Af bæjarferð, veðmálum og símarugli ...

Þjóðverjum gengur bara vel í leiknum. Ég hefði veðjað á þá í veðbankanum í vinnunni ef ég væri ekki í sumarfríi. Annars sat svolítið fast í mér það sem ég las í blaði fyrir skömmu að þeir sem halda með Þjóðverjum líta á Phil Collins sem flottan tónlistarmann. Well, ég myndi nú aldrei kaupa sólóplötu með honum en hann var góður í Genesis í gamla daga (Selling England by the Pound, Foxtrot o.fl.) en líklega var það Peter Gabriel sem setti standardinn þar á bæ.

Við erfðaprins skruppum í bæjarferð í dag þrátt fyrir fádæma bensín-nísku upp á síðkastið. Sumir ganga lengra en aðrir í sparnaði og við lentum fyrir aftan tvo aðila sem óku á 70 km/klst. Þann seinni (venjulegur fólksbíll) rétt áður en við fórum í göngin á heimleið. Við veðjuðum (upp á ekki neitt), erfðaprinsinn sagði að viðkomandi myndi aka á 50 í gegnum göngin en ég sagði 70. Hvorugt sigraði. Karlskrattinn ók á 60. Ekkert ólöglegt en svakalega var röðin orðin löng fyrir aftan hann. Svo mættum við líka bílalestum en þetta var þó ekkert á við að vera í umferðinni ógurlegu í Reykjavík á háannatíma.

 

Ég fór í búð í Ármúlanum, man ekki hvað hún heitir en þar fást sjónvörp og slíkt OG loksins batterí í fornaldarsímann minn frá Nokia, 3310-símann sem uppáhaldsfrænkurnar, Margrét og Dagbjört, gáfu mér um árið. Aðalgemsanúmerið mitt er staðsett í þeim síma sem drepur á sér við hverja hringingu í hann. Ég rétt næ að öskra: „Hann er að drepa á sé ...“, hef notað þetta krútt í SMS-in, enda einfaldur og þægilegur sími. Nýi síminn sem erfðaprinsinn gaf mér í jólagjöf hefur innanborðs vinnunúmerið mitt og ég verð að hafa hann tiltækan. Ég er svo lítill græjusjúklingur að mér finnst tímasóun að verja kvöldstund í að læra á hann. Ef ég ýti á c-ið eða mínus þá fer kvikindið að taka upp tautið í mér (record-kjaftæði eitthvað). Ef ég gleymi að læsa honum og rek töskuna mína í fer hann að spila tónlist sem fylgir einhverjum leik. Nei, ég er upptekin kona og kýs einfaldleikann í símum. Ég á myndavél og þarf hana ekki í síma. Verst að gamli hlunkurinn (elsti Nokia-snúllinn) var kominn að fótum fram þegar ég lagði honum eftir margra ára notkun, og ég keypti hann notaðan á sínum tíma. Rafhlaðan í þennan þótti forngripur og kostaði yfir 4.000 kall en var alveg þess virði. Dugir í þrjú ár. Jamm, það sem ég ætlaði að segja var að þjónustan þarna var alveg frábær!

Ný Hugleiks-teiknimyndabók var að koma út, Ókei bæ tvö, og virðist sama snilldin og hinar bækurnar hans. Svo var að koma út í kilju Engin spor eftir Viktor Arnar Ingólfsson, það verður gaman að rifja hana upp. Minnir að hún hafi verið góð.

Fékk líka í hendur ansi girnilega safnplötu (diska) sem heitir 100 bestu lög lýðveldisins. Líst ansi vel á hana.

Svo líður að því að Lífsreynslusögubókin 2008 fari að koma en hún inniheldur 15 splunkunýjar lífsreynslusögur og 35 eldri. Ég sat sveitt yfir henni öll kvöld og helgar um nokkra tíð og afraksturinn fer að koma. Verst að sitja í sumarfríi á Skaganum þegar ég ætti að vera með puttana í hlutunum.

