Sjálflæknandi tölva, gamlar myndir og sönnun!

Kveikti á tölvunni upp á von og óvon í kvöld. Nákvæmlega það sama gerðist og í gærkvöldi: Ekkert. Næstum hálftíma seinna heyrðust óhljóð úr horni og þegar ég kíkti var elskan mín komin í gang. Hún hafði greinilega haft gott af hvíldinni eða óttaðist fáránlega tillögu Braga bloggvinar um að ég fengi mér Makka. Ég hló hæðnishlátri þegar ég hugsaði um þetta.

Nú get ég unnið heima á morgun ... og t.d. skrifað ódauðlega lífsreynslusögu sem fer væntanlega í bók eftir nokkur ár! Svo endar með því að þetta verður eins og Ísfólkið, yfir 40 bindi, og ég fæ ekkert að blaðamennskast, heldur fer á milli staða á landsbyggðinni og safna djúsí sögum frá fólki.

Skoðaði gamlar myndir í kvöld, bæði eldgamlar og nýrri. Þar sem ég kann lítið á tölvur og hræðist tæknilega hluti á borð við skanna ákvað ég að taka myndir af myndunum. Þær eru kannski pínku skrýtnar þar sem þurfti að passa upp á glampann frá flassinu en þær eru samt flottar. Mun því skreyta þessa færslu með ýmsum nostalgíumyndum.
Ein myndin sannar það sem ég hef oft sagt um okkur Madonnu. Þótt við séum orðnar 48 ára og þar með verulega rosknar í hugum ungbarna, þá höldum við okkar striki enn í dag, förum í tónleikaferðir og hlöðum niður börnum eins og okkur sýnist. Fann reyndar engar nýlegar sviðsmyndir af sjálfri mér (Madonna er duglegri að ota sínum tota) en hér er ein gömul og góð síðan við Siggi Hreiðar sungum á Wembley á níunda áratugnum fyrir þúsundir. Dúettinn kallaðist Guru and the Gang.     

P.S. Elsku fullkomna PC-tölvan mín geymdi bloggfæsluna sem átti að fara inn í gærkvöldi:
Hlutirnir gerast hratt hér í himnaríki. Ég var ekki fyrr búin að blogga um The RÖDD I love þegar ég fékk símtal og skömmu síðar heimsókn. Fyrir algjöra tilviljun var upptökuvélin í gangi:
http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?module=see&lang=uk&code=758333dd76b29a409302406e98796ef9

Kvikmyndafærsla með dassi af gagnrýni

Er jafnvel að verða of sjóuð fyrir venjulegar spennumyndir, Taggart í þessu tilfelli. Grunaði strax konuna um græsku. Var reyndar komin lengra í pælingunni ... þegar hún klóraði löggumanninn, ástmann sinn (lengst til hægri), var ég viss um að hún yrði myrt skömmu síðar með lífsýni hans undir nöglunum. Það gekk þó ekki alveg svo langt. Elska Taggart-myndirnar.
Ætti að skella mér í bólið, hef farið seint að sofa þrjú kvöld í röð en er undarlega hress. Mun væntanlega sofa til rúmlega hádegis á morgun. Breytist úr A-manneskju í B um hverja helgi.

Er með bunka af nýjum DVD og vakti yfir einni þeirra í gærkvöldi. Hún fjallaði um mann sem fjárfesti í læknatækjum til að selja síðan með gróða. Röng ákvörðun, læknarnir tímdu ekki að kaupa af honum. Konan, útivinnandi tvöfalt til að sjá fyrir fjölskyldunni, gafst upp á hjónabandinu og flutti í aðra borg þar sem beið hennar önnur vinna. Hún ætlaði að taka barnið með sér, enda maðurinn atvinnulaus, en pabbinn harðneitaði því. Enginn tæki barnið hans af honum.
Þetta var gáfað kvikindi með stóra drauma og tókst að komast í starfsþjálfun í verðbréfamiðlun. Fékk ekki krónu í laun á meðan, eða í sex mánuði. Hann dró fimm ára barnið með sér á svefnstaði þar sem rónar og útigangsfólk gisti af því að hann missti íbúðina. Feðgarnir gistu líka á almenningsklósettum eða sváfu í lestum ... Maðurinn var einn margra umsækjenda um starfið sem aðeins einn átti að hreppa þannig að þessar fórnir (og ill meðferð á barni) voru upp á von og óvon. Hann fékk starfið og stofnaði síðar eigin fyrirtæki. Hann er forríkur í dag en myndin var byggð á ævi hans. Flott hjá honum en hvar var Barnavernd? Var ekki eigingirni að leggja svona hrylling á barnið sitt? Mamman lúffaði ... en persóna hennar var frekar óskýr í myndinni, svona nöldrandi, köld gribba ... sem þó grét þegar hún kvaddi barnið. Voða dúbíus eitthvað. Að öðru leyti var þetta hin fínasta mynd!    

