Símaraunir, játningar og enn ófært ...

24.9.2007 | 14:43

Símaraunir, játningar og enn ófært ...

Ævintýrin láta ekki á sér standa þótt ég sitji heima veðurteppt og föst við tölvuna. Kl. 11.30 í morgun átti ég að mæta í stúdíó 3 í Útvarpshúsinu og spjalla við Margréti Blöndal í þætti á Rás 1. Ég sendi henni SMS fyrr í morgun og sagði henni stöðuna. Ófært í bæinn og heimasíminn bilaður. Vildi ekki sjokkera hana með því að segja henni að gemsinn minn þyldi ekki nema í mesta lagi fimm mínútna símtöl áður en hann dræpi á sér. Ég var reyndar búin að vinna heilmikla rannsóknarvinnu fyrr í morgun með því að hringja úr gemsanum í heimasímann. Engin hringing heyrðist en ég prófaði samt að svara og átti þarna eitt skemmtilegasta og persónulegasta símtal ævi minnar.

Lét útvarpsfólkið vita af þessum möguleika og þegar tæknimaðurinn hringdi í heimanúmerið hringdi Magga í gemsann til að segja mér að svara. Þetta gekk ekki alveg upp í fyrstu tilraun, það slitnaði ... en við endurtókum leikinn og þá gekk allt eins og í sögu. Þetta gerðist sem betur fer þegar lagið á undan viðtalinu hljómaði ... og ekkert fattaðist.

Það gekk hratt og vel að ná sambandi við Símann (1771) þótt ég hafi verið númer fimm í röðinni. Ljúfur drengur, sem vildi allt fyrir mig gera, stakk upp á því að ég tæki símann úr sambandi við Netið, prófaði að setja eingöngu símann í samband, án allra truflana frá sítengingu . Ég gerði það en þá kom enginn sónn, eins og er núna.

Pantar maður ekki bara sætan símamann (40+) í heimsókn? Mér finnst eina leiðin til að tæla karlmann vera að plata hann í himnaríki, sérstaklega ef hann er ekki viðbúinn, eins og mennirnir í Einarsbúð, sem koma nú alltaf tveir saman, líka Pólverjar í svalaviðgerðir, þeir mæta aldrei færri en tveir. Þetta er t.d. ástæðan fyrir því að Vottar Jehóva koma tveir ... og líka Mormónar ... og líka löggur. Ég tala af reynslu ... og beiskju.

Ásta hringdi (í gemsann minn) áðan og sagðist vera strandaglópur. Strætó er ekki enn farinn að ganga þar sem enn er of hvasst á Kjalarnesi. Það er samt farið að lægja. Ásta fékk far um áttaleytið í morgun hjá Birki sínum, alveg viss um að ég hefði einhvern veginn komist í bæinn, og ætlaði að bjóða mér far með sér og manni sínum sem er á leiðinni frá Akranesi til að sækja hana.

Meginflokkur: Bloggar | Aukaflokkar: Ferðalög, Tölvur og tækni, Vinir og fjölskylda | Facebook

Athugasemdir

Verð nú að viðurkenna að ég rótaði mér ekki í bæinn í dag.

Vissi ekki af þessum skógi við Himnaríki, en hvað ekki veit maður nú allt. Best að mennta sig í símamálum.

Þröstur Unnar, 24.9.2007 kl. 15:02

Hehhehehe. Já, það er vitlaust að gera í símamálum núna. Menntun er góð, Þröstur!

Guðríður Haraldsdóttir, 24.9.2007 kl. 15:08

Var einmitt að hlusta á þig í morgun. Við erum eiginlega orðin eins og ein stór fjölskylda hérna svei mér þá. Jamm þetta er nú hún Gurrý hugsaði ég með hlýju. Flott viðtal annars. Og Gurrí, þér er alveg óhætt að ljúka við Harrý Potter, ég er mesta kveif, og var eins og þú að þora varla að lesa, en ég er alveg sátt við endinn. ´Svo þetta er ekkert hættulegt.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.9.2007 kl. 15:21

Fjör hjá þér.

Ójá, gangi þér vel með símamanninn. Setur þú svo ekki bara mynd af honum hérna inn svo við getum séð hvort Síminn sé að standa sig.

Gunnhildur Inga Rúnarsdóttir, 24.9.2007 kl. 15:34

Ég pantaði mér símamann í síðustu viku. Þeir komu tveir saman. Svo að þeir eru greinilega viðbúnir núna.