Góð afmælisgjöf og nokkrir Norrisar í viðbót

Fallegt veðrið í dag en smá vindur. Nenni alla vega ekki að liggja í sólbaði. Líklega verður bæjarferð farin í dag eftir þriðjudagssjúkraþjálfunina kl. 13 sem féll niður vegna einhverrar þjóðhátíðar. Ætla þó ekki að missa af Portúgal og Þýskalandi á EM. Ég reyni eftir bestu getu að vera kvenleg og horfa á lærin á fótboltamönnunum en leikurinn nær alltaf tökum á mér og kvenleikinn og lærin steingleymast. Mér finnst það samt eðlilegra þótt ég sé dama (og auðvitað vitlaus í stráka).

 

Þegar ég fór til Nönnu Rögnvaldar í matarboð um daginn gaf hún mér afmælisgjöf fyrirfram, æðislega bók sem heitir The Truth about Chuck Norris – 400 Facts about the World Gratest Human og er eftir Ian Spector. Hér koma nokkrir Norrisar í viðbót:

 

- Ekki vita margir að það er aðeins þrennt sem lifir af heimsendi. Kakkalakkar, Chuck Norris og skegg Chucks Norris.

 

- Einu sinni át Chuck Norris heila verksmiðju af svefnpillum sem olli því að hann blikkaði augunum.

 

- Krakki nokkur rændi einu sinni hattinum af Chuck Norris og hljóp síðan inn í eplagarð. Chuck Norris varð svo reiður að hann fann upp eplasósu af tómri slysni.

 

- Chuck Norris getur skapað svo þungan stein að hann getur ekki lyft honum sjálfur. Að sjálfsögðu lyftir hann honum til að sýna hver í fjandanum Chuck Norris er.

 

- Ef þú þekkir einhvern sem líkar illa við Chuck Norris muntu ekki þekkja viðkomandi lengi.

 

- María mey sá andlit Chuck Norris í grillsamloku.

 

- Alltaf þegar konan hans Chuck Norris segir honum að nú sé komið að honum að vaska upp fleygir hann óhreina leirtauinu í ruslið og segir henni að hún sé feit.

 

- Chuck Norris gefur blóð reglulega. Bara aldrei eigið blóð.

 

- Chuck Norris bað einu sinni um Big Mac á Burger King ... og fékk hann.

 

- Það eina sem Chuck Norris hefur nokkru sinni glatað er sveindómurinn.

 

Eigið frábæran dag!

Mariah Carey grætir barn, Robbie Williams fitnar og fleira sjokkerandi ...

Nýlega komst ég yfir nokkur nýleg, erlend tímarit og er æf út í Moggann og fleiri fyrir að halda svona merkilegum fréttum um Hollywood-stjörnurnar frá okkur lesendum. Að sjálfsögðu deili ég þeim með bloggvinum mínum. Finnst það eiginlega vera samfélagsleg skylda mín.

Ekki vissi ég t.d. að Robbie Williams væri orðinn kærulaus um ímynd sína og hefði bætt á sig heilmörgum kílóum. Honum hættir víst til að fitna og þarf að hafa mikið fyrir því að halda sér í formi. Hann sást kyssa einhverja Sophiu á dögunum og hvað með kærustuna Aydu Fielding, konuna sem hann hreifst svo af vegna þess að hún vissi ekki hver hann var?

Svo langar David Beckham ógurlega í enn eitt barn en þau hjónin hafa alltaf þráð stóra fjölskyldu.

Það náðist mynd af aumingja Liz Hurley á dögunum sem sýnir að hún er komin með skallablett á hnakkann.

Jeremy Clarkson, aðalgæinn í Top Gear, bílaþættinum skemmtilega á SkjáEinum, þjáist víst af miðaldurskrísu, hann gengur a.m.k. um í grænum, forljótum mokkasíuskóm.

Rachael Ray og Oprah Winfrey eru orðnar svarnar óvinkonur en sú fyrrnefnda á frægðina þeirri síðarnefndu algjörlega að þakka. Oprah sagði víst við Rachel: „You make me sick.“ Rachel segir um þessa fyrrum vinkonu sína: Oprah er stjórnsöm tík!“

Meiri fitufréttir: Í Chicago er verslun sem heitir Oprah´s Closet og þar eru seld notuð föt af sjónvarpskonunni. Oprah hefur víst fitnað um 30 kíló síðustu þrjú árin en vakið hefur athygli að aðeins föt síðan hún var sem grennst eru til sölu þar.

