Hefnd Framsóknar

Umræðuefnin fjögur sem varast ætti að nota í fínum boðum eru:

- Trúmál

- Stjórnmál

- Fjármál

- Heilsa

 

Ég segi kannski ekki að internetið sé gott partí en það kemst nálægt því stundum. En ekki sérlega „fínt“ partí því fólk brýtur reglurnar miskunnarlaust. Dæmi sem ég sá í dag: „Guð hjálpi okkur ef fólk kýs XXX sem mun fjársvelta heilbrigðiskerfið áfram.“ Bingó!

„Kjósendur vilja meira fé í heilbrigðisþjónustu,“ kom svo fram í fréttum áðan, enginn guð reyndar - ekkert partí heldur. En þið skiljið hvað ég meina, í partíum er sennilega mun skemmtilegra að hlusta á eitthvað allt annað en langar sögur um botnlangauppskurð og sýkingu í kjölfarið, allt um prédikunina á síðustu samkomu hjá Krossinum, hvað Sigmundur Davíð býr til góðar hrákökur eða hvernig maður geti grætt rosalega með því að opna kaffihús og hafa svo næstum aldrei opið ... loka það snemma að vinnandi fólk neyðist til að fara á barinn eftir vinnu og endi jafnvel í meðferð (sjá síðustu færslu).

 

Mér er alveg sama þótt spáð sé vondu veðri á laugardaginn, á KOSS-ningadaginn. Ég ætla að klæða mig upp á, mála mig og ef þarf, hárlakka yfir andlitið svo það haldist fínt - og fara að kjósa (takk enn og aftur fyrir að færa kjörstað á hlaðið til mín), síðan skreppa í kosningakaffi um allt, ef ég fæ einhvern á bíl með mér. Ég mun ekki berjast á móti roki og rigningu neitt ofsalega langt (fékk nóg af því í æsku), þrátt fyrir kökur og brauðtertur. Bara ... ekki gleyma að vera með GOTT kaffi. Ekki nóg að hafa bara gott meðlæti.

 

Samfó á vinninginn með staðsetningu kosningakaffis, eða við hliðina á Galito, í sjö mínútna göngufjarlægð frá mér. Hálftíma í vestanátt.

 

Ég er enn með samviskubit yfir að hafa farið í kosningakaffi hjá Framsókn eitt sinn á síðustu öld, án þess þó að hafa kosið Framsókn. Fór með vinkonu og okkur fannst þetta mjög fyndið. Við mættum óvart of snemma svo við vorum sjanghæjaðar í að skera niður vínartertur og brúnar randalínur og raða á kökudiska, og þegar Óli Jó sjálfur mætti, nánast klökknaði hann og sagði dásamlegt að svona ungar konur létu sig hag landsins varða og kysu Framsókn. Við vorum langyngstar.

Þetta var svo gott á okkur. 

Nokkrum árum áður hafði ég reyndar kosið Ingibjörgu Pálma í bæjarstjórn, eins og stór hluti Skagamanna, hún varð síðar heilbrigðisráðherra svo ég átti Framsóknarkaffið alveg skilið. Ég hef reynt að hugga mig við það síðustu áratugi.

 

Jójó-búseta mín milli Akr. og Rvk. skýrir af hverju ég gat kosið Skagakonu eitt árið og ekki svo löngu seinna svindlað mér í kosningakaffi í Reykjavík: 

Frá fæðingu: Reykjavík (1958)* - Stykkishólmur (1959) - Akranes (1961) - Reykjavík (1971) - Sauðárkrókur (1974) - Bifröst (1975) - London (1976) - Reykjavík (1977) - Akranes (1978) - Reykjavík (1982) - Akranes (2006)

* Ég er í raun miklu, miklu yngri - en þegar ég falsaði nafnskírteini mitt til að komast inn í Tónabæ um árið, gekk ég aðeins of langt í því og hef þurft að burðast með rosalega mörg aukaár síðan. Ef ég reyni að leiðrétta gæti ég lent illa í því. Sérstaklega hjá Hildu systur sem er farin að trúa lyginni í sjálfri sér um að hún sé yngri.

 

Veðrið ógurlega stóð ekki undir væntingum hér á Akranesi. Það hvein vissulega ögn í norðurgluggum Himnaríkis í um 15 mínútur og á planinu sunnanmegin fóru kranarnir (viðreynslutæki aðdáenda minna þar til ég fékk mér almennilegar gardínur) aldeilis ekki á flug, eins og ég hafði búist við (Sjá mynd).

 

Samt var loftvogin í botni, appelsínugul viðvörun í gangi, veðurfræðingir grafalvarlegir í fréttaviðtölum ... en ekkert dugði til að óveðrið stæði undir nafni.

 

Ef vindur hefði verið að austan hefði ég vissulega fundið verr fyrir þessu korteri. Ég tala auðvitað bara út frá sjálfri mér og hvernig ástandið var í Himnaríki, skilst að veðrið í Eyjum og víðar hafi ekki verið jafnkósí.

 

Myndirnar tengjast efni færslunnar ekki beint, nema sú af krönunum hugumstóru sem högguðust ekki í rokinu. 

Finnst fólki þetta í lagi ...

Hilda systir kom á Skagann í dag, hafði ætlað að kaupa berjadrykkinn góða, Fasta (sem er nýhættur í framleiðslu), en eftir að hafa grátið mér til samlætis yfir því ákvað hún að mæta samt, skoðaði öldurnar með hundinum Herkúlesi, sendi móður og barn til mín í kaffi á meðan, og svo fórum við öll út að borða saman á Galito.

