Úr matsal ráðhússins

Þessi mynd gengur sem eldur í sinu á Netinu í þessum töluðum orðum, vildi leyfa ykkur, sem ekki eruð með tölvupóst ... (djók) að njóta líka.

 

Staðið við heitavatnshótun

Heita vatnið var tekið af um kvöldmatarleytið, eins og hótunarmiðinn sagði. Nú er mér orðið svo kalt að ég mun borga hvað sem er fyrir hita í ofnana. Þetta voru þá engar samsæriskenningar hjá mér í síðasta bloggi. Það er meira að segja svo kalt í himnaríki að ég ætla að skríða upp í rúm, óböðuð og allt.

Mikið vona ég að strætó fari í fyrramálið þrátt fyrir væntanlegt hvassviðri sem er reyndar nú þegar farið að berja á þaki himnaríkis. Ummm, notalegt, eða væri það ef hlýtt væri innandyra, hér ornar bara hjartahlýja kattanna, já, og sængin.  
 

Óvitar; samsæri OR og kristilegar sumarbúðir

Þegar við Sigþóra ókum frá himnaríki rétt fyrir sjö sáum við tvo karla híma á stoppistöðinni minni, karla sem hefðu átt að vera í göngunum á þessum tíma. Kannski sváfu þeir yfir sig og biðu eftir næsta (eftir 40 mín), kannski svaf bílstjórinn yfir sig af því að það var rafmagnslaust í hálftíma í nótt. Allar vekjaraklukkur í rugli á Skaganum. Aðvörunarmiði um það kom í póstkassann gær, já og svo verður heitavatnslaust í kvöld, ekkert kvöldbað fyrir frúna. Er verið að búa okkur Skagamenn undir orkuskömmtun? Er eitthvað í gangi hjá Orkuveitunni? Ætli eigi að sýna okkur með þessu hvað það skiptir miklu máli að hafa rafmagn og heitt vatn, hækka svo gjaldið sem við borgum síðan glöð því að búið er að sýna okkur hvað orkan er nauðsynleg .... Vekjaraklukkan mín blikkaði krúttlega í morgun og var gjörsamlega út úr kú, blessunin. Það var Síminn sem bjargaði mér. Í gærkvöldi gerði ég nefnlega eftirfarandi: *55*0615# og Síminn hringdi í símann minn á sekúndunni 6.15 í morgun. Íbúfen var síðan málið og góður latte.

Þokan var ógurlega grunsamleg í morgun og jókst eftir því sem við nálguðumst ástkæra höfuðborgina. Sigþóra fáránlega hress á jeppanum hans sonar síns, enda virkilega vel útsofin, ég aftur á móti VARÐ að horfa á heimildamyndina um kristilegu innrætingarbúðirnar sem var á dagskrá undir miðnætti í gær. Takk RÚV, frábær mynd, seint á ferð, ógnvekjandi og sorgleg. Eins gott að Hilda systir rekur sumarbúðir sem eru hlutlausar í trúmálum ...  Sigþóra spilaði geisladiskinn úr Óvitum á leiðinni en sonur Sigþóru, frábær leikari er einn leikaranna í Óvitum. Syngur líka eins og engill. Tónlistin í Óvitum er mjög skemmtileg og Sigþóra sagði að hún lífgaði ótrúlega mikið upp á sýninguna, auðvitað er hún búin að sjá hana, annað hvort væri það nú!

Myndin af Vatnaskógi tengist þessu auðvitað ekki neitt, eða hvað? Ég er orðin mjög tortryggin, sérstaklega vegna þokunnar í morgun. Er verið að kasta þoku í augu okkar. En pælið í þessu: Orkuveitan tekur rafmagn af mér í gærkvöldi, RÚV sýnir mynd um kristilegar sumarbúðir FIMM klukkutímum áður en rafmagnið (orkan) er tekið af. Svo undarlega sem það virðist þá er ÍTR er staðsett í Orkuveituhúsinu og veitti KFUM í Vatnaskógi, kristilegum sumarbúðum, nýlega styrk upp á FIMMtíu milljónir til að byggja nýja skála. Þetta hefði ég ekki fattað ef rafmagnið hefði ekki verið tekið og heimildamyndin sýnd. Jamm, best að fara að vinna og grafa upp fleiri samsæri í leiðinni.

