Ævintýri á Bessastöðum

Þegar við Inga komum inn á Bessastaði var þar fyrir nokkur fjöldi fólks, mestmegnis karlmenn sem gladdi mig heilmikið. Dagur borgarstjóri Eggertsson heilsaði okkur innilega með handabandi og ég er hér með orðin enn meiri aðdáandi hans ef það er hægt! Hann er greinilega mannglöggur því að það eru komin ansi mörg ár síðan ég tók viðtal við hann á Kaffibarnum, unga borgarfulltrúann.

Síðast þegar ég fór í móttöku á Bessastöðum var hún tengd Mæðrastyrksnefnd og sætasti karlmaðurinn á staðnum var Jóhannes í Bónus, fyrir utan forsetann. Restin var: kjéddlíngar. Í dag var ekki bara fjöldi karlmanna, heldur heill karlakór í þokkabót og það frá Skagafirði. Eftir að kom í ljós að safnið tilnefnda og karlakórinn tilnefndi höfðu ekki hlotið Eyrarrósina, heldur Aldrei fór ég suður, var boðið upp á drykki. Í kjölfarið réðst ég á Karlakórinn Heimi og spurði hvort svo skemmtilega vildi til að hann væri skyldur mér. Allir kórfélagar nema einn sóru það áfergjulega af sér og þessi eini viðurkenndi að vera framhjáhaldsbarn langafabróður míns. Það er frekar skylt, er það ekki? Þeir könnuðust þó við Höllu frænku á Grettisgötunni og Heiðu, systur hennar, sem býr í Hegranesinu.

Eftir fimm mínútna spjall og daður fórum við Inga að fikra okkur að útgöngudyrunum. Frammi hittum við M&M-Árna í góðu stuði og svo hýrnaði enn meira yfir okkur þegar ráðsmaðurinn kom brosandi með bakka fullan af pínuoggulitlum snittum. Eins og allir vita þá eru þunnar brauðsneiðar smartari en þykkar svo að pínulitlar snittur eru sérlega flottar. Þetta segir manni að t.d. matarmikið brauðið á Jómfrúnni sé plebbalegt. Ég fékk mér eina dúllu með drögum að laxasneið og sá mér svo til mikillar skelfingar að maðurinn með bakkann gerði sig líklegan til að leyfa öðrum gestum að smakka því að hann hvarf inn í salinn sem við vorum nýkomnar úr. Ef ég hefði ekki verið búin að lesa nýju mannasiðabókina hennar Unnar Arngríms hefði ég elt hann, ég var svo svöng. Auðvitað á ekkert að mæta á svona samkomur með tóman maga, veitingarnar eru aldrei þannig að hægt sé að borða sig saddan. Svo var þarna heill karlakór, kommon, menn sársvangir eftir allan sönginn. Þeir tóku meira að segja Undir bláhimni! Eins gott að Lísa Páls var ekki á staðnum, hún neitaði fyrir rest að spila þetta lag (með Labba) á Rás 2, enda var það mögulega, hugsanlega ofspilað á þeim tíma ...  

Jú, og hverjir voru hvar? Þarna var fyrrnefndur Árni, kenndur við Tímarit Máls og menningar, Össur sjálfur, Erla á Bændablaðinu, Þorgerður Katrín, Dagur borgarstjóri, Sigrún Stefánsdóttir dagskrárstjóri RÚV, elskan hún Áslaug Dóra hjá menntamálaráðuneytinu, nýi ferðamálastjórinn, pabbi hans Mugisons, Guðrún Kristjáns fjölmiðlafulltrúi Listahátíðar ... og restin var svo eiginlega bara sætir menn. Ég frétti að Karlakórinn Heimir heldur tónleika í Langholtskirkju núna seinnipartinn í janúar!

Þetta var fyrirmyndarboð og Dorrit stóð sig eins og hetja, hún var eini gestgjafinn þar sem Ólafur liggur í flensu.

Ég tók nokkrar snilldarmyndir að vanda sem munu skreyta þessa færslu. Þær stækka ef smellt er á þær, enn meira ef smellt er aftur ...

Nú er bara spurning hvort maður tími að rústa Ísafjarðarliðinu annað kvöld og skemma þannig gleði þeirra yfir Aldrei fór ég suður-verðlaununum.

