Strætóbílstjóri í stuði, elding og kvikindisleg kaffimóðgun

Við Ásta lögðum af stað nokkru fyrr en vanalega í morgun, eða kl. 6.40 um miðja nótt, og kipptum Sigþóru með okkur við íþróttahúsið. Það var lærdómsríkt að lenda fyrir aftan aukabílinn sem við náðum í skottið á skömmu fyrir göng. Hann hleypti sem betur fer engum fram úr sér þegar úr göngunum var komið, eins og stærri bílar gera gjarnan, heldur hélt sig á báðum akreinum alveg þar til mjókkaði í eina. Enda ók hann alveg nógu hratt fyrir þá sem fyrir aftan komu. Það var frábært að hafa svona stóran og traustan bíl fyrir framan okkur sem stjórnaði hraðanum á Vesturlandsvegi. Hélt að aukabílstjórinn hefði samt nóg með að ala upp farþegadruslurnar sem geta aldrei að þeir eigi að fara út að aftan, líka þeir sem sitja fremst, og að hann stoppi ekki fyrir neinum nema viðkomandi hringi bjöllunni. Við Grundahverfið á Kjalarnesi neyddumst við til að halda áfram þjóðveginn þótt aukabíllinn tæki krók eftir farþegum og beygði inn. Í kveðjuskyni æfði bílstjórinn Ástu í viðbragðsflýti með því að hægja hratt á sér þarna á þjóðveginum og gefa ekki stefnuljós. Ásta var að drepast úr þakklæti, svona bílstjórar eru ekki á hverju strái.

Þegar við vorum alveg að verða komnar inn í Reykjavík lýstist himinhvolfið upp. Við urðum óvænt aðnjótandi þess mikla heiðurs að upplifa sjaldgæfa eldingu! Loksins! Eldingin veit eflaust á að þetta verður dagur hinna miklu dugnaðar- og afkasta!

Á heimleið í gær, nálægt kl. 17, stakk hin kaffiþyrsta Ásta upp á því að við kæmum við í Mosfellsbakaríi og keyptum kaffi í götumáli. Ekki óraði okkur fyrir því að skömmu síðar myndum við stynja af gleði og ánægju yfir velheppnuðum latte. Ásta ofurkurteisa lýsti því yfir í næstu klukkutíma samfleytt að þetta væri sko miklu, miklu betra kaffi en það sem ég færði henni á morgnana úr vélinni minni og það var ekki fyrr en í Kollafirði sem henni datt í hug að spyrja hvort ég væri nokkuð móðguð. Ég sagði mjög, mjög kuldalega að smekkur fólks væri misjafn, hún hefði verið afar kaffiþyrst skömmu áður, kaffið hefði verið vel heitt og hlýjað henni á ísköldum höndum og svona, hún væri líka vön bráðdrepandi viðbjóðslegu sjúkrahúskaffi á Landspítalanum o.s.frv.. Nei, ég væri ekkert móðguð. Kannski bara óvön því að fólk segði svona beint við í mig að ég væri feit ...

Athugasemdir

[SigrúnSveitó, 24.1.2008 kl. 10:44]

Það eru amk engar ýkjur að sjúkrahúskaffið á LSP sé viðbjóðslegt! Held að þeir sem völdu tegundina hafi lagt sig fram við að velja það versta...og pottþétt í sparnaðarskini því hver vill drekka þetta sull?! Ég veit amk að ég er kaffifíkill mikill en gat ekki með nokkru móti drukkið þetta kaffi og var því nánast orðin "afköffuð" þessa 5 mánuði sem ég var í verknámi á LSP!!!!

Knús í hinn endann...á götunni! 

[Steingerður Steinarsdóttir, 24.1.2008 kl. 11:18]

Alveg varstu eldklár að sjá eldinguna.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 24.1.2008 kl. 11:28]

Ég sem var hætt í kaffinu er orðin forfallinn latte aðdáandi eftir Londresferðina.  Kem í heimsókn við fyrsta tækifæri,

[breiðholtshatarinn (IP-tala skráð) 24.1.2008 kl. 11:45]

Hei feita, er ekki rétt munað hjá mér að kaffið hjá mér sé betra en hjá þér?

