Furðulegt æði í hvítlauk og lostaskortur heillar starfsstéttar

Grannkona úr Nýju blokkinni mætti stundvíslega kl. 13.05 við útidyrnar á Gömlu blokkinni (Himnaríki er þar). Við vorum að fara að kaupa hvítlaukssalt. Þótt við kæmum snemma var komin svolítil biðröð og óljós grunurinn sem kviknaði í gær fór vaxandi.

Hvaða ástæða er fyrir því að heilt bæjarfélag er brjálað í hvítlauk? Gæti aukinn fjöldi fólks frá Rúmeníu (Transilvaníu) haft eitthvað með það að gera, myrkrið á Íslandi yfir vetrartímann og öflugur blóðbanki?

Ekki verra að járnskortur heyrir nánast sögunni til eftir að læknar, apótek og heilsubúðir hófu að draga okkur landsmenn út úr vítamínsskorts-letinni og ómennskunni. Eldum rétt á líka einhvern heiður skilinn fyrir að bæta blóðið. Það er eitthvað furðulegt í gangi.

 

Gáfaðir, hugsandi og klárir Skagamann munu skilja mig, vita að þetta er eitthvað meira en grunsemdir. Sú sem var á undan mér í biðröðinni (það var komin röð strax upp úr kl. eitt) keypti átta krukkur. Þegar ég minntist greindarlega á að það yrði þeim mun fleiri sem hægt væri að kyssa ef allir borðuðu hvítlauk, breytti enginn um svip og ein dásemdin þarna skipti um umræðuefni í hvelli sem gerði allt enn dularfyllra. Það er verið að leyna mig einhverju.

Í bílnum á leiðinni heim gat ég lítið hugsað um þetta, enda ræddum við Ingunn bara um tónlist, eða hljómsveitina Offspring sem hljómaði í græjunum og sem hún hlustaði mikið á sem unglingur ... og ég sem móðir unglings, hmmm. Offspring kynntist ég í gegnum MTV (frá 1995). Pretty Fly (Give it to me baby, aha, aha) mun nú bætast við á lagalistann Ýmis lög (93 lög) með tveimur Offspring-lögum sem voru þar fyrir, Come out and play og Self Esteem. Ingunn sagði mér að afkomendur hennar hlustuðu á þessa tónlist af mikilli ánægju. Heimurinn varð einhvern veginn betri við að vita það. Líka þegar ég mærði Skálmöld þarna í lokin í bílnum og hún sagðist hafa orðið stjörnustjörf við að hitta þá ALLA ... í Krónunni á Akranesi! Má færa lögheimili sitt og aðsetur í matvörubúð?

 

Ég ætla alla vega að fylgjast vel með Akurnesingum á næstunni, ef þeir virðast ætla að breytast í uppvakninga eða finnst þeir þurfa lífsnauðsynlega á hvítlauk að halda, ætla ég ekki að smakka þetta „hvítlaukssalt“. Ég viðraði ótta minn í símtali við Hildu systur. Hún var laus við allan skilning, eins og svo oft.

„Er eitthvað að þér? Þetta er bara svona gott og það hefur spurst út. Hættu þessum samsæriskenningum, frú Gurrí OHara!“

Hún fær sko eina krukku hjá mér næst þegar við hittumst. Það kemur þá fljótlega í ljós hvort þetta var góð gjöf eða hefnd fyrir eilífan kjafthátt og grútspælingar ...

 

Facebook er reyndar full af kenningum um Júróvisjón. Það var skilafrestur í september til að senda lög í keppnina, svo varla hefur lag Murads frá Palestínu verið sent inn sérstaklega til höfuðs Ísrael, eins og sumir halda og eru brjálaðir yfir (???). Ef hann er góður, fínt, ef hann er bestur vinnur hann keppnina hér heima og það gæti vakið athygli á málstað Palestínu ef hann færi svo út í aðalkeppnina. Fólk frá Ísrael hefur sent Íslandi tóninn eftir að það barst út að tónlistarfólk og fleiri vildu sniðganga keppnina, sagt að við getum hvort eð er ekkert í tónlist og þaðan af verra. Ekki hollt fyrir sálartetrið að lesa hatursfull skilaboð svo ég hætti eftir tvenn eða þrenn.

 

Allt þetta fjármagn sem fer í keppnina er ekki gripið úr neinum sjóðum RÚV, heldur kemur af auglýsingatekjum vegna keppninnar. RÚV stendur á sléttu á eftir, svona sirkabát. Svo það er ekki hægt að gefa Grindvíkingum milljónirnar ef hætt er við. Veðbankar spá okkur sigri ef Murad keppir fyrir okkar hönd, án þess að framlag hans hafi heyrst, svo þetta er hápólitískt allt saman þótt við reynum að telja okkur trú um annað. Sögðu ekki sumir að Úkraína hefði sigrað vegna ástandsins þar ... lagið er nú samt gott, og sérstaklega útgáfa Litháa sem þeir gerðu til stuðnings grönnum sínum.  

 

MEIRA AF FACEBOOK:

Ákveðinn misskilningur ríkti varðandi „Facebook-frétt“  gærdagsins. Það var því miður ekki ég sem var svona fyndin, heldur Dúa nokkur, Facebook-vinkona mín, lögmaður og húmoristi. Hún sagðist hafa andast (vegna óholls lífsstíls) í miðjum samræmdu prófunum 1982 ... elsku vinir, tók ég samræmd próf? Nei. Landspróf var það.

 

Ég varð svolítið svekkt þegar ég las færslu mína frá 25. janúar 2013 (Facebook rifjar allt upp) þar sem stóð:

 

 

„Einn af þremur strætóbílstjórum morgunsins sagði við mig þegar ég steig upp í vagn hans í morgun: „Ég sá þig í Mogganum um síðustu helgi.“ Hvort svipur hans lýsti samúð eða losta geri ég mér ekki alveg grein fyrir.“ 

 

Hvað varð eiginlega um lostafulla strætóbílstjóra? og augnaráðin sem gerðu nánast hverja einustu strætóferð í heil tíu ár (Akranes - Reykjavík - Akranes) þess virði að fara hana?

- Hver hjá Strætó bs yngdi upp flotann?

- Veit einhver hvaða áhrif skortur á daðri hefur á andlega og líkamlega líðan síðmiðaldra kvenna?

- Geng ég um með of dauf gleraugu? 

- Gæti hugsast að starfsánægja bílstjóra hafi minnkað stórlega í kringum 2017 (ég fór að vinna heiman frá mér þá) og þeir sagt upp í stríðum straumum?