Athugasemdir

[Bryndís R (IP-tala skráð) 10.1.2008 kl. 20:07]

Hva ertu bara alltaf svöng?

[Guðríður Haraldsdóttir, 10.1.2008 kl. 20:13]

Nei t.d. ekki núna. Þetta fer bara eftir því hvað er í hádegismatinn í mötuneytinu. Það var katalónskur saltfiskréttur og ég er ekki mjög hrifin af saltfiski.

[www.zordis.com, 10.1.2008 kl. 20:14]

Fallegir strákarnir sem þú tókst myndir af! Dettur í hug lagið um íslenska karlmenn og tígulvaxinn Egil Ólafsson ....

En mikið ertu lánsöm að vera í svona "bláum" veislum (kóngapartý) .... ég mæli með að þú rústir ísafjarðardeildinni!

[Þröstur Unnar, 10.1.2008 kl. 20:15]

Snjallt að þeir fengju verðlaunin. Mugison er fínn, en stundum óttast ég að höfuðið detti af honum þegar hann fremur tónverk.

Þú hefðir nú gerað klínt þér fyrir framan sjónvarpsmyndavélina, svona pínu, fyrir okkur sauðsvartan almúgan.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 10.1.2008 kl. 20:16]

Sá þig góð, í sjónkanum, þú varst flott.

[Auður H Ingólfsdóttir (IP-tala skráð) 10.1.2008 kl. 20:26]

Maður er einhvernvegin alltaf skælbrosandi eftir að vera búin að lesa færslurnar hjá þér...

[Linda Lea Bogadóttir, 10.1.2008 kl. 21:42]

Vá bara mynd af Karlakórnum Heimi úr Skagafirði og góð af þeim félögum Einari Val frá Ási og Bigga frá Ríp -  Gaman að sjá þessa mynd hér -

Góð færsla að vanda

[Breiðholtshatarinn (IP-tala skráð) 10.1.2008 kl. 21:44]

Er komin kreppa?

...engin dyravarsla á Bessasstöðum núorðið?

[tanta (IP-tala skráð) 10.1.2008 kl. 23:00]

ég sé nú ekki betur á myndunum en að þú egir þarna stórfrænda að norðan. Ættaðan úr Flatey  á Skjálfanda.

Örlygur Hnefill Jónsson heitir hann.

En gangi þér vel á morgun mun horfa og hvetja ykkur

Kveðja Tanta Svana

[Fjóla Æ., 10.1.2008 kl. 23:21]

Ég vona að þú hafir samt verið það góð við þá frændur mína að þeir hætti ekki við að koma í Langholtskirkju með tónleikana. Það væri mikið tjón að fá ekki að heyra þá taka Þjóðsönginn "Undir bláhimni".

[Ásdís Sigurðardóttir, 10.1.2008 kl. 23:43]

 
 

[Guðríður Haraldsdóttir, 10.1.2008 kl. 23:48]

Jú, jú, tanta, ég kíkti í Íslendingabók ... afar okkar voru bræður. Gaman að finna nýjan frænda, mikið ætla ég að hlaupa upp í fangið á honum næst þegar ég sé hann á Bessastöðum ... heheheheh, sjúr. Ég mun heilsa honum virðulega!

Fjóla, ég var ofurgóð við frændur þína. Þeir voru voða skemmtilegir.

Knús á rest, nema Breiðholtshatarann.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 11.1.2008 kl. 00:37]

Uss, það er bara alveg bannað að vera vondur við Ísfirðinga. Alveg sama hvort þeir eru nýbúnir að vinna verðlaun eða ekki

[Nanna Rögnvaldardóttir, 11.1.2008 kl. 00:38]

Heimir er fjölskyldukórinn minn. Reyndar eru held ég ekki núna nema fimm af tenórunum náfrændur mínir, hafa oft verið fleiri. Afi var fyrsti stjórnandi Heimis og afkomendur hans hafa alla tíð verið fjölmennir þar.

En ég er jafn laglaus fyrir því. 

[Guðrún Jóhannesdóttir, 11.1.2008 kl. 16:25]

þeir eru flottir Skagfirðingarnir, ekki spurning