Enn meira gaman

Svaf í húsi tónlistarskólans í nótt, á hornsófa þar sem spýta skarst upp í bakið á mér ... svaf samt eins og engill. Fannst ég svo örugg þar sem slökkviliðið er á neðri hæðinni.

Nú eru litlu krúttmolarnir að borða hrísgrjónagraut en í kvöld verður steiktur fiskur. Gaman hvað fiskur er vinsæll hjá flestum börnum. Ég þoldi ekki fisk þegar ég var yngri, fékk líklega óverdós af viðurstyggilegum fiski, gellum, nætursöltuðum fiski, reyktri ýsu, hrognum og lifur, saltfiski, skötu, laxi með beinum, síld með enn fleiri beinum ... pyntingaraðferðirnar voru óteljandi.

Davíð er að setja inn myndir núna og þá verður hægt að kíkja á dýrlegheitin.
Nú eru börnin að fara á námskeið fram að kaffi; leiklist, myndlist, grímugerð, kvikmyndagerð og fleira. Kvikmyndagerðin er vinsælust, enda fá þau að gera handrit, velja búninga og leika sjálf í 5 mínútna bíómynd sem verður sýnd á kvöldvökunni síðasta kvöldið. Ég hef einu sinni fengið pínku oggu örhlutverk í einni mynd en Hilda hefur verið heppnari, hún hefur verið myrt í bíómyndum hér, henni hefur verið rænt, hún hefur verið draugur ... og svo framvegis. Aldrei of illa farið með góðan sumarbúðastjóra ...

Nýjar tvíburamyndir og fleira myndatengt

Hér eru nýlegar myndir af tvíburunum fallegu, Úlfi (t.v.) og Ísaki. Nýbúið er að skíra þá og þeir voru látnir heita Úlfur og Ísak. Sjúkk, það hefði verið erfitt að venjast nýjum nöfnum. Þeir þroskast hratt og hafa dafnað vel eftir aðgerðina.  

Horfi með öðru á ævintýramynd með Nicolas Cage. Eftir að hafa séð nokkrar vælumyndir með honum sé ég hann alls ekki sem Indiana Jones-týpu. Vondi karlinn heldur uppi myndinni. Á eftir kemur alvörumynd í tveimur hlutum og hún er alveg til fjögur. Langar að reyna ... ég er enn í sumarleyfi. Hér er textinn um hana af stod2.is:

The Curse of King Tut´s Tomb - 01:10 Bölvun Tútankamons
Framhaldsmynd í tveimur hlutum sem er í anda gömlu þrjúbíó-ævintýramyndanna, og jafnvel enn frekar Indiana Jones myndanna vinsælu. Þessi saklausa skemmtun gerist á þriðja áratug síðustu aldar þegar fornleifafræðingar gerðu hverja uppgötvunina á fætur annarri í Epyptalandi og grófu upp grafhvelfingar faraóa á borð við Tútankamon konung. Mikil dulúð og leyndardómur sveipaði þessar fornu grafir og kapphlaupið um fjársjóðina sem þar voru faldir varð ævintýri líkast. Myndin fjallar einmitt um eitt slíkt kapphlaup; kapphlaupið um smaragð sem á að hafa leynst í grafhvelfingu Tútankamons. Söguhetjan er svaðilfarinn og fornleifafræðingurinn Danny Fremont sem dreymt hefur um að finna þennan ómetanlega stein en hann þarf að keppa við helstu auðmenn heimsins sem allir ætla sér að verða fyrstir til að næla í hann. Aðalhlutverk: Jonathan Hyde, Casper Van Dien, Leonor Varela. Leikstjóri: Russell Mulcahy.

