Öðruvísi bóndadagur og vanhugsaðar viðskiptahugmyndir

Pönnukökur komu í hús stundvíslega um hádegisbil, löngu pantaðar hjá Soroptimistum sem láta endalaust gott af sér leiða og baka pönnukökur í milljónatali í fjáröflunarskyni. Þetta var í tilefni bóndadagsins og það var ekki fyrr en ég horfði á staflann sem ég hafði keypt að ég mundi eftir því að ég á engan bónda! Þvílík fljótfærni. Þegar stráksi kom heim úr skólanum sagði ég honum að til væri mikið magn af pönnsum. Hélt að hann yrði óður úr gleði og réðist á þær, hann er mjööög hrifinn af þeim og hefur tekið nærri sér að ég kann ekki að tilsteikja nýlega pönnukökupönnu himnaríkis sem allt festist við svo ég nenni ekki að reyna að baka þær. Hann sagði kæruleysislega: „Það voru pönnukökur í skólanum.“ Sem væntanlega þýðir að ég þarf sjálf að borða 20 pönnsur með sykri og 10 með rjóma og gæti þurft að víkka hurðaopin í kjölfarið og sérstyrkja húsgögnin. Á reyndar von á gestum á morgun, því miður ansi matgrönnum, en ég held alveg örugglega að hægt sé að frysta rjómapönnukökur - eða senda þær með nesti. Ég veit ekki hvað ég var að hugsa ... kettirnir borða bara kattamat og mér finnst gott að smakka eina og eina, já, og veðrið býður ekki upp á heimsóknir bjargvætta að sunnan. Held að allir Skagamenn hafi pantað. Vona samt að sú sem snæddi með mér eina rjóma- í hádeginu, aðstoði einnig við át þegar hún kemur í kvöld til að horfa á Idolið. Gísli Marteinn verður bara að bíða.

 

Mynd: Salt eldhús á þessa mynd og ég vona að mér verði fyrirgefið að hafa fengið hana að láni. Til hamingju með daginn, allir karlar.

 

Það var frekar skrítið að fara á fætur í morgun ... það sást ekkert út um gluggana fyrir snjó sem var skrambi óþægilegt, það þarf að vera hægt að gá til veðurs og horfa á útsýnið fagra. Svo ég tók IKEA-tröppuna og steikarspaða úr plasti, prílaði upp, setti hægri höndina með spaðanum út um gluggann og skóf mesta snjóinn af. Líðanin varð svo miklu betri á eftir, hvernig getur sumt fólk verið með þéttdregið fyrir alla glugga dag sem nótt? Hugsa að ég myndi kafna - og fá myglu í gluggana að auki. Svo kom sól (alltaf sól á Skaganum) og sunnanrúðurnar urðu gegnsæar á ný en vel saltaðar. Suðvestanbrim. Þá er það bara vatnsbrúsi, höndin út um þann opnanlega og sprauta vatni almennilega á rúðuna. Sú bóndalausa bjargar sér.

 

Í gær las ég eitthvað um að fækka ætti starfsfólki í Leifsstöð og hafa kannski eingöngu sjálfsafgreiðslukassa. Þá hugsa ég að ég hætti endanlega að versla þarna. Það sparast vissulega fé við að skerða þjónustu en það virðist samt aldrei lækka vöruverðið. Mjög vanhugsað. Ég sé enn eftir því að hafa keypt einhvern óþarfa í fyrra hjá WH Smith á flugvellinum í Manchester. Þar var ein manneskja að vinna í risastórri búð og þurfti að róa pirrað liðið, hún reyndi að hjálpa í búðinni - svo píptu kassarnir og hún þurfti að hlaupa til baka og hjálpa þar. Frekar stressandi og vanþakklátt starf. Skilst að Walmart (í USA) sé meira og minna að snúa aftur í að hafa kassafólk því viðskiptavinirnir stálu ótrúlega miklu í gegnum sjálfsafgreiðsluna svo óskagróðinn varð að tapi. Marks & Spencer-búðirnar í Bretlandi hafa líka lent í þjófnaði vegna þeirra, ólíklegasta fólk sem er kannski að taka sér laun fyrir að vinna vinnuna fyrir búðina? M&S telja þó þessa kassa skilvirkari en þá mönnuðu og ætla ekki að hætta með þá. Aftur á móti ætla Booths-búðirinar bresku að hætta með þá í 25 af 27 búðum sínum til að bæta upplifun viðskiptavinanna. (Heimild v/ Boots og Marks&Spencer: DV, nóv. 2023, man ekki hvar ég las þetta um Walmart)). Það er þægilegt að hafa sjálfsafgreiðslukassana með, og geta valið. Að fá nótu á kennitölu er vesen á þeim, sums staðar ekki hægt, svo það er varla hægt að sleppa alveg mönnuðum kössum.

 

Síðast þegar ég fór í gegn í Leifsstöð spurði ég afgreiðslukonu þar um gott meik (farða) og hún seldi mér það allra besta sem ég hef notað í mörg ár. Meik sem ýkir ekki mínar örfáu (hm) hrukkur, heldur þvert á móti. Er frá Sensai og heitir Flawless Satin Moisture Foundation (SPF 25) og gerir mig ómótstæðilega sæta, þótt ég segi sjálf frá. Hefði annars bara gengið fram hjá án þess að kaupa nokkuð því ég veit ekkert um snyrtivörur og kann því vel að meta aðstoð fagfólks. Mögulega væri hægt að þjálfa gervigreindina í slíka aðstoð en hún er bara svo skrambi hreinskilin, nánast grimm. (Svona: Þú ert of hrukkótt til að farði geri nokkuð fyrir þig-hreinskilin). Ég spurði hana til dæmis hvernig ég ætti að fara að því að grennast hratt. Helvítið svaraði: „Borðaðu minna, hreyfðu þig meira.“