Nanna Rögnvaldardóttir, 24.9.2007 kl. 15:41

hlustaði á viðtalið. Voðalega er hún Margrét eitthvað húmorslaus. Eða má kannski ekki hlæja mikið á Rás 2. Voðalega ertu fræg Gurrí mín. alltaf í útvarpinu og blöðunum og sonna

Jóna Á. Gísladóttir, 24.9.2007 kl. 15:50

Ó, Jóna, hún Margrét er sko ekki húmorslaus, hún er með fyndnari manneskjum, það hefði ekki komið vel út að flissa út í eitt í virðulegum þætti.

Þar fauk símaelskhuginn, Nanna ... og nú ætla ég að klára Potterinn, takk kærlega, Ásthildur. Já, við erum eins og ein stór fjölskylda hérna á blogginu.

Líst vel á að fá þig í kaffi á laugardaginn, Guðmundur. Mjög vel. Allt of langt síðan ég hef séð þig. Takk fyrir að setja linkinn ... not!

Guðríður Haraldsdóttir, 24.9.2007 kl. 15:55

Já Gurrí er alveg svakalega fræg Jóna mín, ekki amalegt að þekkja svona konu. Híhí. Skemmtilegt viðtal og ég er sammála þér með ráðskonuna á Grund, hún er dásamleg.

Man eftir Gestum í Miklagarði en samt ekki alveg. ARG

Jenný Anna Baldursdóttir, 24.9.2007 kl. 16:04

Gestir í Miklagarði fjallar um forríkan karl sem tekur þátt í verðlaunasamkeppni um bestu auglýsingarnar. Hann vinnur önnur verðlaun undir fölsku nafni, enda á hann verksmiðjuna sjálfur. Hann fer í lörfum á fína hótelið (verðlaunin voru dvöl á flottu skíðahóteli) og fær skelfilegar móttökur þótt Hildur, dóttir hans, hefði hringt á undan honum og sagt frá leyndarmálinu. Ungi maðurinn sem fékk fyrstu verðlaun er tekinn sem milljónamæringurinn og fær konunglegar móttökur. Þetta er mjög fyndin og skemmtileg bók.

Hún er sko fallvölt frægðin. Er viss um að þeir sem heyrðu í mér í morgun eru löngu búnir að gleyma mér, það er bara hann Guðmundur almáttugur sem neyddi ykkur bloggvinina til að hlusta á bullið í mér ... heheheheh!

Guðríður Haraldsdóttir, 24.9.2007 kl. 16:11

Nebb ég hlustaði í beinni, er oft með rás1 á á morgnana. Og Margrét er fín, við þekkjumst aðeins. Hún hefur komið hingað vestur, hún ætlaði að taka viðtal við mig í göngunum þar sem ég var að tala um álfa og verur í göngunum. Og þær "verurnar" undirstrikuðu þátt sinn í þessu með því að upptökutækið varð batteríislaust óforvarendis. Við hlógum reyndar heil ósköp að þessu.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.9.2007 kl. 16:27

Hef sko ekkert gleymt röddinni í þér, sem er alveg hin ljúfasta. Gæti alveg hugsað mér að sofna við lestur hennar.

Gæti sosum bara spilað viðtalið aftur og aftur í kvöld, þangað til ég sofnaði.

Þetta eru gullhamrar, svo það valdi nú ekki misskilningi.

Þröstur Unnar, 24.9.2007 kl. 16:49

Æ, takk!

Guðríður Haraldsdóttir, 24.9.2007 kl. 17:03

Ef þú vilt ekki tvo - af hverju færðu þá ekki t.d. "dónalegu samstarfskonuna" til að vera hjá þér þegar þeir koma?

Glúmur Gylfason (IP-tala skráð) 24.9.2007 kl. 19:29

Hún er harðgift, held ég. Skal spyrja hana í vinnunni á morgun, takk fyrir frábæra hugmynd!!!!

Guðríður Haraldsdóttir, 24.9.2007 kl. 21:38

Undur og stórmerki: Ég hlusta ALDREI á rás 2, en af einhverjum yfirnáttúrulegum orsökum, stillti ég á rás 2, hvar ég nú brunaði sem leið liggur til Hafnarfjarðar fyrir hádegi, - og búmmsarabúmm, hver var þar nema ofurbloggaravinkona mína... ! Yndislegt að heyra í þér, röddin er svona alveg eins og ég hafði ímyndað mér.... Gaman, gaman, ég brosti útí eitt fram eftir degi.