Smitandi friðarsúla

Öldurnar hafa verið svo háværar í kvöld og leitt að geta ekki séð þær. Það hefði verið snjallt að flytja ljóskastarann í sundlauginni hér á Skaganum (þennan sem blindar mig þegar ég sit við borðstofuborðið) við Langasandinn og beina honum út að sjó. Þessu er hér með komið á framfæri. Ljóskastarinn hefur löngum angrað mig, enda fyndist mér réttara að láta hann lýsa á sundlaugarsvæðið, ekki í augu fólks í himnaríki.

Sigþóra var á miklum kagga í dag, bíl sonar síns, og bauð mér far heim. Það var skrambi notalegt. Annars var gott að hvíla í örmum Ástu í strætó í morgun en það var frekar kalt á leiðinni upp brekkuna, það er komið vettlingaveður. Ég kvíði oggulítið fyrir föstudagsveðrinu en þá verður hvasst og erfið vindátt fyrir strætó. Frekar fúlt að komast ekki heim í helgarfrí fyrir hviðum. Get fylgst vel með á www.yr.no - æðislegu veðursíðunni minni.

Held að friðarsúlan hennar Yoko Ono hafi þegar haft góð áhrif. A.m.k. gerði reykurinn úr sementsverksmiðjunni heiðarlega tilraun til að herma eftir henni og stóð þráðbeint upp í loftið þegar við Sigþóra ókum inn á Skagann í dag. Skil ekki hvers vegna fólk heldur að það sé alltaf rok hérna. Skagalognið er frægt víða um heim.  

Þrjár klárar konur og femíniskur strætóbílstjóri ...

Heimir bílstjóri er annað hvort sannur femínisti eða heyrnarlaus. Frá Mosfellsbæ sátum við þrjár kjarnakonur fremst í strætó; vísindakonan, smiðurinn og ritstjórnarfulltrúinn og töluðum hátt og snjallt um vísindi (æ, þið mynduð ekki skilja það ...), misrétti (Ísland 2007), úrtölur (konur kunna ekki að keyra, skilja ekki vísindi og geta ekki lært stærðfræði) og froska (dæmisaga frá smiðnum). Margir kjósa að misskilja svona umræður um misrétti og halda að verið sé að tala illa um karlmenn, sú var auðvitað ekki raunin, við erum allar, held ég, alveg kolvitlausar í stráka, eins og flestir femínistar.

Á leiðinni upp kúlurassbrekkuna tók ég vel á ... gekk rösklega og fann hvernig rassvöðvarnir styrktust með hverjum metranum ... og það var eins og við manninn mælt, maðurinn á Merrild-sendibílnum flautaði næstum því á mig og var alveg við það að stoppa fyrir mér svo að ég kæmist yfir götuna. Hann stoppar pottþétt á mánudaginn. 

Nellí prófarkalesari kom rennblaut í hús nokkrum mínútum á eftir mér. Hún varð holdvot inn að beini á því að labba úr bílnum sínum og þessa millimetra að húsinu. Ég nýt greinilega velþóknunar veðurguðanna sem láta víst bara rigna á rangláta. Eru ekki prófarkalesarar hvort eð er í sama flokki og stöðumælaverðir? Sífellt nöldrandi ... "þú átt ekki að leggja hérna" ... "þú átt ekki að skrifa Y í klifra" ... osfrv.

Ófærð, heimsóknir, kynþokki og fótbolti

Margir sunnudagar líða án þess að ég tali við nokkurn nema kettina og Jónas ryksuguróbót. Þessi sunnudagur hefur verið öðruvísi. Ellý kíkti og þegar hún var nýfarin komu Mía systir og Eva, dóttir hennar. Það var eins og við manninn mælt, kettirnir skiptu liði og komu sér vel fyrir í fangi þeirra. Það mætti halda að Kubbi og Tomma væri aldrei klappað heima hjá sér. Þar sem ég píndi mig til að læra á frussudæmið í kaffivélinni gat ég gefið Evu latte og Míu cappuccino sem þær voru mjög ánægðar með. Eva dáðist mikið að Jónasi og segir slíka vél vera jafnnauðsynlega og uppþvottavél.