Fékk óvænta stuðningsyfirlýsingu frá hópi afar kynþokkafullra kvenna sem halda sér í fötunum. Mikið væri MTV og Popptíví skemmtilegra ef vídeóin væru svona:

http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?module=see&lang=uk&code=dfda366ac69b591d6c7ee3854d0aec34  

Skagamenn í stuði og kvikmynd kvöldsins

Hvaða orð er það aftur þar sem þrjú S koma fyrir í röð? Ahhh, alveg rétt, rassskelling, einmitt það sem við erum að gera við KR-inga núna. Markatalan var 3-0 síðast þegar ég kíkti.

Er farin að halda að Jenný hafi jafnvel rétt fyrir sér með Tomma (ekki köttinn). Alla vega eftir að ég sá þessa kvikmynd í bið minni eftir 24:

http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?module=see&lang=uk&code=b347f33d789dda2368f8367c20d656c6

Og þó. Ég var að muna eftir svolitlu:
„Ég sá Ástu vinkonu þína hálfnakta á Akratorgi í dag,“ sagði Tommi áðan. „Ef ég hefði ekki verið búinn að taka beygjuna hefði ég keyrt út af,“ bætti hann við og hló.

Grunnhyggnir þessir karlar. Ég mun halda áfram að kaupa upp gallana og rúllukragapeysurnar hjá 66°N í bið minni eftir manni sem kann að meta manneskjuna mig, ekki bara ægifagran barminn eða sexí leggina. 

Meiri grunsamlegheit og ný spennumynd

Það er ekki bara fjör í bloggheimum, heldur líka stöku sinnum hérna í daglega lífinu ... sem þó verður alltaf leiðinlegra við samanburðinn. Mér finnst orðið óþægilegt þegar fólk brosir til mín á venjulegan hátt, svo vön er ég orðin broskörlunum í blogginu.

Síminn er reyndar frekar heitur í dag af notkun eftir nokkur einstaklega góð símtöl, svona miðað við að yfirleitt nenni ég ekki að hanga lengi í síma.  Já, og til að taka af allan vafa þá vaknaði ég klukkan 11 í morgun, hef bara varið tímanum í að horfa á það nýjasta nýja fyrir neðan himnaríki. Nú standa þar rauðir bílar. Mig grunar að það skipti máli. Guli liturinn (gula grafan, remember) táknar venjulega að það sé biðstaða en sá rauði að aðgerðin sé stopp í bili. Þegar kemur að því að grænn bíll leggur við sandinn veit ég að allt fer á fullt og þá ætla ég að loka mig inni í þvottahúsi með kisunum, dósamat og batterísútvarpi, jafnvel síma. Svo er fullt af saklausi fólki á labbinu þarna allt í kring. Gott dulargervi eða samsekt fólk.

Lífið sjálft er stöku sinnum meira "spennandi" en sápuóperurnar.
Ég man t.d. eftir fráskildum manni að norðan sem yngdi verulega upp og eignaðist barn með nýju konunni. Sonur mannsins af fyrra hjónabandi gerði sér lítið fyrir og stal eiginkonunni, stjúpu sinni, og er nú stjúpfaðir hálfbróður síns. Þetta er samt ekkert miðað við það sem ég er að ganga í gegnum með gröfur og önnur grunsamlegheit!

 

http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?module=see&lang=uk&code=bc336494a082937701494d38451bd505

 

Næturbíó - lausnin nálgast

Hér kemur kvikmynd fyrir nátthrafnana í hópi bloggvina minna. Ég virðist vera farin að nálgast lausn gátunnar um grunsamlegu gröfuna. Vona að það reynist mér ekki hættulegt. Ef ég verð ekki búin að blogga klukkan átta í fyrramálið þá ... verð ég sofandi.

http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?module=see&lang=uk&code=a92261092258961a22c5c73d41031f83

The Birds í beinni og fleira dularfullt

Undarlegt hvað það kemur alltaf dásamlega á óvart hvað það getur verið bjart um miðnætti. Eins og það hafi aldrei gerst áður. Finnst reyndar leitt hvað það var dimmt yfir í gærkvöldi og fyrrakvöld en þá fór fram æfing fyrir myndina Birds 2 beint fyrir neðan himnaríki. Hundruðir skrækjandi fugla héldu sig á brekkunni við hlið bílastæðisins og tóku svo nokkrar ferðir til að reyna að drita á gluggana mína, tókst austanmegin, enda vindáttin þeim hagstæð. Nú þegar ég gæti myndað filmstjörnurnar vegna betri birtu eru greinilega tökur hafnar og það annars staðar.

