég er búin að kaupa páskaeggin og fela egg drengsins. Fyrr í dag skemmti ég mér við að búa til vísbendingar. Ég veit núna að það að fela egg er ekki endilega skemmtun fyrir börnin. Múaha! Að sjálfsögðu verða slíkar páska-pyntingar á heimilinu ... lífið er ekki dans á rósum og drengurinn þarf að læra það.

Mamma spillti okkur systkinunum svakalega mikið með eftirlæti á páskadag og laumaði páskaeggi á náttborðið hjá okkur kvöldinu áður - sem þýddi að morgunverður páskadags var ansi spennandi en ekki sérlega hollur. 

--- 

Það verða sennilega algjör rólegheit hér á bæ um páskana, ekkert planað nema bara sofa, borða, horfa á sjónvarpið, borða páskaegg, lesa, vona að einhver bjóði okkur í mat, sofa, lesa, að einhver í „páskaegginu mínu“ komi í kaffi o.s.frv.. Sóttvarnarlæknir stjórnar tilveru minni sem þýðir að ég held áfram lifa mínu lífi eins og venjulega ...

Vonandi náum við að kæfa fjórðu bylgjuna í fæðingu. Legg ég svo á og mæli um, eins og segir í hinni góðu bók Búkollu.

Stórsyndug kaffidrykkjukona

Smiðirnir mínir ætluðu að koma í þessari viku en sögðu reyndar ekki hvaða ár. Ég bíð bara róleg en gleðst yfir að hafa ekki rifið allt úr hillum í stofunni, hillum sem þeir ætla að festa við vegginn - til jarðskjálftaöryggis. Treysti engu þegar kemur að náttúruöflunum. Vikan er svo sem ung, þriðjudagurinn rétt nýbúinn.

Vinkona mín kom í kaffi til mín í dag (við báðar í fríi) og var ansi hreint stolt af sjálfri sér. Henni leið eins og hún hefði eignast barnabarn, sagði hún. Hún leitaði að mynd í símanum sínum, rétti mér hann og þar mátti sjá gullfallegt ... súrdeigsbrauð sem hún hafði gert frá grunni! Hún hafði verið svo viss um að brauðið misheppnaðist að það gerði hana helmingi stoltari. Svo var það líka ansi gott á bragðið. Ég hef prófað ýmislegt í eldhúsinu eftir að ég fékk bæði nýja og almennilega eldavél og ofn, en ég held að ég nenni ekki að gera súrdeigsbrauð, samt er það svooo gott. Þessi vinkona ætlar að fara að skoða gosið fljótlega, hún er þaulvön göngumanneskja og enginn glanni. Sonur hennar fer með þyrlu á gosstöðvarnar - það myndi ég líka gera. 

Hér var haldinn aðalfundur húsfélagsins seinnipartinn í dag og vegna hans var ég helmingi glaðari yfir því að hafa ekki rifið allt úr hillum um helgina. Frétti að prestur hefði keypt íbúðina sem var til sölu á annarri hæð. „Okkur veitir ekki af,“ sagði einn nágranni minn og horfði á mig eins og ég væri stórsyndug kaffidrykkjukona. Annars á ég ansi hreint góða granna - mun alltaf (og kisurnar mínar) sakna Hildar sem flutti héðan í fyrra. Og mun líka sakna hjónanna sem eru að flytja út nú um helgina, alla leið til Akureyrar. Það ætti að banna góðum grönnum að flytja burt!

Ég var að klára að pikka inn fundargerðina og missti alveg af því að það sást í gosið héðan frá Akranesi! Fékk skilaboð á Facebook-vegginn minn: „Slökktu nú ljósið og farðu að horfa á eldgos.“ Viðkomandi hefur séð til mín þar sem ég sat við tölvuna við gluggann. Ég sá skilaboðin tæpum klukkutíma síðar. Besta útsýnið er á RÚV 2 en samt gaman að sjá bjarmann.

MYNDIN: Elsku vinkona mín, Anna Ólafsdóttir Björnsson, býr á Álftanesi og sá svona ótrúlega vel til gossins þaðan! Hún tók þessa mynd fyrr í kvöld. Hún tekur ekki bara flottar myndir, heldur skrifaði hún dæmalaust skemmtilegan krimma sem kom út í janúar, Mannavillt heitir bókin sem ég mæli hástöfum með. Bókin er skemmtilega öðruvísi og dásamlegur laumuhúmor í henni.