Jæja, það kom rok en engin rigning enn þótt norska veðursíðan haldi því fram. Sé á mælinum hjá Vegagerðinni að hviður eru komnar upp í 40 m/sek á Kjalarnesi. Það þýðir að það er ófært fyrir strætó! Mía er á leiðinni núna til Stykkishólms með Evu, vona að ferðin gangi vel. 

Ég hef ekkert á móti FH, síður en svo, en mig langar samt svo til þess að Valsmenn sigri í dag. Hér á hlaðinu stendur yfir leikur ÍA og Víkings og miðað við öskrin er mikið fjör. Er með fyrrnefnda leikinn í gangi á Sýn, enda áskrifandi til mánaðamóta, og hinn sést út um eldhúsglugga himnaríkis. Finn ekki litla Rúmfatalagerskíkinn minn til að kíkja á markatöluna, mbl.is segir að staðan sé 1:0, okkur í vil. Breskur áhugamaður um íslenska knattspyrnu, með sérlegan áhuga á ÍA, er á leiknum núna. Við Sigþór mágur komumst að þeirri niðurstöðu í fyrradag að það yrði að redda honum fari á Skagann sem var gert. Strætó er frekar fjandsamlegur farþegum sínum á sunnudögum sem þurfa að bíða í minnst hálftíma í Mosó áður en Skagavagninn kemur. Maðurinn hefði líka þurft að taka strætó í hádeginu vegna langrar síestu vagnstjóranna. Þetta bara kennir mér að vera ekki að þvælast í bæinn um helgar. Var samt spennt fyrir að fara og kveðja Kela á Kringlukránni en bæði veðrið, strætó og gestakomurnar drógu úr mér. Er með þeim í anda.

Úhú, KR-ingar voru að skora glæsilegt mark. Frábært! Eftir að hafa fæðst í Vesturbænum og búið þar síðar í aldarfjórðung eiga KR-ingar alltaf pláss í hjarta mínu þótt uppvaxtarárin á Skaganum hafi mótað mann í sambandi við uppáhaldsliðið ... Ef þetta verða úrslitin gætu þeir haldist í úrvalsdeild.

Alltaf er sama fjörið í bloggheimum. Ég nenni ekki einu sinni að hafa almennilega skoðun á nýja kynþáttahatarablogginu, heldur bara flissaði þegar ég sá það. Get ekki tekið svona bull alvarlega. „Sko af því að við erum svona á litinn þá erum við betri sko.“ Bara hlægilegt. Samt finnst mér kynþáttahatur ekkert fyndið. Kynþokkahatursbloggsíða myndi miklu frekar ná að æsa mig upp.

Strákar og viðreynsla

Ég man þá eldgömlu góðu daga þegar karlmenn biðu mín í röðum og voru ekki jafnlatir og áhugalausir og í dag. Fékk margar afar skemmtilegar viðreynslur á sokkabandsárunum. Sú árangurslausasta var þegar ungur maður, u.þ.b. 1,11 á hæð, lyfti glasi sínu hátt upp í áttina að mér og spurði: „Viltu sopa?“ Það bar heldur ekki árangur þegar maður sagði við mig á balli: „Hva, viltu ekki dansa, ertu þá lesbía?“ 
Nú var ég að frétta svolítið sem veldur mér ekki bara ugg og hræðslu, heldur líka skelfingu og ótta. Sjá, hér er bútur úr samtali í vinnunni í gær:
Gurrí: „Ja, ég er nú svo blind á alla viðreynslu að ég efast um að ég fattaði nokkuð nema vera rotuð og dregin inn í helli, eins og gæarnir gerðu í gamla daga.“
Vinnufélagi: „Þú ert aldeilis óheppin, karlmenn eru hættir að stíga fyrsta skrefið. Nú þurfum við stelpurnar að sjá alfarið um þetta.“