 

Þá fengum við okkur ís hjá Frystihúsinu í eftirmat. Einn eigandi Frystihússsins er af hinni þekktu Erluíssætt sem þýðir að ísinn getur ekki verið annað en góður. Ég, þessi litla ísmanneskja áður fyrr, er farin að biðja um miðstærð, í stað ungbarnaíss - sem segir allt.

 

Kettirnir voru afar spenntir fyrir litla barninu í dag og þótt barnið togaði fast í Krumma lét hann sér ekkert bregða, sami köttur og þaut til geltandi Golíats (voffafrænda) sem var með dólg, og lamdi hann til að sýna honum hver réði í Himnaríki. Engar klær, enginn meiddist en báðir hundarnir eru mjög hræddir við Krumma síðan.

 

Á efstu myndinni sést líka í hundabúr sem ég þarf að gefa ... ég er ekki með geymslu svo þetta búr er stofustáss í bili, mörg ár síðan ég notaði það síðast. Kaupi frekar taubúr sem hægt er að brjóta saman og geyma uppi í hillu.  

 

Vinkona mín var stödd í Skeifunni á föstudaginn og ætlaði að fá sér kaffi og köku á vinsælu kaffihúsi sem þar er staðsett, var á ferðinni skömmu fyrir fjögur. Allt iðandi af lífi í kring og mögulegt að allt yrði troðfullt á kaffihúsinu. Svo var nú aldeilis ekki, það var verið að loka og ganga frá.

„Ha, er verið að loka?“ spurði hún gáttuð. Engar tertur í sjónmáli. 

„Ójá, ég áttaði mig á því í Covid hvað það var gott að vera meira heima og núna loka ég alltaf klukkan fjögur á föstudögum og hef lokað alla helgina, nú á ég mér líf,“ sagði maðurinn. Á miða stóð að opið væri til kl. sex frá mán. til fim. en bara fjögur á föstudögum. Ef staðurinn þolir þetta þá fínt ... innkoman hlýtur að minnka ... launakostnaður líka. Ætti svona fólk samt ekki að stofna sýslumannsembætti eða skattstofu til að geta losnað við kúnna frekar snemma dags? Ég þarf að spyrja hana Guðrúnu mína hvort þetta sé góður eða slæmur bisness.

 

Veit reyndar um fleiri kaffihús sem loka hroðalega snemma. Svekkjandi fyrir þá sem langar að hittast yfir kaffibolla eftir vinnu. Hvetur þetta ekki bara til víndrykkju og almenns ólifnaðar? Te og kaffi opnaði nýlega kaffihús í Garðabæ og þar er opið langt fram á kvöld. Frábært, takk. 

 

Ég man eftir að hafa þurft að fara í Vegamót á Seltjarnarnesi til að kaupa mjólk eftir almennan lokunartíma búða, á árunum þegar bensínstöðvar seldu bara bensín og tvist. Svo bara opnaðist allt og keppst var við að veita bestu þjónustuna. Fleiri fengu vinnu og síðdegisstressið, að komast í matvörubúð fyrir klukkan sex, hætti. Mér finnst reyndar mjög hallærislegt að leyfa þrjá stórmarkaði á sömu lóðinni úti á Granda; Krónuna, Bónus og Nettó, allt í nafni samkeppni. Held að það geri ekki sérlega mikið fyrir neytandann því þessar búðir hljóta allar að tapa og þar með kúnninn líka. Þetta var hagfræðihorn Guðríðar.

 

Myndin: Spennandi veður á morgun!

 

Ég kem alltaf annað slagið út úr skápnum sem bindindiskona (á milli rauðvínsglasa á Galito) og sem piparjúnka (á milli viðreynslu á Facebook) og kattakerling (alltaf), en ég hef svo sem ekki velt mér mikið upp úr masókisma mínum, sem sýnir sig í því að ég er í Facebook-hópi sem heitir Gamaldags matur ... og þar sé ég reglulega að fólk, 50 plús, deilir því sem það er með í matinn hjá sér; hræring, svið, þverskorna ýsu, rúgbrauðsgraut með rúsínum, mögulega spaghettí sem hefur verið soðið í hálftíma og bara alls konar hrylling. Og kommentin eru: Namm, best í heimi, ohhh, langt síðan ég hef fengið ábrysti ... namminamm, hræringur er bestur, borða hann volgan á hverjum morgni með rjóma, namm, slurp ...

 

Hvað er að ungu fólki um sextugt sem borðar matinn sem var neyddur ofan í það/okkur í æsku? Þetta er sennilega (örugglega) ástæðan fyrir því að enn er boðið upp á svona mat á dvalarheimilum aldraðra og verður um ókomna tíð.

 

Einhvers staðar er alveg örugglega til tónlistarhópur miðaldra fólks sem mærir harmonikkutónlist og þess vegna munum við aldrei, aldrei losna við hana af elliheimilum.

 

Finnst fólki þetta almennt í lagi? Kemst Uriah Heep einhvern tíma í græjurnar á Eir? Fæ ég lasagna á Höfða (Akranesi), sítrónukjúkling eða chili-kássu? 

 

Ég er samt mjög opin og sveigjanleg og myndi alveg lifa af nikkulagið Sunnanvind með Örvari Kristjáns (það er reyndar mjög flott lag) og að fá kótilettur í matinn eða læri, hrygg, kindabjúgu, slátur, pönnukökur, rabarbaragraut, hangikjöt ...