Leikarinn Nick Nolte, 68 ára, hefur átt við mikið áfengisvandamál að stríða og leitaði til Hare Krishna-sértrúarhópsins eftir hjálp og segist hafa verið edrú um tíma í kjölfarið. Kærasta hans, Clytie Lane, 39 ára, kynnti hann fyrir hópnum. Þau Clytie eiga saman 7 mánaða barn.

Dóttir Whitneyjar Houston, Bobbi Kristina, reyndi að fremja sjálfsmorð á dögunum og ekki í fyrsta sinn. Í þetta skiptið gerði hún tilraun til að stinga móður sína með hnífi fyrst. Hún vill ekki búa hjá mömmu sinni að sögn heimildamanna.

Kirstie Alley er hætt í megrun og bætir hratt á sig. Hún sýndi sig í bikiní í fyrra einmitt í þætti Opruh Winfrey. Kirstie finnst mjög gott að borða snakk og ís fyrir framan sjónvarpið og segja heimildamenn að henni hafi tekist á þann hátt að þyngjast um næstum 40 kíló.

David Hasselhoff féll fyrir einum keppanda í America´s Got Talent, Corinu Brouder sem er 29 ára. Þau deita nú grimmt. Þau sáust á sama hóteli og saman á tónlistarhátíð þar sem David leit hræðilega illa út en var allur á hjólum í kringum Corinu. Systir Corinu var með í för og vakti þríeykið mikla athygli.

Mariah Carey grætti 8 ára stúlku (ég græt reyndar líka þegar ég heyri hana syngja). Hún var að kynna plötu sína á Hard Rock Café í Hollywood og mætti tveimur og hálfum tíma of seint. Hún harðneitaði að árita nokkuð nema plötuna sína og lét eins og algjör díva. Litla daman hafði beðið í röð í nokkra klukkutíma með plakat af söngkonunni og þegar kom að henni hrakti söngkonan hana á brott með dónaskap og svo lét hún sig hverfa ... meira að segja áður en þeir sem keyptu þó geisladisk gátu fengið áritun á þá. Sumir af aðdáendunum urðu svo reiðir að þeir köstuðu geisladiskunum á jörðina og trömpuðu á þeim.

Martha Stewart mun fljótlega giftast milljarðamæringnum Charles Simonyi, þau náðu víst saman aftur. Þegar hann bað hennar sagði hún „JÁ, JÁ, JÁ, JÁ!“ samkvæmt heimildum hins virta tímarits National Enquirer. Enda er hún orðin 66 ára ... Charles er bara 59 ára unglamb.

Systir Marks Wahlberg leikara sat í fangelsi fyrir tryllt rifrildi við kærastann og komu vopn við sögu ... hún beið róleg eftir að litli bróðir borgaði hana út en ekki fylgdi sögunni hvort hann gerði það.

Megan Fox leikkona, ein kynþokkafyllsta kona heims, stal 500 króna gloss úr Wal-Mart og má ekki koma þangað framar, aldrei í lífinu!

Adam Sandler er víst ökklabrotinn.

Gray´s, bækur, bæjarferð, Kjötborg og draumur um Rúmfatalager

Dásamlegur lokaþátturinn af Gray´s Anatomy. Myndin fraus í fimm mínútur og akkúrat þá var eitthvað dramatískt að fara að gerast. Held að speglun í sjónum á milli mín og útsendingarmastranna á Sementsturninum valdi þessu. Erfðaprinsinn sagði beiskur að þetta væri alveg týpískt, alltaf þegar eitthvað mjög spennandi væri í sjónvarpinu þá gerðist þetta. Af hverju fraus t.d. ekki þegar leiðindaþátturinn á undan var á dagskrá?

 

Ég lauk við ansi góða bók í gær, Kona fer til læknis. Hún er með betri bókum sem ég hef lesið, svei mér þá bara. Nú get ég haldið áfram með spennandi strætóbókina mína, Morðin í Betlehem. Dexter var lesinn upp til agna nýlega og var alveg magnaður. Ég óttaðist svolítið að sjónvarpsþættirnir um hann væru byggðir á þessarri bók en svo er sem betur fer ekki.

Svo hef ég verið að hlusta á ansi hreint skemmtilega plötu/disk sem mér áskotnaðist nýlega og inniheldur tónverk eftir Einar Braga, bloggara, tónlistarmann og skólastjóra Tónlistarskólans á Seyðisfirði. Tónverkið heitir Draumar.