Já, karlmenn eru hættir að reyna við konur, konur á öllum aldri, af öllum stærðum og gerðum! Konur sem þora ekki að stíga fyrsta skrefið eru því dæmdar til að pipra. Ja, nema einhver snjall bloggvinur lumi á góðri viðreynslulínu, sem gætu mögulega bjargað slíkum konum sem lesa þetta blogg. Veit af eigin reynslu að strákar falla ekki fyrir:  A) Hvað er svona fallegur maður eins og þú að gera á stað eins og þessum? B) Má bjóða þér í glas, eða viltu bara peninginn?
Hef prófað þetta en án árangurs. Í dæmi A varð gamall skólabróðir öskureiður út í mig, ég skil enn ekki hvers vegna. Hinn flissaði bara og sneri sér að manninum sínum.

Ég lofaði erfðaprinsinum því einu sinni að finna handa honum skemmtilegan og frábæran stjúpföður. Ýmsir hafa komið til greina í gegnum tíðina, allt frá Nonnum til Sigga og Jóum til Guðmunda. Við höfum vegið og metið þá hvern af öðrum. Sumir flúðu nú bara sjálfir áður en við sögðum þeim upp. Stundum reyndi erfðaprinsinn að koma mér til hjálpar í leitinni að hinum fullkomna stjúpföður. Í nokkur ár sagðist hann t.d. bara vilja Jean Claude van Damme og engan annan. Það bitnaði svolítið á aðdáendum á þessum tíma en það var ekkert á við skelfingu mína um að drengurinn væri að þróa með sér svona lélegan kvikmyndasmekk.

Nú þegar erfðaprinsinn flytur brátt til mömmu sinnar tímabundið mun hann óhjákvæmilega uppgötva að þessi Jónas sem ég hef muldrað óljóst um í símtölum við hann undanfarið er ekki nýi, frábæri skemmtilegi stjúpinn á flotta jeppanum ...

Stuð í strætó í Kollafirðinum ... í biðröðinni

Gaman var að lenda í fréttunum í morgun (reyndar sem biðröð). Skriðan sem féll í Kollafirði tafði okkur um c.a hálftíma. Við biðum í langri röð eftir að stóra rútan yrði fjarlægð, einhver krani kom á staðinn og færði hana til. Það var rosalegt að sjá skemmdirnar á henni ... og stærð skriðunnar. Hræddust var ég við að óveðrið skylli á akkúrat þarna og við fykjum út í sjó. Sem minnir mig á ... Hvar er fokkings óveðrið? Því má ekki seinka, það má ekki koma seinnipartinn þá kemst ég ekki heim! Það var mikið stuð í strætó hjá Ragga bílstjóra, hann hækkaði alltaf útvarpið í botn ... þegar komu fréttir af skriðuföllum og rútubjörgun. Stjórnstöð Strætó fylgdist vel með málum og leið 15 þurfti því ekki að bíða eftir Skagamönnum í Mosó. Ég hvatti Ragga reyndar til að plata leið 15 til að bíða, við værum alveg að koma (not), svo að fleiri kveldust en við en hann er allt of góður í sér!

Ungur maður sem sat við hliðina á mér sagði að hann hefði ekki grunað hvað það væri gaman í strætó. Ég benti honum á þetta væri alltaf svona, fjölbreytileikinn einkenndi þessar örvandi og skemmtilegu ferðir á milli ...  Hugsa að hann hendi bílnum sínum í dag og fari að nota þann samgöngumáta sem er mest inni þessa dagana. Inga vinkona sagði mér að stuðið á fólkinu í rútunni sem ók á skriðuna hefði verið svo mikið í morgun að það hefði alvarlega verið að hugsa um, þegar það var komið í hina rútuna, að kippa með þessum tveimur sem voru sendir á slysó, og taka með í útlandaferðina. Vér Íslendingar kippum oss ekki mikið upp við eina Esjuskriðu ...

