Skyndihugdetta á gönguför ...

Skrefafjöldinn jókst um 200% miðað við gærdaginn, bara við að skreppa í smávegis gönguferð með drengsa sem mætti á svæðið í dag. Sólin var svo sæt að láta sjá sig eftir endalausar rigningar undanfarið, svo nú veit hann að það er alltaf gott veður á Akranesi. Takk, veðurfræðingar.

 

Í staðinn fyrir að njóta gleðinnar af Eldum rétt-snilldareldamennsku minni, fékk ég skyndihugdettu í gönguferðinni sem var farin undir kl. 18. Að bjóða upp á gómsætan skyndibita. Flamingo varð fyrir valinu. Annað okkar fékk sér kjúklingarétt með sætkartöflu og salati, hitt fékk sér hamborgara og franskar sem er til þarna þótt þetta sé sýrlenskur staður. Það var brjálað að gera, svona um miðvikudagskvöldmatarleytið. Skagamenn greinilega vitlausir í góðan mat.

 

Ég gekk aðeins of hratt því fóturinn var orðinn góður ... eða var hann það? Hásinarskrambinn ... Hefði sennilega þurft ögn lengri hvíld en þetta er samt allt að koma. Gömlukonugöngulagið er á hraðri útleið, held ég.  

 

Lauk við Týndu systurina rétt eftir hádegi í dag á meðan ég þvoði, braut saman og snurfusaði himnaríki. Hún var engir 25 tímar þar sem ég stillti á meiri hraða, sem getur sparað manni nokkra klukkutíma, en ég var samt þrjá og hálfan dag með hana, enda þarf fleira að gera í lífinu en hlusta á sögur. Lífið er enginn dans á rósum. Engar rósir án þyrna. Í þessum sögum er framvindan ekki endilega hröð - og fleiri en ein saga sögð (sem allar tengjast auðvitað) sem hentar mér prýðilega, fínt að geta látið dáleiðast og brotið saman þvott sem er mjög leiðinlegt án sögu í eyrum en fljótlegt og algjörlega gleymanlegt með bók. Svo þegar ég vinn í tölvunni við yfirlestur, hlusta ég á músík, eða öldunið frá Langasandi sem er ægilega notalegt.

 

Hvað er að gerast á Facebook?

Á Fb ríkja frekar mikil leiðindi, ég sá auðvitað ekki nema útvaldar síður (Takk, Meta) en það var vakin athygli á þessu:

Kona hljóp í 57 klukkutíma, 382 kílómetra. Sló met. Karl skrifar frétt um málið:

 

Stuðningurinn ómetanlegur (Myndband)

„Hann verður að bíða með þessi börn, elsku maðurinn.“

En kannski var þetta það eina merkilega sem hún sagði ... ;)