Óvæntur dögurður, nýr stráksi og afmælisklúður

29.4.2024 | 23:42

Óvæntur dögurður, nýr stráksi og afmælisklúður

Svolítið spennandi að taka þátt í fjáröflun, eða festa kaup á einhverju hratt án umhugsunar til styrktar körfuboltastrák, og ekkert pæla í því hvað kemur. Þegar dyrabjallan hringdi undir hádegi í gær, ýtti ég á takkann og mæðginin Hjördís og Aron þutu upp stigana hjá mér (án þess að blása úr nös, hrósuðu fyrir þessa ókeypis líkamsrækt) með vænan kassa með í för og afhentu mér. Þetta var nýbakað súrdeigsbrauð, alls kyns vínarbrauð (einhvers konar crossant-tegundir, ekkert hnetudrasl, jess) og tvær tegundir af salati. Ákaflega flottur dögurður/bröns fyrir átta manns. Í huganum hafði ég séð eitthvað fyrir mér sem ég komið með færandi hendi til Hildu í næstu bæjarferð, hún er með svo stórt heimili. Bakarísvörur eru bara góðar nýjar, finnst mér. Nú þurfti að hugsa hratt. Ég setti upp mitt blíðasta bros og bað þau um að aðstoða mig með kassann inn í eldhús. Á meðan þau hjálpuðu mér, læsti ég með alls kyns lásum og slagbröndum, nánast öllu sem ég fann og hefur einmitt orsakað að löggur, sendlar og vottar koma alltaf tveir og tvö eða tvær eða tvennt saman.

„Þið sleppið héðan EF þið aðstoðið mig við átið,“ sagði ég svo ákveðin að þau settust. Mig grunar reyndar að þau hafi verið orðin svöng eftir að hafa hlaupið með svona brönskassa um allt Akranes. Klukkutíma og nokkrum mörgum kaloríum síðar fengu þau að fara. Ekki nema hálft brauð, niðurskorið í tveimur pokum, fór í frysti, enn svolítið eftir af salati. Brikk-bakarí? Ef rétt munað, þið eruð æði. Fínasti félagsskapur, akkúrat rétt um hálftólf á sunnudegi. Svona vildi ég byrja alla sunnudaga.

Í dag komst á hreint að nýr stráksi (15) flytur í himnaríki, sennilega í næstu viku og tímabundið í einhverja mánuði. Þátt fyrir háan aldur minn (miðað við tvítuga manneskju) er ég þar með aftur komin í tvær til þrjár vinnur og finnst það bara fínt. Ég bjóst nú aldeilis við, snemma í apríl, að ég myndi fríka út hérna ein með kisunum, en þessar vikur hafa nánast bara farið í, fyrir utan vinnu við tölvuna, fjandans tiltektir eða annað hræðilega nauðsynlegt. Hvað með fallhlífastökkið, súludansinn, ananas-leiki í Hagkaup, valhoppa Fimmvörðuhálsinn ... og það allt.

Það er samt ekki hægt að kalla hann stráksa, burtfluttur stráksi minn á það nafn, það þarf eitthvað á borð við drenginn, piltinn, snáðann ... þigg allar tillögur.

Mynd af Mosa, (ekki ný).

Konan sem mætti hingað í dag til að ganga frá málum var næstum kæfð í gæsku af köttunum. Krummi lá á öxlunum á henni, hélt nánast utan um hálsinn á henni, Keli lagðist þétt við hlið hennar í sófanum og Mosi nuddaði sér upp við hana. Sennilega bara svona góð manneskja, mér sýndist það nú líka þótt ég léti ekki svona í henni. Keli er reyndar algjör snillingur þegar einhver er í ástarsorg, konan sór það af sér, hann finnur það og sækir í viðkomandi til að mala hjá honum, svo ef vini okkar, einhverfum, leið illa, var Keli kominn til hans og það gladdi, því Keli var annars hræddur við hann, eins og svo marga. Kettirnir mínir eru yfirleitt góðir við alla en ég hef aldrei séð þá sýna álíka „ástreitni“ og þetta.

Ég kláraði nýlega bókina Ég ferðast ein, e. Samuel Björk, mjög fín bók. Snjalla lögreglukonan Mia missti tvíburasystur sína fyrir tíu árum og syrgir hana enn sárt, þótt hún hafi skotið "morðingja" hennar, gaurinn sem kom henni í dópið. Hún gælir við að sameinast systur sinni, þegar hún hefur fyllt sig af víni og lyfjum, og sér fyrir sér nöfn þeirra systra, fer yfir nöfnin og svo koma fæðingardagarnir ... nema í Ég ferðast ein, eiga þær afmæli 11. nóvember, en í næstu bók á eftir Uglan drepur bara á nóttunni, sem ég er að ljúka við núna, eiga þær allt í einu afmæli 11. september. Í þriðju bókinni panta ég að þær eigi afmæli 12. ágúst! Held að ég eigi þessar bækur einhvers staðar, verð að kíkja, og ... þetta hlýtur að hafa verið höfundurinn sem klikkar svona, ekki þýðandinn, þetta kemur fyrir oftar en einu sinni í hvorri bók. Kannski tekur enginn eftir þessu nema ég. Kannski tók ég eftir þessu af því að ég las (hlustaði) þá seinni strax á eftir þeirri fyrri.

Fólk sem lifir lífinu í gegnum tölur (ég) tekur eftir svona. Heyrir kannski orðið Hvammstangi og fær þá upp í kollinn töluna 530. Það má ekki koma jarðskjálfti nema ég verði að vita hve stór hann var, nægir ekki að vita að fólk hafi orðið vart við hann alla leið upp í Borgarnes. Á meðan covid var, þurfti ég að vita tölurnar, fannst bara ekki nóg að heyra að smitum hefði fækkað eða þeim fjölgað. Afmælisdaga man ég marga, gömul símanúmer, og ef líf mitt lægi við gæti ég sennilega rifjað upp nafnnúmer (8 tölustafir) Hildu systur og mömmu (þær skrifuðu upp á lánin fyrir mig í gamla daga) og alltaf varð útibússtjórinn í Búnaðarbankanum á Hlemmi jafnhrifinn þegar ég þuldi þetta upp, á eftir mínu eigin nafnnúmeri. Hvílíkur hvalreki hefði ég verið fyrir 118.

Það kæmi mér ekkert á óvart þótt einhver hugglegur stærðfræðingur hringdi í mig mjög fljótlega til að biðja mín. Ég varð sjálf alltaf máttlaus í hnjánum þegar ég hitti flotta menn sem mundu t.d. póstnúmer og giftist þeim nokkrum. Þeim mun meira svekkelsi þegar kom í ljós að þetta var bara tímabundinn utanbókarlærdómur til að næla í mig. Eftir á að hyggja dáist ég samt að þeim fyrir að leggja það á sig.

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Ég man eftir þessari villu í bókinni og varð frekar pirruð, langaði næstum að hringja á Bylgjuna í lof eða last :)
Er drengsi ekki bara fínt nafn á nýja guttan?

Sirrý (IP-tala skráð) 30.4.2024 kl. 10:24