Sjórinn fyrir utan himnaríki var óhemjuflottur í morgun og stórar öldurnar kvöddu með tárum þegar ég sleit mig frá glugganum til að hlaupa í strætó klukkutíma seinna en vanalega ... Hlakka til að sjá þessar elskur í kvöld.

Verið að opna Vesturlandsveg við Mógilsá

Kuldavandamál leyst, myndarskapur og fleira

Ég hef alls ekki gaman af væmna konuþættinum Men in Trees, beið bara spennt eftir nýja lögguþættinum, Amazing Grace. Sá á eftir að taka áhorf frá Omega.
Þrjár afar girnilegar kiljur bíða eftir athygli og fá hana ... eftir CSI New York á SkjáEinum plús ef ég nenni að standa upp til að skipta um stöð ...

Ansi áhugaverð álit komu fram í kvöld í Íslandi í dag um efnahagsmál og heimsendi í þeim efnum mögulega, kannski, jafnvel, líklega bráðlega. Saknaði þess að engin kona sagði álit sitt, hélt reyndar að þær væru í meirihluta í viðskiptafræðinni og hefðu haslað sér völl í þessum geira.
Nú er það er hreinlega spurning um að hugsa sig rosavel um áður en ég veð út í framkvæmdir í himnaríki þar sem ég á ekki digra sjóði á reikningi, ekki frekar en flestir. Verst er að nýju svalirnar leka og parkettið liggur undir skemmdum. Veit ekki hvort ég á að hringja í smiðinn minn, hann er alla vega ekki búinn að segja mér upp og hefur enn lykla að himnaríki, eða aðilana sem settu upp svaladyrnar. Ef smiður bæði mín í dag myndi ég líklega játast honum þótt ég sé alls ekki í giftingarstuði. Gerir maður ekki allt fyrir gamla, slitna parkettið sitt?  

Inga stoppaði stutt í dag en fékk að sjá ofurmennið Jónas butler ryksuga himnaríki. Nú hefur Inga öðlast tilgang í lífinu og stefnir á eitt svona krútt. Hún hefði átt að sjá til mín þegar ég bjó mér til latte með öllu tilheyrandi með butler í stuði við að þrífa eldhúsgólfið. Nú veit ég með vissu að ég kann enn að hoppa og er ansi efnileg í ballett. Vil ekki breyta heilabúi Jónasar þar sem hann er búinn að læra himnaríki utanbókar ... ef hann rekst í löpp sem er fyrir honum gæti hann forritað það inn á minnið. Held ég.

Myndarskapurinn var geysimikill í himnaríki í kvöld. Rótargrænmeti, laukur, chili og fleira skellt í ofninn og kjötbiti steiktur. Það sem gerði þetta enn frekar óhugnanlega skrýtið var að Jamie Oliver var akkúrat að elda og spjalla í sjónvarpinu um leið.
Eitthvað varð að gera þegar kuldinn var allt að drepa, snilldarhugmyndin um að skrúfa frá ofnunum eftir sumarfríið virkaði líka vel. Það blæs nefnilega og rignir frá Ameríkunni, mjög líklega hefur lítill fellibylur fokið hingað. Nú er vel hlýtt og notalegt. Stutt í háttatíma.

Mikki hættur hjá Birtíngi!

Fúlar fréttir bárust okkur nú í morgunsárið um að Mikael Torfason, frábær samstarfsmaður og félagi, hafi ákveðið að hætta hjá fyrirtækinu. Vonandi ríkir áfram sami góði starfsandinn sem hefur verið í tíð Mikka, og orsakað mikla vinnugleði hér á bæ! Vér Vikukonur erum alla vega ekkert sérstaklega hressar með að missa hann. Einnig hætti Marteinn sem við höfðum reyndar mun minni samskipti við, hann var í auglýsingunum! 

Ég hef stundum kallað hverfið hérna Hálsaskóg (við erum í Lynghálsi). Þeir sem hættu heita Mikki (refur) og Marteinn (klifurmús). Er þetta tilviljun? Held ekki. Meiri lætin alltaf á þessum fjölmiðlum!