 

Bæjarferð er fyrirhuguð á morgun, aðeins að viðra sig, hitta góða vinkonu og borða með henni hádegisverð. Svo finnst mér ekki ólíklegt að ég fari til Hildu í sumarbúðirnar. Það er svo brjálað að gera að hún annar því varla. Fólk hringir allan daginn og skráir börn ofan á allt annað og lausum plássum fækkar ört. Oft um miðjan júní og í byrjun júlí eru komnir biðlistar.

Erfðaprinsinn fór í litlar og sætar sumarbúðir í Tungu í Svínadal eitt árið. Allt var fullt en Linda aumkaði sig yfir mig og stráksi fékk að vera með en gista í húsi við hliðina, hjá mömmu Lindu, yndislegri konu. Hann á frábærar minningar frá þessum stað. Vona að hann muni eignast jafnfrábærar minningar frá ferðinni til tannlæknisins sem fyrirhuguð er kl. 10 í fyrramálið. Sem minnir mig á, ætli Ósk tannlæknir sé búin að henda mér út af kúnnalistanum sínum? Ég þarf að kanna það, komin rúm tvö ár síðan ég fór síðast til hennar. Hún er það eina sem ég ætla að halda í frá Reykjavík, fyrir utan vinnuna, vinina og árlega Þorláksmessuheimsókn í Kjötborg. Allt annað fyrirfinnst hér á Skaganum ... nema auðvitað Rúmfatalagerinn. Vona að færeyski snilldarkaupmaðurinn fái hugljómun um að opna stað hérna, t.d. þar sem BT var þar til kreppan skall á fyrir nokkrum vikum.

Uppnám á svölum vegna klæðaburðar, smá sjónvarp og oggu bold

Náði góðu korteri á svölunum í dag ... sem er gott miðað við að sólböð eru ekki á dekurlistanum í himnaríki. Klæðaburður minn var skelfilegur. Blátt mynstrað pils og eiturgrænn fleginn bolur ... mávarnir görguðu af viðbjóði. Svo kom hafgola ég fauk inn enda lauflétt af hungri. Reyni að ná öðru korteri á morgun, þá er þetta orðið gott í sumar.

Eitt kvöldið fyrir stuttu horfði ég á spennuþátt sem heitir Missing. Skil ekki hvers vegna Stöð 2 kallar hann ekki saumaklúbb ... tvær konur í aðalhlutverkum, líklega af því að yfirmaður þeirra er karlkyns. Nema hvað, önnur konan fær alltaf flóknar sýnir um horfið fólk og þarf að reyna að ráða í þær með aðstoð samstarfskonu sinnar áður en týnda fólkið hverfur alveg. Ég var farin að hlæja eftir smátíma því að samstarfskonan truflaði alltaf sýnirnar með því að spyrja umhyggjusöm hvort allt væri ekki örugglega í lagi þegar sýna-konan stóð og horfði stjörf út í loftið eins og hún hefur gert til einhverra ára þegar hún fær sýnir. Þar með vaknaði sjáandinn sífellt upp úr transinum, samt ráðin í lögguna vegna þessarra hæfileika sinna. Frekar fyndið.

Nú verður tveggja tíma lokaþáttur Gray´s Anatomy í kvöld og hér ríkir mikil tilhlökkun. Erfðaprinsinn lætur engan segja sér hvað honum finnst skemmtilegt í sjónvarpinu og horfir á það efni sem hann fílar, hvort sem það heitir kjéddlínaefni eða kaddlaefni. Nú horfir hann á Simpsons á meðan ég fylgist með boltanum. Mikið rignir á aumingja fótboltamennina, þeir eru rennblautir.

Sumarbúðirnar hennar Hildu systur eru komnar á fullt og geta áhugasamir kíkt á sumarbúðabloggið (www.sumarbudir.blog.is) og dáðst að handbragðinu á skrifunum. Jú, einmitt, mín skrifaði þetta eftir fréttum úr sveitinni. Ég spurði Hildu hvernig hópurinn, sem kom í gær, væri og hún sagði að hann væri einstakur, gjörsamlega frábærir krakkar. Hún segir þetta alltaf í hverri viku og mér finnst það svo fyndið. Um 80 börn eru hjá henni núna en þegar hún var á Hvanneyri hafði hún pláss fyrir yfir 100. Ég man eftir því þegar sumarbúðirnar voru að byrja fyrir 10 árum og þá komu 30-40 börn á viku fyrsta sumarið. Svo jókst fjöldinn sífellt og síðustu árin þar voru alltaf 70-100 börn.

