Rómantískur stjórnarfundur og góð kaup á fjalli

Riddari húsfélagsins er ein af fjölmörgum nafnbótum mínum og svo höldum við formaður og gjaldkeri fundina okkar þriggja oft hér í Himnaríki, eins og til dæmis í gær. Ég vissi auðvitað að kettirnir myndu heilsa upp á meðstjórnendur mína en kannski ekki jafnástúðlega og raun bar vitni. Formaðurinn heillaði Mosa upp úr skónum, eða enn meira en áður (sjá sönnunargagn 1 - hann liggur til hálfs ofan á gögnum gjaldkerans og malar hátt). Hvort þetta þýði að hann langi að flytja til hennar hef ég ekki hugmynd um, en sums staðar myndi þetta kallast lauslæti hjá gaurnum, rómantík, jafnvel ástreitni.

Jú, við erum að undirbúa aðalfundinn sem verður á morgun. Það er kominn alla vega einn nýr íbúi, í hinn stigaganginn reyndar, og það er alltaf æsispennandi. Það er endalaust gaman að hitta skemmtilegu íbúana hér, ég datt í nágranna-lukkupottinn þegar ég flutti í Himnaríki.

 

Nýlega ákvað ég að láta reyna á eitt af því skrítna sem fær að viðgangast hér á landi og nýta í leiðinni gáfur mínar og nýfengna snilli í viðskiptum. Ég falaðist eftir að fá að kaupa Skarðsheiðina, eitt fegursta fjall landsins, ég sé það út um baðgluggann hjá mér. Mér datt í hug að kalla mig G. Harolds og breytti röddinni í kontratenór (kemst ekki neðar nema fá hóstakast) þegar ég hringdi í Allt til sölu og kó ehf. þar sem fæst bókstaflega allt frá súkkulaði til tígrisdýra (eða er það í Harrods?) Ég millifærði síðan sautján milljónir (ég get verið svo klók þegar kemur að viðskiptum) yfir á reikning fjallseigandans sem vill svo skemmtilega til að er einmitt að vinna hjá Allt til sölu ehf. og svaraði í símann. Svo nú á ég fjall. Kvittun og afsal mun berast fljótlega, lofaði inn elskulegi Diddi dökki, eins og hann kallar sig. Reynsla mín segir þó að það geti tafist vegna blýantsnags hins opinbera. Sautján ár og rúmlega það eru síðan ég keypti smávegis landhelgi hér við Langasandinn, eða minn eigin sjó, og hluta af strandlengjunni, og enn er afsalið ekki komið. Mögulega gæti þetta skrifast á sífellt skertari þjónustu hjá Póstinum. Ég átti öll mín póstviðskipti á búðarkassa í Hagkaup á Eiðistorgi um svipað leyti og ég flutti til Akraness.

Annars frétti ég að þetta væri allt misskilningur með kaupin á Skessuhorni. Ritstjóri Skessuhorns og nágranni minn sagði á Facebook að þetta hefðu verið ákveðin mistök, eða um hvaða Skessuhorn væri að ræða, og grannkona mín sagði að landið sem forríki útlendingurinn hefði keypt, næði smávegis upp á eina hlíð Skessuhorns, hann hefði í raun ekki keypt fjall. Mér finnst fyrri skýringin miklu skemmtilegri en ég sé samt ekki hvernig hægt væri með góðu móti að byggja þúsund fermetra hús og sex hundruð fermetra gestahús við Garðabraut þar sem ritstjórn Skessuhorns er til húsa, eins og kaupandinn hyggst gera. Jafnvel þótt KFUM-húsið á lóðinni hinum megin við götuna verði rifið ... sem stendur reyndar til að gera, og byggja þar stóra blokk en það má auðvitað alltaf breyta ef fjársterkir auðkýfings-jafnvel-útlendingar eru spenntir fyrir einhverju. 

 

Veturinn 2022-2023 (ekki meðtalinn hinn hlýi nóvember) verður lengi í minnum hafður fyrir frosthörkur og pikkfasta norðanátt en stöku snjóa til tilbreytingar ... Ég fann mynd frá 2016, af veðráttuteppinu sem ég heklaði þá, hver litur tengdist hitastigi. Ég man að rauður stóð fyrir 18 stiga hita og af því að ég var svo mikill asni að velja hádegi sem viðmiðunartíma sést ekki rauður litur í teppinu. Fjólublár (ég veit, hann er ógeð með rauðum) stóð fyrir 5 stiga frost og kaldara. Aðeins ein umferð í þeim lit, mér sýnist það vera 3. janúar sem sá fjólublái kom í teppið en ég hefði fengið alla vega þrjár rauðar rendur (mun ofar og í hæfilegri fjarlægt frá fjólubláa) hefði ég heklað tímann kl. 15 sem var vinsæll að velja. Teppið varð langt (og mjótt) enda 365 umferðir, og virkilega hlýtt. Þetta var skemmtilegt verkefni og minnisvarði um venjulegan íslenskan vetur - og sumar. 

 

Ég er byrjuð að hlusta á bók nr. 2 í Doggerland-seríunni (Birgitta Birgisdóttir les - og gerir það mjög vel). Þetta er svo ávanabindandi að ég varð að setja mér reglur, hlusta ekki nema við húsverkin eða komin upp í rúm á kvöldin (er nokkuð of snemmt að fara upp í klukkan átta?) Svo sé ég að spennandi bækur eru að koma út núna og bíð m.a. spennt eftir nýrri bók eftir Dean Koontz, á Storytel sem sagt. Kemur vonandi fyrir páska - þótt maður skreppi þá á ögn hlýrri slóðir (Liverpool) þarf að lesa. Alltaf. Fer ekki á leik, því miður, en sennilega skundum vér systur á pöbb og horfum á mögulegan annan 7-0 sigur, og þá yfir Arsenal. Sætti mig samt alveg við 1-0 eða 2-1.