[Guðmundur G. Hreiðarsson (IP-tala skráð) 24.1.2008 kl. 12:00]

Hafið þér, Fröken Guðríður, orðið þeirrar ánægju aðnjótandi að stíga upp í Leið 18 [Heródes-Pílatus] og hitta fyrir þennan skemmtilega Sjöfför sem heilsar öllum með orðunum: Dæn, Gúddí, Gúddí, Gúddí? Hann er sko steinolíulampi í svartasta skammdeginu! . 

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 24.1.2008 kl. 12:22]

Heheh, því miður hef ég ekki orðið þeirrar ánægju aðnjótandi!

Alltaf velkomin í kaffi, Jenný, gott kaffi. Jamm, SS, flott að sjá eldinguna ... eða glampann.

Sjúkrahúskaffi er til þess eins að fækka sjúklingum, fer ekki ofan af því.

[Ásdís Sigurðardóttir, 24.1.2008 kl. 13:12]

Alltaf gaman að lesa pistlana þína Latte kona.   Vona að það gangi vel heim í kvöld.

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 24.1.2008 kl. 13:58]

kvitt-kvitt og kveðjur

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 24.1.2008 kl. 16:33]

Auðvitað lýsir upp himinn þar sem kona eins og þú kemur akandi aka farþegi..Við í fjölskyldunni erum að hugsa um að koma í þitt heinmsfræga kaffi. Börnin geta ekki beðið eftir að komast í Himnaríki og trúa því að sú sem þar búi sé englakona. Ég er ekkert að trufla þá draumóra hjá þeim..hehe.Þau verða auvðitað steinhissa að sjá að englar líta bara út eins og venjulegt fólk og drekka meira að segja Latte Patte og að Himnaríki hafi útsýni yfir fótbolta og máva.

[Kristín Katla Árnadóttir, 24.1.2008 kl. 17:37]

Sjúkrahúskaffi er vont á Lansanum og ég tala nú ekki um matinn.

[. (IP-tala skráð) 24.1.2008 kl. 18:24]

Held þú ættir að kynna þér betur hvað þú lætur á prent áður en þú tjáir þig af annari eins vanþekkingu. Upplýsingar um hver var að vinna í morgum fást væntalega hjá Teiti.

Það að láta farþega út að framan skapar mikla hættu, því fólk á það til að labba beint fram fyrir vagninn og þegar hann tekur aftur af stað getur það orðið fyrir honum eða umferð sem fer framhjá.

Nú þegar það hafa þegar orðið banaslys í strætóakstri á Akranesi finnst mér að þú ættir að hafa skilning á því að fyllsta öryggist sé gætt.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 24.1.2008 kl. 18:34]

Það er líka hægt að sýna farþegum kurteisi og virðingu ... já, og gefa stefnuljós á þjóðveginum og svona. Annars átti þetta nú bara að vera í léttum dúr, frekar ýkt eins og er oftast á þessari síðu. Óþarfi að taka það of alvarlega.

Bílstjórarnir á Skagastrætó eru upp til hópa alveg frábærir, a.m.k. þeir sem ég lendi á. Mér finnst óþarfa óliðlegheit að láta fólk fara út að aftan, frekar að biðja það um að bíða eftir að vagninn fari áður en það fer yfir götuna. Fólkið á Kjalarnesi æðir oft fyrir vagninn, hef ekki séð Skagamenn gera það.

[Jóna Á. Gísladóttir, 24.1.2008 kl. 19:00]

Svívirðilegt alveg hreint af henni Ástu

[Breiðholtshatarinn (IP-tala skráð) 25.1.2008 kl. 01:08]

Augljóst að hann . er seinfært ökudýr, kannski jafnvel téður bílstjóri, þessi með leiðinlega "akandann" sumt fólk hefur nefnilega leiðinlegan akanda svona eins og þulan á stöð 2 hefur leiðinlegan talanda.

Biturð blönduð heimsku er alltaf skemmtileg og því ber að þakka . fyrir pis(s)tilinn. En fyrst hann er ekki að agnúast út í bloggið heldur eitthvað sem þú settir Á PRENT, hvað var það þá? fáum við hin að vita?