Það er allt að verða vitlaust í boldinu enn eina ferðina. Þegar Taylor ætlaði að fara að kjafta öllu í Thorne rændi Hector henni og batt við handriðið. Svo fór hann að sveifla eldi til og frá, hún sparkaði í hann, hann rotaðist og bæði hefðu brunnið inni ef ekki hefði verið fyrir Stefaníu. Hún leysti ekki Taylor frá handriðinu fyrr en sannleikurinn var kominn í ljós, eða að Taylor hefði ekið á Dörlu. Þetta verður greinilega ættarleyndarmál, Stefanía er meira að segja búin að biðja löggumanninn um að hætta rannsókninni. Þegar Taylor kíkir á Hector á sjúkrahúsinu kemur í ljós að hann er orðinn blindur! Hún segir honum að Stefanía vilji að þessu verði áfram haldið leyndu og Hector er feginn að þurfa ekki að fara í fangelsi.

Kaldranalegt heilbrigðiskerfi

Langt síðan ég hef tekið innanbæjarstrætó og það var sama stuðið og vanalega. Hress bílstjóri og þægileg ferð. Í vetur eftir að strætó varð gjaldfrjáls var yfirleitt þröng á þingi. Sumir krakkarnir gerðu að leik sínum að fara hring eftir hring eftir hring ef það komu eyður í stundaskránni. Þar sem hér búa eingöngu þæg og vel uppalin börn held ég að bílstjórarnir hafi ekkert verið ofurpirraðir í barnfóstruhlutverkinu. Þetta er örugglega bara nýjabrumið á þessu. Lengi vel sat ég ein í vagninum í dag en svo komu nokkrar konur með börn upp í vagninn á leiðinni upp í Skógrækt í góða veðrinu. Sjá mynd.

Ákvað að skreppa í elsku Skrúðgarðinn eftir mjög svo faglega meðhöndlun Betu á dettíógæfumölinni-fætinum. Þar sat Ásta ásamt fleiri konum og var þrusugaman að sitja þarna og spjalla við þær. Ein konan var nýkomin úr aðgerð vegna brjóstakrabbameins, eða fyrir viku ... og var þetta fyrsti góði dagurinn hennar. Hún lenti í sama ógeðinu og ég árið 2004 og aðrar konur sem þurfa að leggjast á Kvennadeildina, sem þurfa að sprauta sig sjálfar með blóðþynningarlyfi daginn áður. Hún var svo heppin að skólahjúkka hér á Skaganum gerði það fyrir hana, svo hún þurfti ekki að fara inn á starfsvið hjúkrunarfræðinga, lögverndað að ég hélt, ... sem virðist þó þykja í lagi í þessu tilviki. Í hádeginu, daginn eftir aðgerð, var konunni svo hent út (útskrifuð). Maðurinn hennar enn að vinna en hún sárlasin þurfti að leita á náðir ættingja í Reykjavík fram á kvöld.

Mig langar svo rosalega mikið að vita hvort þessi sparnaður, eins og að láta konur sprauta sig sjálfar, nái yfir allar deildir og bæði kynin. Tek það fram að ef ég fæ sykursýki eða slíkt þá myndi ég bara læra að sprauta mig, ekkert mál, en þegar þetta kemur sem aukaálag ofan í slæmar fréttir þá er þetta ekki í lagi. Ég sat heima heilan dag og grét við þetta aukaálag, búin að vera svo æðrulaus að öðru leyti, vissi hreinlega ekki hvort ég væri að deyja eða þetta væri góðkynja. Hef hingað til ekki verið „baggi“ á þessu kerfi og átti inni betri meðferð. Konan sagði að starfsfólkið á Kvennadeildinni hefði verið æðislegt, læknirinn hennar með vængi og vel hefði farið um hana á allan hátt en hún var þó allt of veik til að fara heim á hádegi. Þegar hún ók heim á Skaga með manninum sínum um kvöldið fannst henni þessi stutta leið óbærilega löng, henni leið svo illa. Hún var enn í hálfgerðu lyfjamóki þegar henni var leiðbeint um hvernig hún átti að hugsa um sárin á báðum brjóstum og mundi ósköp lítið þegar heim var komið. Því miður var ekki hægt að fá þessa aðgerð gerða hér á Skaganum þar sem allt er mun mannlegra, alla vega enginn sendur fárveikur heim. Spítalinn hérna er frægur fyrir góða umönnun og hingað koma konur víðs vegar að af landinu til að fæða börn. Líka úr Reykjavík.

