Nuddbaðbomba, tvöföld heimsókn og eldhúsraunir ...

18.5.2008 | 22:15

Nuddbaðbomba, tvöföld heimsókn og eldhúsraunir ...

Ég fékk gefins fallegan stauk nýlega sem inniheldur litlar baðbombur. Samkvæmt leiðbeiningum áttu þær að leysast upp með þvílíkum látum að baðþeginn fengi létt nudd í leiðinni. Ég settist í baðið, kom bombunni fyrir undir bakinu og beið rosaspennt. Kannski misskildi ég eitthvað en það eru meiri læti í svona c-vítamín uppleysanlegum pillum en þessum bombum sem ilmuðu þó vel. Mér leið eins og þegar ég reyndi í æsku minni að orsaka öldur í baðvaskinum með salti en án árangurs.

Fyrr í dag komu systurnar hugumstóru, Steingerður og Svava, í heimsókn með fullt fangið af tertum, eða tvær gómsætar. Í mínum huga eru þær einu sönnu vorboðarnir, enda duglegar að kíkja í heimsókn á sumrin. Freyja voffi var geymd úti í bíl vegna kattanna en Steingerður fór þó út um miðbik heimsóknar og leyfði henni að hlaupa á sandinum og fara í sjóinn. Aldrei of vel farið með góðan hund. Frábær heimsókn.

Nokkrir hraustir Skagakrakkar nota nú hvert tækifæri til sjóbaða, á fjöru jafnt sem flóði. Sjórinn er mjög fallegur núna þótt ég sakni vetrarbrimsins (sjá mynd) ... en í réttri vindátt og smároki gæti nú alveg komið flott sumarbrim. Það var notalegt að hlusta á hlátur þeirra og önnur sumarleg umhverfishljóð þar sem ég sat við tölvuna.

Eitthvað truflaði mig þó í sælunni og það var ekki fyrr en skugga bar við sólu og almyrkt varð í vinnuherberginu eitt augnablik að ég áttaði mig á því hvað suðið táknaði. Þetta var býflugnadrottning. Í kjánaskap mínum hafði ég talið þetta vera hljóð í sláttuvél! Ósjálfráð viðbrögð voru gæsahúð og hrollur sem þeyttu mér upp úr stólnum og á fimmföldum ljóshraða tókst mér að loka glugganum áður en hlussunni hafði einu sinni dottið sá möguleiki í hug að troða sér inn um gluggann. Eins og Michael Schumacher orðar það: „Einbeitingin skiptir öllu.“ Eða eins og Magnús Geir orðar það: „Það er bara ein drottning í himnaríki.“

„Kæra móðir,“ sagði erfðaprinsinn, eftir að hafa hrósað mér fyrir dáðina. „Ég held að uppþvottavélin sé biluð sem er hræðilegt þar sem ég vil ekki missa helsta aðstoðarmann minn í eldhúsinu.“ Ég benti honum hæðnislega á að á ungdómsárum mínum hefðum við nú þurft að þvo allt leirtau úti í læk. Þá hefðu engar fínar sápur verið til og við hefðum notað kúahland til að láta askana gljá. Hann hljóp öskrandi af aðdáun út áður en ég gat sagt honum fleiri sögur úr æsku minni.

Meginflokkur: Bloggar | Aukaflokkar: Lífstíll, Matur og drykkur, Vinir og fjölskylda | Facebook

Athugasemdir

heheheh það er alltaf svo gaman þegar foreldrarnir byrja að segja hvað þeir hafi verið duglegir í æsku hehehehe - ætlaði aldrei að gera þetta sjálf við mín börn en stóð mig að því að rökræða við 7 ára son minn um daginn, þegar hann vildi kaupa einhvern rándýran leik í tölvuna og sagði honum að ég hefði aldrei fengið neitt svona dýrt þegar ég var lítil hehehehhehehe fannst ég orðin gömum þá erum við kanski orðnar svona gamlar kella mín ?

þú ert hetja með drottninguna ég urlast alveg þegar ég fé svona óféti inn til mín

Sigríður Guðnadóttir, 18.5.2008 kl. 22:27

Hhehehe, já, ég ýkti þetta náttúrlega oggulítið. Það var til ÞVOL í gamla daga.

Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 18.5.2008 kl. 22:31

Er í kasti. Arg. Man eftir Þvoli. Var það ekki Þvol þolir þvott. Hm.. hlýtur að hafa verið þvottaefni.

Stuðkveðjur

Jenný Anna Baldursdóttir, 18.5.2008 kl. 22:36

Hahaha ég er nánast búinn að fara úr kjálkalið við lesturinn á blogginu þínu, þó sérstaklega kaflann um Mæju býflugu og reyndar kaflann með sögurnar úr fortíðinni. Ég hef heitið því að segja aldrei svona við börnin mín en mér skyldist að það kæmi nú samt sá dagur að maður byrjaði einhverja setningu eitthvað á þessa leið "á þínum aldri fékk....."

En hvað býflugur og geitunga snertir þa´þoli ég ekki þau kvikyndi enda lenti ég illa í því síðarnefnda fyrir tveimur árum síðan og trúðu mér þegar ég segi að geitungar geta stungið oftar en einu sinni!

Óttarr Makuch, 18.5.2008 kl. 22:37

Við þvoðum upp með grænsápu og börnin mín vita allt um að "næstum því popplög" voru leikin á laugadragsmorgun í óskalögum sjúklinga og á miðvikudagskvöldum minnir mig sem voru óskalög sjómanna. Svo þegar ég varð unglingur fegnum við óskalög ungafólksins. <sjónvarpsefnið tekur ekki að talja upp..þau skilja ekki þetta með hálfa stund á viku á sunnudögum með brúðum og sögum. Og alls ekkert á fimmtudögum.

Vuúúú..voruð þið þá ekki alltaf í tölvunni bara eða að hlusta á ipodinn??????????

Ekki nenni ég að reyna að útskýra fyrir mínum krökkum hversu skítt þau hafa það að vera húkkt á svona margar græjur, þætti og tónlist sem gróin er við bæði heila og eyra. Þau brosa bara hæðnislega þager ég tala um "fallin spýta" og "hver gerði punktin" leikina sem við lékum upp við tréljósastaura.

Mér fannst æði að vera krakki án tækja..Nú er ég bara fullorðin með tæki sem ég kann ekkert á..hehe.

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 18.5.2008 kl. 23:01

Vá, þú skalt ekki taka svona drottningar inn á þitt heimili, sko!

Anna Ólafsdóttir Björnsson, 19.5.2008 kl. 00:32

Þvol þolir allt! Man eftir skaupinu hans Flosa þegar hendurnar á konunum í þvottabölunum urðu að berum kjúkum. -

Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 19.5.2008 kl. 01:28

Stórkostleg færsla hjá þér Gurrí, eins og alltaf sko! Ég man eftir því að hafa skellt mér í sjóbað á Langasandi þegar ég var nokkuð yngri en ég var samt ekki kaldur kappi og var oftast fyrstur uppúr aftur. Skil frumburðinn mjög vel með að hafa forðað sér á handahlaupum frá ótrúlegum sögum sem ég myndi skilja að langamma væri að segja, ekki himnaríkisdísin. En, knús á þig ljúfust og takk fyrir brosið hérna.