Dúmbó og Tommi

Af hreinum skepnuskap út í sjálfa mig hafði ég kveikt á símanum í sjúkraþjálfuninni ... og hann hringdi auðvitað á versta tíma. Held að ég hafi útskrifast á þessarri stundu í sjálfsstjórn og þolinmæði.
Ætlaði svo í súpu í Skrúðgarðinum. María hafði gleymt loforðinu síðan í gær og í stað framandi, indverskrar súpu beið sama gamla, góða kjötsúpan (sem er samt gómsæt). Tommi sagði að gúllassúpa með chili hljómaði líka vel, verst að það kviknaði í klósettinu í kjölfarið, bætti hann við í stíl Ástu, þau tala nefnilega mannamál. Já, Tommi bílstjóri var í Skrúðgarðinum og lét gamminn geysa að vanda. Ég komst m.a. að því að honum finnst kaffidrykkja í strætó ekki kúl. Líklega heldur hann að farþegar mæti með sjóðandi heitt kaffi í venjulegum kaffibolla og njóti þess að skvetta því yfir hina farþegana. Hmmm. Hann og Gummi bílstjóri, sem hefur verið að keyra útlendinga um hálendið í allt sumar, eru sömu nöldurseggirnir og segja að ef leyft verði kaffi í strætó þá heimti þeir að fá að borða kæstan hákarl undir stýri. Karlskröggarnir mínir ... hehehehehe ...
Þegar ég tek kaffi með mér í strætó þá næ ég yfirleitt að ljúka við það á stoppistöðinni, enda er bara ætlunin að hlýja sér í morgunfrostinu. Kaffið, sem er í lokaða kaffimálinu mínu, er orðið moðvolgt og myndi ekki skaða neinn, hvað þá í dropaformi, þar sem drykkjargatið er pínulítið.

Hitti mann í sjúkraþjálfuninni og bauð honum góðan dag. Kannski man hann ekki eftir því en einu sinni bað pabbi hann um að keyra mig upp í Hvalfjörð.

Þarna voru lögð fyrstu drög að áhuga mínum á aksturíþróttum því að ungi maðurinn ók á næstum 100 km/klst á flotta Benzinum sínum við mikla hrifningu mína þar sem ég sat í framsætinu og hvorki búið að finna upp öryggisbelti né malbik. Mikið leit ég upp til hans eftir þetta og var örugglega pínulítið ástfangin af honum um tíma þótt ég væri bara sjö ára.

Helsti keppinautur hans um ástir mínar á þessum tíma var Steini í Dúmbó.

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 18.9.2007 kl. 13:22]

Talandi um kaffi í strætó, þá held ég að farþegunum sem meiri hætta búin af þreyttum vagnstjórum sem oft keyra 10-11 tíma í beit.

Það þætti ekki góð latína á sumum bæjum.

[Guðríður Haraldsdóttir, 18.9.2007 kl. 13:44]

... hvað gerðist á þessum 40 árum? Fylgist með næstu færslu .... úúúúúúú ... 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 18.9.2007 kl. 14:40]

Ef það verður bannað að drekka í strætó (sko óáfenga drykki) þá labba ég.  Hótun sko.

Ég vil gjarna vita hvaða töffari þetta var.  Og hvað kom fyrir manninn?  Segja frá Gurrísíngúkkulaðistelpan.

Smjúts.

[Steingerður Steinarsdóttir, 18.9.2007 kl. 14:54]

Ó hin ljúfsára fyrsta ást.

[Guðríður Haraldsdóttir, 18.9.2007 kl. 15:11]

Ja, mínir áverkar geta alveg kallast íþróttameiðsli. Ég sofnaði í litla 1,60 sófanum og reyndi að teygja úr mér í svefni en mætti mótstöðu, arminum. Gamla ástin úr fornöld getur eflaust státað af einhverju enn meira spennandi. Hann hefur ekki talað við mig síðan hann skutlaði aðdáanda sínum í Hvalfjörðinn þar sem aðdáandinn fékk að vera í nokkra daga hjá Huldu og Magnúsi ... og það í bragga! Skemmtilegir dagar þar sem ég og yngsti sonurinn gerðum frábær skammarstrik ...

[Ásdís Sigurðardóttir, 18.9.2007 kl. 16:33]

Fyrsta ástin min var Alan Delon í myndinni svarti túlípaninn. man einhver eftir honum.

[Jóna Á. Gísladóttir, 18.9.2007 kl. 17:48]

Fyrsta ástin mín var Simon Temple (Dýrðlingurinn, m.ö.o. Roger More). Hehe

þetta var skemmtileg færsla Gurrí. Mér líst illa á kæstan hákarl eða kæsta skötu í strætó. oj oj oj oj oj

[Guðríður Haraldsdóttir, 18.9.2007 kl. 17:59]

Kannast við nafnið Alan Delon ... hugs, hugs ...

Ég elskaði líka Dýrlinginn, Jóna!  

[Glúmur Gylfason (IP-tala skráð) 18.9.2007 kl. 18:21]

Vil ekki fá ofanígjöf - þori því ekki að segja álit mitt á kaffidrykkju í strætó.

Bílstjórar eru sú stétt manna sem mesta athygli fær hjá kvenfólki sem hér skrifar.  Samt segja sagnfræðingar að því tímabili hafi lokið með stríðinu að konur misstu göngulagið við að sjá bílstjóra. Það þarf að endurskoða þá sagnfræði.

[Guðríður Haraldsdóttir, 18.9.2007 kl. 20:15]

Ég missi nú ekkert göngulagið þótt ég hitti þessa dásamlegu menn, þeir eru heldur ekki í einkennisbúningi (hehehehe) ... Það var að renna upp fyrir mér ljós; þetta eru í rauninni einu mennirnir í lífi mínu, vá, Glúmur þó!!!

[Guðríður Haraldsdóttir, 18.9.2007 kl. 20:35]

Aleinn Deli ... tíhíhíhí ... það má nú aðeins rifja upp æskuástirnar, Anna panna!