Ráðamenn þjóðarinnar tala fjálglega um að við eigum besta heilbrigðiskerfi í heimi. Kerfið okkar er vissulega gott að því leyti að við þurfum ekki að bíða í nokkrar/margar vikur eftir uppskurði við t.d. brjóstakrabbameini eins og tíðkast í sumum löndum. Hér er gripið inn í í hvelli og annars frábært starfsfólkið fer bara eftir sparnaðarreglum, skera, sofa, útskrifa!

Ásta var í miklu stuði og þegar maður úr bæjarstjórn settist hjá okkur í sólinni lét hún hann heldur betur heyra það. Svona meira í gríni. Ekki allir sem kunna að meta kaldranalegan húmor en Ásta getur sko verið meinfyndin þegar hún tekur sig til. Ég varði manninn með kjafti og klóm, enda bæði huggulegur og skemmtilegur. Ég sakna sárlega ferðanna með Ástu og Led Zeppelin kl. 6.40 á morgnana til Reykjavíkur þótt strætó sé frábær.

Er að horfa á leikinn Rússland-Spánn og myndin fraus reglulega þar til ég fattaði að setja RÚV á í sjónvarpstækinu, ekki í gegnum myndlykilinn, og rétt náði seinna marki Spánverja í fyrri hálfleik. Ég er karlinn í netabolnum með bringuhárin á þessu heimili með bjór í annarri og flögur í hinni (staðalímynd fótboltabullunnar). Erfðaprinsinn hefur engan áhuga, hlakkar til að sjá úrslitaleikina og búið!

Tvöfaldir menn og dass af Dexter í nýju B-lífi

Nú er ég opinberlega orðin B-manneskja og ætla að fara seint að sofa, vakna seint, fá mér latte á kvöldin, lesa eins og brjálæðingur, horfa á EM í fótbolta, heimsækja sumarbúðirnar hennar Hildu (Ævintýraland), horfa á sjóinn og vonast eftir flottum öldum, taka til, kannski mála, horfa á sjónvarpið, sitja á svölunum, blogga, lesa blogg, kommenta, dekra tryllingslega við kettina og kenna erfðaprinsinum fleiri mataruppskriftir. Þetta er samt bara rétt byrjunin.

Ég steingleymdi hreinlega að vera ofsaglöð og syngja í strætó á leiðinni heim rétt fyrir kl. 19 en þá hófst sumarfríið mitt. Ný bók um Dexter, geðþekka fjöldamorðingjann sem drepur bara vont fólk, var að koma út og ég sökkti mér niður í hana.

Nýi Skagamannsstrætóbílstjórinn var undir stýri og ók eins og engill, verst þó að hann kveikti ekki strætóljósin í Hvalfjarðargöngunum, Heimir hefði gert það enda vill hann halda okkur farþegunum uppteknum við lestur svo að við gerum ekkert af okkur á meðan. Sniðugur strákur. Strætóbílstjórarnir voru tveir í kvöld þótt bara einn hefði keyrt, annar sat við hlið nýja bílstjórans, líklega til öryggis, mögulega ný stefna þegar ég er um borð. Þetta er nákvæmlega eins og þegar ég fæ sendingar úr Einarsbúð þá koma þeir alltaf tveir saman með vörurnar. Vottar Jehóva koma líka alltaf tveir saman og sama má segja um lögguna. Þótt ég sé brjáluð í karlmenn, eins og ég hef alltaf sagt, þá hef ég aldrei í lífinu daðrað við strætóbílstjóra undir stýri, það er eitthvað svo ábyrgðarlaust og setur aðra farþega og vegfarendur í hættu!