Alltaf sitja Kubbur og Tommi úti í glugga og fylgjast spennt með. Ég hef líka gaman af því að sjá fugl í nokkurra sentimetra fjarlægð frá rúðunni þótt hann meini ekki vel. Það er bara einn fugl sjáanlegur núna, vindátt óhagstæð og allt dritast beint niður. Hef þó ekki séð eina slettu á nýju svölunum mínum. Stillti líka upp ógnandi mynd af mér (fyrir klippingu) þar.

Dularfulla grafan er nú horfin. Síðast sást til hennar í gær eða fyrradag, dagana sem ég þurfti að bregða mér í bæinn. Spúkí!

Þessi heimildamynd hægra megin sýnir gröfukarlinn þar sem hann var kominn niður á sand, óvitandi um að vitni sæu til hans. Maðurinn fór a.m.k. einu sinni í Smáralindarstellinguna og tók eitthvað upp úr sandinum.  Alltaf spenna við Langasandinn.

11 ástæður fyrir því hvers vegna konur yfir fertugt eru bestar

Andy Rooney í 60 mínútum kom með þessar dásamlegu staðreyndir í þættinum fyrir nokkrum árum. Snilld.

 -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -

1. Kona yfir fertugt myndi aldrei snúa sér að manninum í rúminu og segja: „Hvað ertu að hugsa?“ Henni er nákvæmlega sama hvað hann er að hugsa.

2. Ef konu yfir fertugt langar ekki til að horfa á leikinn þá hlammar hún sér ekki í sófann og vælir um það. Hún einfaldlega finnur sér eitthvað annað að gera og yfirleitt er það eitthvað mun áhugaverðara. 

3. Kona yfir fertugt hefur gengið í gegnum næga sjálfsskoðun til að vita með vissu hver hún er, hvað hún er, hvað hún vill og þá frá hverjum. Langflestar konur komnar yfir fertugt láta sér í léttu rúmi liggja hvað þér finnst um hana eða það sem hún er að gera.

4. Konur yfir fertugt eru virðulegar í fasi. Það heyrir til undantekninga að þær æpi á manninn sinn í leikhúsinu eða á betri veitingastöðum. Á hinn bóginn, ef þú hefur unnið þér inn fyrir því, hika þær ekki við að skjóta þig á færi ef þær eru þess fullvissar að þær komist upp með það.

5. Konur yfir fertugt spara ekki gullhamrana, jafnvel á þá sem eiga það ekki skilið, því að þær vita hvað það er að vera vanmetinn.

6. Kona yfir fertugt hefur öðlast nægt sjálfsöryggi til að kynna manninn sinn fyrir vinkonum sínum. Yngri konur fela oft vinkonur sínar fyrir manninum vegna vantrausts á honum.  

7. Konu yfir fertugt gæti ekki verið meira sama þótt maðurinn sé hrifin af vinkonum hennar því hún veit að þær munu ekki svíkja hana.

8. Konur öðlast sjötta skilningarvitið með aldrinum. Menn þurfa aldrei að segja konum yfir fertugt syndir sínar. Þær vita!

9. Það klæðir konu yfir fertugt að nota æpandi, rauðan varalit, sama á ekki við um yngri konur og dragdrottningar.

10. Um leið og karlmaður getur litið fram hjá hrukku eða tveim gerir hann sér grein fyrir því að kona yfir fertugt er allverulega mikið kynþokkafyllri en yngri módelin.

11. Eldri konur eru hreinskilnari og heiðarlegri í framkomu en þær yngri. Þær láta þig strax vita ef þú ert fífl eða ert bara að láta eins og fífl. Þú þarft aldrei að vera óviss um hvar þú stendur gagnvart konu yfir fertugt.

Þær eru ótal ástæðurnar fyrir því að dást að konum yfir fertugt. Því miður er ekki hægt að segja það sama um karla á sama aldri. Fyrir hverja sláandi fallega glæsidrós yfir fertugt er sköllóttur, illa tilhafður, krumpaður karl að gera sig að fífli með einhverri 18 ára afgreiðslustelpu. 

Fyrir alla menn sem segja: „Hvers vegna að kaupa mjólkursamlagið þegar mann vantar slettu mjólk?“ er hér fréttatilkynning: Í dag segja 80% kvenna að þær séu ekkert á þeim buxunum að fara að gifta sig. Hvers vegna, gætu þeir spurt. Þær hafa komist að því að það er til auðveldari leið til að næla sér í pylsu en að fjárfesta í heilu sláturhúsi. 

Setti með myndir af skvísum sem eru að verða fimmtugar.