Hitti Gumma Ben fyrir utan Útvarpshúsið í dag. Hann fölnaði nú bara þegar ég spurði um jarðskjálftann en Gummi býr í Hveragerði. Hann reyndi ekkert að leika töffara og sagði að þetta hefði verið algjör hryllingur. Nógur var nú hristingurinn í himnaríki, ansi mörgum kílómetrum í burtu. Ungur, alveg hreint frábær starfsmaður bókarbúðarinnar í Iðu, var þarna líka og sagði að svo furðulega hefði viljað til að heima hjá bróður hans í Hveragerði hefði allt brotnað en litlar sem engar skemmdir orðið á heimili móður hans sem býr annars staðar í Hveragerði.

Jæja, Dexter bíður. Vona að kvöldið ykkar verði dásamlegt!

Sumar á bið og hlaupandi feitabolla

Ansi hvasst var á leiðinni frá Skaganum í morgun, við fukum til og frá Kjalarnesinu en hviður voru þó ekki mikið yfir 20 m/sek. Gummi bílstjóri stýrði okkur örugglega alla leið þótt hviðurnar tækju harkalega í á köflum. Á biðstöðinni í Mosó ákváðum við Lilja að sumarið væri á hold. Það var hvasst og kalt og eiginlega komið peysu- og vettlingaveður aftur. Ég lét veðrið þó ekki eyðileggja fyrir mér daginn, ég var nefnilega nýbúin að fatta mér til mikillar gleði að græna kortið mitt dugir akkúrat út þessa viku, eða til 06.06.08,en þá á Bubbi Morthens afmæli og ég byrja í sumarfríi.

Horfði á mjög skemmtilega breska DVD-mynd í gær, Run Fatboy Run, og hló hástöfum að henni. Hún segir frá öryggisverði nokkrum sem yfirgaf ólétta konu sína við altarið fyrri fimm árum. ... Hann hittir son sinn reglulega og hefur ákaft reynt að vinna aftur hjarta konunnar. Hann fær sjokk þegar hún lendir á alvarlegum séns með öðrum manni. Sá er myndarlegur, í góðri vinnu og stundar ræktina. Hann stefnir meira að segja á að taka þátt í maraþonhlaupi eftir mánuð. Okkar maður, lúserinn, tekur til sinna ráða og ákveður að hlaupa maraþonið ... Ferlega skemmtileg mynd! Mjög fyndin og full af góðum og skemmtilegum leikurum.

Jæja, það verður nóg að gera í dag. Best að halda áfram að vinna. Megi dagurinn ykkar verða frábær og megi þessi ósk verða að áhrínsorðum. Ég er alla vega 50% góð í því, náði Svíaleiknum en klikkaði á ÍA-leiknum!

Að rústa Svíum, öðlast ofursjón ... og kvikmynd kvöldsins

„Ætlar þú ekki að horfa á leikinn?“ spurði erfðaprinsinn um miðjan dag. „Æ, og láta Svíana rústa okkur, held ekki,“ svaraði móðirin. „HA?“ hváði erfðaprinsinn og himnaríki hrímaði. „Ég sagði að við myndum rústa Svíum,“ áréttaði ég með þjóðernisstolti í röddinni. „Vá, ég ætlaði að segja það,“ sagði prinsinn. Svona getur maður nú bjargað heiðri sínum á lymskulegan hátt og mögulega tryggt íslenska handboltaliðinu sigur með þessum áhrínsorðum. Það náðist myndbandsupptaka af þessu samtali. Tek fram að ég er afar ungleg í útliti og erfðaprinsinn ansi hreint karlalegur miðað við að vera á þrítugsaldri.

Fyrr sama dag:
„Sérðu einhverja breytingu á mér?“ spurði ég skömmu eftir hádegi. Erfðaprinsinn mændi á mig og svaraði neitandi. Ég hafði sett linsurnar í mig í fyrsta sinn í ábyggilega tvö ár en hann sá ekkert athugavert. Annars hef verið með arnarsjón í dag, sá m.a. bát úti á reginhafi og tilveran hefur á allan hátt verið mun skýrari. Er aðeins að hvíla mig á gleraugunum. Mér líður eins og súperhetju sem getur leyst upp málm. Spangirnar á gleraugunum eru farnar að særa mig á bak við eyrun, einhver málmhúð orðin löskuð. Ég setti límband þar rétt fyrir brottför í vinnuna á föstudagsmorgun og það var ekki fyrr en um hádegisbil sem einhverjum samstarfsfélaga varð að orði: „Það er límband í hárinu á þér.“ Held að til séu plasthlífar til að bjarga svona málum, fer í það síðar.

Hér kemur svo kvikmynd kvöldsins með texta fyrir þá sem skilja ekki mælt mál:

 

Rafmagnsbíll, matarboð, 1986 og sumarfrí ...

Vinnudeginum lauk einstaklega skemmtilega í gær. Ritstjórinn minn keyrði mig á rafmagnsbíl niður í bæ og var gaman að sjá viðbrögð fólks við bílnum sem er lítill og krúttlegur. Hundrað kílómetra akstur á honum kostar 78 krónur! Það færðist blíðusvipur yfir aðra vegfarendur við að sjá þennan líka sæta bíl og fögru konurnar inni í honum. Við vorum þó ekki sammála um þennan sem flautaði á okkur á Miklubrautinni, ég held að þetta hafi verið aðdáunarflaut en Elín var viss um að einhver hafi verið að reka á eftir okkur. Hann kemst nú alveg upp í 70 þessi litli sæti dúllubíll en er svo sem ekki sá kraftmesti í brekkum, sé þungu steypubílana fyrir mér taka fram úr í Hvalfjarðargöngunum ... en 78 krónur fyrir 100 kílómetra ... þetta er framtíðin! Til eru bílar sem ganga bæði fyrir rafmagni og bensíni, aðrir þyngri og stærri sem komast á 90 km/klst. Elín skutlaði mér á Grettisgötuna til Nönnu Rögnvaldar í mat en það er orðið ansi langt síðan við höfum hist. Maturinn var fáránlega góður, þrírétta gómsæti með önd í aðalrétt. Hekla var stödd hjá ömmu sinni, skemmtileg og klár stelpa sem ég hef þekkt frá fæðingu. Ég hef eiginlega þekkt mömmu Heklu frá fæðingu. Hekla er að vinna að skemmtilegu skólaverkefni um árið 1986, tísku og fleira. Gaman var að rifja það ár upp yfir matnum, enda eitt skemmtilegasta ár lífs míns.
Það hittist svo vel á að brottfarartími okkar erfðaprins hentaði vel Lilju strætóvinkonu sem vinnur á Laugaveginum og alltaf fram á kvöld á föstudögum. Við gátum því gefið 20.45 strætó frá Mosó langt nef þegar við brunuðum þrjú heim á leið.

Nú er bara vika í sumarfrí hjá mér og EM í fótbolta ... já, og krúttlega „stelpuþætti“ á milli leikjanna. Tek það fram að ég hef ekkert á móti sætum, væmnum og dúllulegum þáttum, sem eru líklega vinsælli af kvenþjóðinni, en mér finnst leiðinlegt hvernig þetta er sett fram hjá Stöð 2 og SkjáEinum. Veit til þess að fólk hefur sagt upp áskrift að Stöð 2 vegna þessa. Við stelpur höfum áhuga á miklu fleiri hlutum en tilfinningaríku efni, sem reynt er svo mikið að halda að okkur, við fílum líka alveg stjórnmál, bókmenntir, íþróttir og spennuþætti. Kannski er þetta ekkert stórmál en þetta litla skiptir samt líka máli.

Það skrýtnasta finnst mér þó að ef maður gagnrýnir þetta þá koma miður kurteislegar ásakanir um beiskju, offitu og skort á innihaldsríku lífi, jafnvel karlhatur. Þeir sem þekkja mig vita að ég elska karlmenn, er eiginlega alveg vitlaus í karlmenn þótt ég sé ekki nógu dugleg að blaka augnhárunum framan í þá í veiðiskyni! Ég hlakka reyndar mikið til að sjá Ally McBeal-þættina aftur, þótt þeir séu flokkaðir sem kvenvænlegir, en ætla samt ekki að láta þá stela mér frá boltanum ef það hittist þannig á (sem ég vona ekki). EM er á fjögurra ára fresti og er algjör veisla. Annars ætla ég að njóta útiveru á svölunum í sumarfríinu (já, líka í rigningu), gera „vor“hreingerningu í himnaríki og lesa einhver ósköp.